امید به درمان شکستگی با کمک سلول های پایه

امید به درمان شکستگی با کمک سلول های پایه

دانشمندان بریتانیایی اظهار امیدواری می کنند بتوانند استخوان های خرد شده و غضروف های آسیب دیده را با استفاده از سلول های پایه بدن خود بیمار ترمیم کنند.

برخی از جراحات استخوانی و غضروفی شدیدتر از آن است که مرمت شود

آنها سرگرم ساختن "داربستی زیستی" هستند تا سلول های پایه را سوار بر آن در داخل بدن قرار داده و آنها را تشویق به تبدیل شدن به استخوان یا غضروف کنند.

تیم محققان دانشگاه ادینبورگ امیدوار است که این تکنیک، که از سلول های پایه استخراج شده از خون و مغز استخوان استفاده می کند، ظرف دو سال روی بیماران آزمایش شود.

جراحان گفتند که این می تواند به ترمیم جراحات ناشی از ضربات شدید که با شیوه های رایج درمان نمی شود کمک کند.

این پروژه یک میلیارد و 400 میلیون پوندی همچنین در نهایت می تواند بر شیوه درمان بیماری هایی همچون آرتروز موثر باشد.

دکتر برندون نوبل که در دانشگاه ادینوبورگ کار می کند گفت آنها در ابتدا برای مرمت جراحات غضروفی که به خوبی درمان نمی شود یا خرد شدگی استخوان ها در اثر ضربه شدید مانند تصادف موتورسیکلت تلاش کنند.

وی افزود بیماران سالخورده که دچار شکستگی شده اند نیز معمولا سخت تر شفا می یابند.

وی توضیح داد که کلید موفقیت در این آزمایش دستیابی به دستور العمل درست برای تشویق سلول های پایه به رشد در مکانی است که محیطی سخت به حساب می آید.

وی گفت: "هدف بخش بزرگی از تحقیقات گذشته یافتن عاملی بوده است که سلول های پایه را به سوی تبدل شدن به یک نوع سلول مشخص سوق می دهد."

سلول های پایه یا بنیادی در جنین انسان تا هشت هفتگی یافت می شود، اما دانشمندان در سال های اخیر طی پیشرفت هایی عمده موفق شده اند راه های دیگری هم برای خلق سلول پایه بیابند.

سلول های پایه نویدبخش دستاوردهای بالقوه عظیمی برای بشر است، چرا که از لحاظ نظری به پزشکان امکان می دهد سلول هایی را که بیمار در اثر سانحه یا بیماری از دست داده است پرورش داده و دوباره جایگزین کنند.

برای مثال، امکان استفاده بالقوه از سلول پایه برای پرورش سلول های مغز و نشاندن آنها به جای سلول هایی که در اثر بیماری پارکینسون از دست رفته اند وجود دارد. همین مساله در مورد سلول های لوزالمعده که در اثر بیماری دیابت نابود شده اند صادق است.

دانشمندان معتقدند که بهتر است سلول های پایه از بدن بیمار استخراج شده باشد، چرا که در این صورت سیستم دفاعی بدن سلول های تازه را عنصر مهاجم و بیگانه ندانسته و به آن حمله نخواهد کرد.