گفت‌وگو با دانش‌آموزی که معلم فداکار جانش را نجات داد

گفت‌وگو با دانش‌آموزی که معلم فداکار جانش را نجات داد

سجاد مبرزی، دانش‌آموزی که معلم فداکار نیشابوری جانش را نجات داد، می‌گوید: دوست دارم معلم شوم مثل آقای واعظی که جانش را برای نجات من فدا کرد.

به گزارش خبرنگار اجتماعی فارس، محمودرضا واعظی‌نسب معلم ابتدایی دبستان شهدای ابراهیمی تنها 35 سال سن داشت. او هفته گذشته دانش‌آموزان مدرسه را به اردو برد که در هنگام بازی فوتبال، با مشاهده افتادن دروازه فوتبال به روی یک دانش‌آموز ابتدایی، به سرعت دانش‌آموز را به کناری پرت ‌کرد اما دروازه آهنین بر سر خودش فرود آمد.
این معلم دچار خونریزی مغزی شد و در نهایت به اغما رفت که به رغم تلاش پزشکان، فوت کرد.
سجاد مبرزی همان دانش‌آموزی است که مرحوم واعظی‌نسب، جان خود را فدایش کرد. وی 10 سال دارد و اکنون کلاس چهارم دبستان است.
سجاد می‌گوید: من کلاس چهارم دبستان هستم و معلم ما آقای رضاییان است.
وی به روز حادثه اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: آنروز با دانش‌آموزان کلاس آقای واعظی‌نسب فوتبال بازی می‌کردیم و من دروازه‌بان بودم. پشت دروازه را نمی‌دیدم که یک دفعه متوجه شدم آقای واعظی به سمتم می‌دود و با پایش مرا پرت کرد.
غم صدای سجاد را در بر می‌گیرد و اضافه می‌کند: مرا که پرت کرد، خودش را نتوانست نجات دهد و دروازه به رویش افتاد.
این دانش‌آموز که جانش را مدیون ایثار مرحوم واعظی‌نسب می‌داند، می‌گوید: آقای واعظی خیلی مهربان بود و وقتی این اتفاق افتاد همه بچه‌ها گریه می‌کردند.
سجاد اظهار می‌دارد: آقای واعظی به تئاتر علاقه داشت و همه دوستش داشتند. وقتی این اتفاق افتاد همه ناراحت شدند.
دوباره صدایش غم‌انگیز می‌شود و در پاسخ به این پرسش که دوست دارد، چه کاره شود، می‌گوید: دوست دارم معلم شوم و مثل آقای واعظی مهربان و ایثارگر شوم.
وی می‌گوید: قرار بود آقای واعظی‌نسب سال آینده معلمم شود اما من امسال از او درس از خودگذشتگی آموختم.
سجاد که فرزند بزرگ خانواده است و یک برادر کوچک نیز دارد، معتقد است از خودگذشتگی معلم فداکار کلاس پنجمی‌ها هیچوقت فراموش نمی‌شود.
وقتی از سجاد پرسیده می‌شود که در مورد آنروز یک جمله بگوید، اظهار می‌دارد: «جونم را مدیون آقای واعظی هستم.»

khodadadeh - ایران - تهران
واقعا جالب بود این جور چیزا که توی غرب پیدا نمی شه
چهار‌شنبه 1 خرداد 1387

گنجشک - ایران - تهران
خدا رحمتش کنه
روحش شاد روحش شاد روحش شاد
کاش کمی این مسولین بی کفایت هم یاد می گرفتند!!!! جونشون ارزونی خودشون حداقل خون ما ملت رو توشیشه نکنند
چهار‌شنبه 1 خرداد 1387

maryam97 - مالزی - پنانگ
انشالله که این دانش آموز بتونه راه معلمشو ادامه بده.این همه ایثار واقعا جای تحسین داره.
چهار‌شنبه 1 خرداد 1387

chinamroosh - ایران - ایران
سجاد عزیزم ، یقین بدان که تنها تو جان خود را مدیون آن آموزگار فرهیخته و بشر دوست نیستی بلکه ملتی جان و روان خویش را رهین فداکاری مرد راستینی می داند که با مرگ خود نیز درس چگونه زیستن را در یاد و خاطره ایرانیان بویژه شما کوچک مردان جاودانه ساخته است .
چهار‌شنبه 1 خرداد 1387

twelve - آریانا - شیراز
درود بر واعظی و امثال واعظی ها، درود.
چهار‌شنبه 1 خرداد 1387

zpirooz - آلمان - آخن
روحش شاد
چهار‌شنبه 1 خرداد 1387

parviz1 - انگلستان - کترینگ
خدا بیامرزه.اما سوال اینجاست که چرا مکانی که برای بازی بچه ها مشخص میشود باید خطرناک باشد؟آیا این تیرک دروازه نباید محکم باشد و کسی چک نمیکند که این دروازه استحکام حمله های بازیکنان را دارد!!! بهر حال بچه ها در فوتبال میپرند وووو. اصولا چیز دیگری بجز زمین و دروازه برای فوتبال نیست. اوضاع زمینها که خراب است و مثل زمینهای پر چاله چوله که خیلی هم خطر آفرین برای پیچ خورن پا یا شکستن دست و پا اون هم از تیر دروازه!!!بهر حال روحش شاد اما این معلم فداکار هم از بی احتیاطی مسئولین زمین وهم از بی مسئولیتی آموزش و پرورش و نکردن هزینه برای سیف بودن بچه ها در محوطه مذکور جان خود را با نهایت تاسف از دست داد.
چهار‌شنبه 1 خرداد 1387

vanaki - بلجیک - بروکسل
خداداده-ایران- تهران ای کاش تو و امثال تو فرصتی برای زندگی در غرب پیدا میکردید تا بتونین انسانیت غربیها را با تمام وجود لمس کنید و برای همیشه از این خیال باطل که ما ایرانیها مهربانترن و با گذشت ترین ملت هستیم بیرون بیائید.
چهار‌شنبه 1 خرداد 1387

babak_khoramdin_irani - بلژیک - گنت
khodadadeh - ایران - تهران
واقعا جالب بود این جور چیزا که توی غرب پیدا نمی شه
عزیز جان تو غرب هم هست نمونشو تو همین سایت دیدین نجات سگ بوسیله دو تا بچه..حالا گر همین سگ تو ایران بود انقدر سنگ بهش میزدن تا بمیره.پس چشاتونو نبندین دهن باز کنید
چهار‌شنبه 1 خرداد 1387

ocean bird - ایران - ایران
باعث تاسفه. روانش شاد .
چهار‌شنبه 1 خرداد 1387

husseini - فنلاند - ترنیو
اخه ادم نمیداند چه بگوید چه حادثه غمناکی
بخاطر بی احتیاطی مسولان متاسفانه امسال برای این قشر فداکار سال پر حادثه ی بود و بیشترین قربانی را داشت توی همین سایت چندین حادثه دلخراش دیدیم مثل سوختن 21 دانشجو در اتوبوس، اتش گرفتن چندین مدرسه ابتدایی و راهنمایی پر از دانش اموز و چندین حادثه های دیگر در اردو های مختلف. واقعا جای تاسف است.
چهار‌شنبه 1 خرداد 1387

amirarsalan - امریکا - لس انجلس
khodadadeh - ایران - تهران
خیلی باحالی یک کمی از سوریه بیایی غرب تر می بینی ادمهایی که دچار اخوند گزیدگی نشدند درصد بیشتری مثل این معلم با وجدان دارند
پنج‌شنبه 2 خرداد 1387

marie_flower - ایران - ایران
کاملا با amirarsalan - امریکا - لس انجلس و babak_khoramdin_irani - بلژیک - گنت و vanaki - بلجیک - بروکسل . ما ایرانیا خودمونو ناجی و همه دنیا را شر و بلا می بینیم.
آقای خداداده اینقدر از خودت ندونسته نظر الکی نده
جمعه 3 خرداد 1387

+0
رأی دهید
-0

نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.