از 258 نماینده مجلس که در جلسه رأی اعتماد به علیرضا علی احمدی حاضر بودند، 133 نماینده به وی رأی موافق، 92 نماینده رأی مخالف و 29 نماینده رأی ممتنع دادند، تنها چهار رأی موافق کمتر کافی بود تا آقای علی احمدی نتواند رأی اعتماد مجلس را کسب کند.
دو سال و نیم پیش که محمود احمدی نژاد کابینه خود را به مجلس معرفی کرد، علیرضا علی احمدی را به عنوان وزیر تعاون به مجلس پیشنهاد داد اما آقای علی احمدی نتوانست رأی اعتماد مجلس را کسب کند.
پس از آن، آقای احمدی نژاد او را به عنوان مشاور خود برگزید و ریاست دانشگاه پیام نور را به وی سپرد که دوره های تحصیلی غیرحضوری برگزار می کند، علیرضا علی احمدی همزمان با سرپرستی وزارت آموزش و پرورش همچنان ریاست این دانشگاه را به عهده داشت.
تنها سابقه ای که علیرضا علی احمدی در وزارت آموزش و پرورش دارد، دوره دوساله ای در اوائل روی کار آمدن جمهوری اسلامی است که آقای علی احمدی همزمان با تحصیل در دانشگاه، در دبیرستان نیز تدریس می کرد.
این موضوع از دلائلی بود که در مخالفت با وی در جلسه رأی اعتماد مطرح شد، در مقابل، تخصص آقای علی احمدی در رشته مدیریت نیز از دلائل عمده نمایندگانی بود که در موافقت با او در این جلسه سخن گفتند.
تغییر وزیر آموزش و پرورش ایران، پنجمین تغییر در ترکیب دولت محمود احمدی نژاد طی دوران دو سال و نیمه ریاست جمهوری اوست؛ با اینکه دولت و اکثریت مجلس به جناح سیاسی اصولگرا تعلق دارند، اما دولت آقای احمدی نژاد بیش از هر دولت دیگری در دوران جمهوری اسلامی مورد چالش مجلس قرار گرفته یا دستخوش استعفا و برکناری شده است.
تاکنون وزیران آموزش و پرورش (محمود فرشیدی) وزیران رفاه (پرویز کاظمی)، تعاون (محمد ناظمی اردکانی)، صنایع و معادن (علیرضا طهماسبی) و نفت (کاظم وزیری هامانه) از سمت خود برکنار شده یا استعفا داده اند.
محمود فرشیدی وزیر پیشین آموزش و پرورش در طول دوره وزارت خود با حرکتهای اعتراضی فرهنگیان و همچنین جنجالی مواجه شد که در پی طرح سؤالات "توهین آمیز نسبت به پیامبر اسلام" در آزمون ضمن خدمت فرهنگیان برپا گردید.
مخالفتها و اعتراضها علیه آقای فرشیدی سرانجام در ماه مه (اردیبهشت) گذشته به استیضاح او در مجلس انجامید.
هرچند آقای فرشیدی در پی این استیضاح توانست رأی اعتماد مجلس را به دست آورد اما ادامه فشارها و اعتراضها بالاخره باعث شده که در دوم دسامبر (یازدهم آذر) گذشته، پس از دو سال و چند ماه وزارت، ناچار به استعفا شود.
برنامه های وزیر جدید
حیثیت معلم، دانشجو و استاد با این سیاستهای کمی نگر بر فنا شده است ... نمی توانیم اختیار آموزش و پرورش را در اختیار مهندس صنایع بگذاریم ... آموزش و پرورش مکانیکی نیست |
وزارت آموزش و پرورش ایران، با حدود یک میلیون و صد هزار معلم و کارمند، بزرگترین دستگاه دولتی جمهوری اسلامی به شمار می رود که متولی آموزش بیش از چهارده میلیون دانش آموز است.
علیرضا علی احمدی در حالی عهده دار وزارت آموزش و پرورش می شود که بنابر گزارشها، این وزارتخانه با 2100 میلیارد تومان (حدود 1/1 میلیارد پوند) کسری بودجه مواجه است.
او قصد دارد برای جبران این کسری بودجه، همه حسابهای بانکی مختلف وزارت آموزش و پرورش را در یک حساب بانکی در در بانک خصوصی سرمایه گردآورد تا با این وسیله از این بانک وام بگیرد و کسری بودجه وزارت آموزش و پرورش را جبران کند.
آقای علی احمدی در دو سال گذشته دانشگاهی را ریاست کرده که اگرچه دولتی است اما با شهریه ای که دانشجویان می پردازند اداره می شود، او اعتقاد دارد که اصل سی ام قانون اساسی که آموزش و پرورش را تا پایان دوره دبیرستان برای شهروندان ایرانی رایگان می داند بدتفسیر شده و آموزش و پرورش نباید کاملاً رایگان باشد.
برنامه او این است که با گسترش مدارس غیرانتفاعی، تعاونی، اوقافی، شاهد و ایثارگر، هیئت امنائی، خصوصی وابسته به دولت، خیریه، آموزش از راه دور و به شیوه مجازی (اینترنتی) برای وزارت آموزش و پرورش درآمد ایجاد کند و هزینه های آن را کاهش دهد.
حسن سبحانی نماینده دامغان که به عنوان مخالف آقای علی احمدی در مجلس سخن گفت، این برنامه را عامل طبقاتی شدن آموزش و پرورش و مغایر با شعار عدالت محوری در دولت محمود احمدی نژاد ارزیابی کرد.
در مورد مشکلات رفاهی فرهنگیان که در یک سال گذشته حرکتهای اعتراضی برانگیخته، برنامه آقای علی احمدی این است که با تدابیری همچون فروش خودرو و مسکن اقساطی به فرهنگیان، تأسیس فروشگاه زنجیره ای برای آنان، اعطای وام بانکی و بن کتاب و قرار دادن سهمیه ویژه خانواده فرهنگیان برای تحصیل در دانشگاههای غیردولتی این مشکلات را حل کند.
اما نماینده دامغان، این برنامه ها را ناشی از نگاه "ترحمی" به فرهنگیان دانست و مشکلات فرهنگیان را فراتر از برنامه های پیشنهادی علیرضا علی احمدی قلمداد کرد.
به عقیده وی، علیرضا علی احمدی در دوره مدیریت خود در دانشگاه پیام نور نیز به جای نگاه کیفی، نگاهی کمی نگر و سطحی داشته که باعث شده طرف دو سال شمار دانشجویان این دانشگاه از سیصد هزار به بیش از یک میلیون برسد، تعداد مراکز آموزشی اش از ۲۵۲ به ۴۵۷، آمار عملیات علمی از ۵۶۰ به ۲۵۰۰ و تعداد رشته های دکتری از سه به ۲۴ برسد.
محمود احمدی نژاد در دفاع از وزیر پیشنهادی خود گفت با دقت و وسواس مراقبت خواهد کرد که تعلیم و تربیت به مسئله طبقاتی آلوده نشود |
آقای سبحانی که عضو کمیسیون بودجه مجلس است در این زمینه گفت: "لابد تعریف واژه ها عوض شد، یا نمی دانیم دانشجو چیست یا نمی دانیم تحصیل و دانشگاه چیست؟ آب لولهکشی نیست که با سه لوله محرومیت زدایی کنیم، حیثیت معلم، دانشجو و استاد با این سیاستهای کمی نگر بر فنا شده است ... نمی توانیم اختیار آموزش و پرورش را در اختیار مهندس صنایع بگذاریم حتی اگر در مدیریت تولید دکترا داشته باشد ... آموزش و پرورش مکانیکی نیست".
علیرضا علی احمدی در دفاع از خود در مجلس گفت که برنامه اش در توسعه دانشگاه پیام نور باعث شده که مجموع ظرفیت دانشگاهها بیش از متقاضیان ورود به دانشگاه شود و صف پشت کنکوریها حذف گردد، تا آنجا که دانشگاهها برای جذب دانشجو به رقابت افتاده اند.
از دید آقای علی احمدی، ورود تعداد زیادی از جوانان به دانشگاهها موجب پیشگیری از بخش زیادی از آسیبهای اجتماعی می شود.
محمود احمدی نژاد نیز در دفاع از وزیر پیشنهادی خود در مجلس گفت با دقت و وسواس مراقبت خواهد کرد که تعلیم و تربیت به مسئله طبقاتی آلوده نشود.
سابقه وزیرجدید
علیرضا علی احمدی که 48 سال دارد، هچون محمود احمدی نژاد از فارغ التحصیلان دانشگاه علم و صنعت است و تنها سابقه فعالیتش در وزارت آموزش و پرورش به دوران دانشجویی او باز می گردد که طی سالهای 1358 تا 1360 در دبیرستان تدریس می کرد.
وی در همان دوران تحصیل در دانشگاه و تدریس در دبیرستان همکاری با ستاد انقلاب فرهنگی را آغاز کرد که عهده دار اعمال سیاستهای حکومت نوپای جمهوری اسلامی در دانشگاهها و مدارس بود، این ستاد به "پاکسازی" مدارس و دانشگاهها از معلمان و استادانی پرداخت که عمدتاً به دلیل اندیشه یا گرایشهای سیاسی و فرهنگی شان، از دید مقامات جمهوری اسلامی، ضدانقلاب یا فاقد صلاحیت تدریس شناخته شدند.
با تشکیل شورای عالی انقلاب فرهنگی که سیاستگذاریهای کلان فرهنگی ایران را به عهده دارد، آقای علی احمدی کار اجرائی در این شورا را آغاز کرد و حضور وی در این شورا همچنان ادامه دارد.
علیرضا علی احمدی از دانشجویان بسیجی دانشگاه علم و صنعت بود و علاوه بر شرک در جنگ ایران و عراق، عضو ستاد جبهه و جنگ دانشگاه علم و صنعت بود که در زمینه اعزام دانشجویان به جبهه های جنگ فعالیت می کرد.
وی در پی پایان تعطیلی دوساله دانشگاههای ایران در سال 1361 فعالیت در نهاد نوپای جهاد دانشگاهی را آغاز کرد و به مدت هفت سال در این نهاد فعال بود.
پس از کسب مدرک مهندسی متالورژی از دانشگاه علم و صنعت و با پایان جنگ ایران و عراق، به ادامه تحصیل در رشته مهندسی صنایع پرداخت و با کسب مدرک دکتری از دانشگاه تربیت مدرس در رشته مدیریت تولید، عضو هیئت علمی و سپس معاون دانشگاه علم و صنعت شد.
او همزمان با تدریس در این دانشگاه به عنوان مشاور و مدیر پروژه با سازمانهای مختلف دولتی همکاری می کرد و خود نیز مؤسسه ای انتشاراتی با نام تولید دانش تأسیس کرد.
آقای علی احمدی همچنین صاحب امتیاز و مدیرمسئول فصلنامه مدیریت فردا است و تألیفاتی نیز در زمینه مدیریت و بخصوص "مدیریت اسلامی" دارد.
|