ایرانی ها چگونه تحریم را دور می زنند

ایرانی ها چگونه تحریم را دور می زنند

فایننشال تایمز: صرافان ایرانی مشکلی برای انتقال پول به دیگر نقاط جهان ندارند

فایننشال تایمز گزارش را با روایت نحوه کار "شهرام"، یک مجری طرح های ساختمانی، آغاز می کند که برای انتقال پول به دوبی، جهت سرمایه گذاری در بخش مسکن، از سیستم بانکی استفاده نمی کند.

شهرام به آنا فایفیلد، خبرنگار این روزنامه می گوید که به توصیه صرافی که با او کار می کند، از فرستادن مبالغ بالای 100 هزار دلار در هر بار خود داری می کند و حداکثر 40 هزار دلار یا 50 هزار دلار پول را از طریق حواله می فرستد.

شهرام می گوید: "اگر بخواهم به آمریکا پول بفرستم یا از آمریکا پول دریافت کنم، این کار را از طریق ترکیه انجام می دهم."

حواله: راه حلی به قدمت 13 قرن

فایننشال تایمز می نویسد ایرانیان از طریق بکارگیری روشی بر تحریمهای آمریکا غلبه کرده اند که قدمت آن به قرن هشتم میلادی باز می گردد، اما در دهه های اخیر کارگران مهاجر جنوب آسیا و خاورمیانه بیشتر از آن استفاده کرده اند.

این روزنامه چاپ لندن، قابل اعتماد بودن حواله را موضوعی "جالب توجه" می داند و می نویسد "ایرانی ها، پس از سه دهه تحمل تحریم آمریکایی ها، در دور زدن آنها متبحر شده اند."

راجر بالارد، کارشناس بکارگیری حواله در دانشگاه منچستر به فایننشال تایمز می گوید: "با تلاش آمریکا برای تحمیل تحریمهای سختگیرانه تر، بازار ایران بدون حواله چگونه می توانست کار کند؟"

این روزنامه توضیح می دهد که نقدینگی منتقل شده از طریق حواله، از طریق کارگران مشغول در کشورهای صنعتی جهان تامین می شود که می خواهند برای خانواده های خود پول بفرستند که آقای بالارد حجم این پول را "سالانه 100 میلیارد دلار" برآورد می کند.

او می گوید: "این همه حاصل جهانی شدن در دنیای اقتصاد است."

نحوه انتقال پول توسط حواله

فایننشال تایمز برای توضیح نحوه عملکرد حواله و انتقال پول به خارج از ایران، مثالی را درمورد خرید کفش از یک تولید کننده چینی مطرح می کند.

این روزنامه می نویسد: "آقای الف، وارد کننده کفش های چینی، در تهران با مراجعه به صرافی خواستار انتقال 10 هزار دلار می شود. صراف، با همکار خود در چین تماس می گیرد که او نیز به بانک فروشنده مراجعه کرده و پول را واریز می کند."

	فایننشال تایمز: انتقال پول با حواله سرعت بالایی دارد و بخاطر "فقدان بوروکراسی" بسیار از انتقال پول توسط بانک سریعتر است

"در این حالت طرف چینی 10 هزار دلار از صراف ایرانی بستانکار می شود و وقتی (بعنوان مثال) یک ایرانی در چین می خواهد 5000 دلار پول برای خانواده اش بفرستد، با انجام فرایند عکس، 5000 دلار از طلب او وصول می شود."

فایننشال تایمز توضیح می دهد : "در مرور زمان و با ادامه معاملات طلب ها و بدهکاری های دو طرف یکدیگر را خنثی می کنند و دو صراف با هم بی حساب می شوند."

این روزنامه می نویسد از آنجا که این سیستم بر اساس "احترام متقابل و توافق شرافتی" بنا شده، اگر کسی در معامله خیانت کند، درواقع باعث اخراج خود از سیستم شده است.

تایمز معتقد است این شیوه کار، سرعت بالایی نیز دارد و بخاطر "فقدان بوروکراسی" بسیار از انتقال پول توسط بانک سریعتر است.

نقش دوبی

فایننشال تایمز بر نقش دوبی در تضعیف تحریم تاکید می کند و می نویسد: "مسیر ارسال اکثر کالاهای خریداری شده از اروپا و آسیا یا حتی آمریکا، به دوبی تغییر داده شده، که به این ترتیب تشخیص اینکه مقصد کالا امارات متحده عربی است یا ایران، غیرممکن می شود."

ضمن اینکه برای انتقال پول به سیستم مالی بین المللی، معمولا یک صراف در تهران، از طرق همکار خود در دوبی، پول را به بانکی اماراتی واریز می کند و سپس از آن طریق، پول وارد سیستم مالی بین المللی می شود.

خبرنگار این روزنامه از قول مدیر یک صرافی در اطراف میدان فردوسی تهران (با ذکر نام) می نویسد این دفتر روزانه تا 100 مورد انتقال پول به خارج از ایران انجام می دهد که حدود نیمی از این موارد، مقصد دوبی است.

فایننشال تایمز به نقل از مدیر این شرکت و همچنین "شهرام"، مجری طرح های ساختمانی در ایران و دوبی، می نویسد بانکهای دوبی تمایلی به دانستن اینکه چه کسی پول را انتقال داده، یا اینکه پول از کجا به دست آمده نشان نمی دهند.

واکنش آمریکا

این روزنامه به استناد تجربه خبرنگارش در تهران می نویسد هیچکدام از صرافی ها در تهران مشکل و مخالفتی با انتقال پول به خارج نداشتند، هرچند تاکید می کنند که پس از اعمال محدودیتها از سوی آمریکا، عمده مبادلات با یورو انجام می شود.

ویکتور کومراس، یک کارشناس پول شویی و تامین هزینه گروه های تروریستی در واشنگتن، درباره واکنش آمریکا به نظام ایجاد شده، به فایننشال تایمز می گوید: "، تنها در دو سال گذشته بوده که چند کشور از جمله آمریکا، به تدریج مسئله نظام مند ساختن انتقال پول از طریق حواله را جدی گرفته اند."

	فایننشال تایمز: "نقدینگی منتقل شده از طریق حواله، از طریق کارگران مشغول در کشورهای صنعتی جهان تامین می شود که می خواهند برای خانواده های خود پول بفرستند"

فایننشال تایمز شمار دلالان ثبت شده حواله در امریکا را که ملزم به کسب اطلاع درمورد هویت مشتریانشان هستند، 40 هزار نفر ذکر می کند، اما از قول دنیل گلیزر، معاون رئیس بخش تامین مالی اقدامات تروریستی در وزارت خزانه داری آمریکا می نویسد محبوب شدن انتقال پول با حواله، نشان موفقیت تحریمهای آمریکا است.

او می گوید: "این تحریمها، شرایط را برای تامین هزینه های رژیم ایران و برنامه هسته ای این کشور دشوار ساخته است."

آقای گلیزر می گوید: "راه برای فرار کردن از تحریمها زیاد است، اما همین که سازمانهایی مثل سپاه قدس مجبور شوند از نظام مالی بین المللی خارج شوند و رو به استفاده از نظام های پر هزینه تر، پر خطر تر و نا کارآمد تر بیاورند، رویداد خوبی است."

آمریکا و دوبی

با این حال فایننشال تایمز می نویسد: "اعتقاد بر آن است که مقام های آمریکایی از اینکه بانکهای دوبی نقش ایرانیان در مبادلات مالی را نادیده می گیرند، نگران هستند."

این روزنامه خبر می دهد که بانکهای اماراتی، تحت فشار آمریکا، از ترس اینکه برخی شرکتها تنها برای عبور از سد تحریم تاسیس شده باشند، سختگیری بیشتری درباره ایرانی ها انجام می دهند.

فایننشال تایمز از اظهارات مقام های ایرانی اینطور نتیجه گیری می کند که بیش از نیمی از بانکهای دوبی حاضر به واگذاری اعتبار به شرکتهای مستقر در تهران نیستند.

اما، به نوشته فایننشال تایمز، مشکل اینجا است که "سهولت استفاده از حواله، به انتقال دهندگان پول اطمینان می دهد که هرچند رد یک حواله احتمالا به نقطه ای در خلیج فارس ختم شود، اما هیچگاه، یا بسیار به ندرت ثابت می کند که مبدا پول منابع ایرانی بوده اند."