مرکز پژوهش های مجلس خواستار تغییر نام دریای خزر شد

مرکز پژوهش های مجلس خواستار تغییر نام دریای خزر شد

مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی انتخاب نام دریای خزر را برای دریای شمال ایران نامناسب دانست و خواستار تجدید نظر در این زمینه شد.

به گزارش خبرگزاری مهر، دفتر مطالعات مرکز پژوهش هی مجلس شورای اسلامی در پاسخ به درخواست رمضانعلی صادق زاده نماینده و عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس تصریح کرد که پهنه آبی شمال ایران در حال حاضر در داخل کشور به نام دریای خزر شناخته می شود و این در حالی است که در سطح بین المللی آن را به نام caspian sea می شناسند، اعراب نیز آن را بحر القزوین می نامند.

مرکز پژوهش ها با طرح سئوالاتی در مورد این که دلیل این تنوع نام گذاری چیست؟ یا اصلا کدام نام برازنده این دریا و آیینه تمام نمای هویت تاریخی آن به دور از تعصبات تنگ نظرانه است، به گونه ای که این پهنه آبی هم از آشفتگی نامگذاری برهد و هم نام آن حاصل هویت تاریخی اش باشد افزود: پهنه آبی شمال ایران پر نام ترین و بزرگترین دریاچه جهان به شمار می آید. این دریاچه که جهانیان آن را به علت وسعتی که دارد دریا خطاب می کنند در طول تاریخ نه تنها در داخل ایران بلکه در میان مختلف به نام های متعددی شناخته می شده است به گونه ای که در حال حاضر نام بین المللی این دریاcaspian sea بوده و ایران در دوران معاصر همواره آن را خزر نامیده است.

مرکز پژوهش ها در ادامه با اشاره به اقدامات به عمل آمده برای تغییر نام دریای شمال ایران در دوره معاصر افزود: نخستین تغییر نام آن در ایران برای دوران معاصر در سال 1375 رخ داد که بر اساس مصوبه هیئت وزیران با تاکید بر هویت ایرانی دریا، نام پهنه آبی شمال کشور از دریای خزر به دریای مازندران تغییر داده شد. اما در اواخر سال 1381 نام این دریا مجددا به دریای خزر تغییر یافت.

همچنین کمیته تخصصی نام گذاری و یکسان سازی نام های جغرافیایی ایران در تاریخ 30/10/1381 طی بخشنامه ای با امضای محمدرضا عارف معاون رئیس جمهور به تمام نهادهای دولتی ابلاغ کرد که جهت جلوگیری از هر گونه سوء تفاهم احتمالی و جلوگیری از تشتت آرا درزمینه نام احتمالی پهنه آبی شمال کشور از نام خزر و از نام caspian در متون خارجی قراردادها و معاهدات بین المللی استفاده شود و این اقدام ظاهرا برای پرهیز از تکرار تجربه ناخوشایندی است که ایران در طی سال های اخیر درباره نام خلیج فارس مشاهده کرده است. با این اوصاف تصور عموم مردم نیز همواره بر این بوده که خزر ترجمه فارسی کلمه کاسپین است. از سوی دیگر واژه خزر معمولا واژه ای فارسی و caspian واژه ای لاتین انگاشته می شود و این در حالی است که نه تنها این تصورات کامل اشتباهند بلکه به نظر می رسد آشفتگی نامگذاری به آشفتگی در معنای نام و در نتیجه ناآشنایی با ریشه نام دریا نیز منتهی شده است.

مرکز پژوهش ها سپس با اشاره به دو بار تجربه تغییر نام این دریا و الزاماتی که نام های جغرافیایی برای اماکن و مناطق مورد نظر در ابعاد مختلف دارند بررسی نام یا نام های متعدد پهنه آبی شمال ایران را ضروری دانست و افزود: با عنایت به عدم تناسب نام دریای خزر بر پهنه دریای شمال ایران مناسب است برای نام گذاری این دریا کمیته ای مرکب از نهادهای مسئول به منظور تصمیم گیری جدی در این خصوص تشکیل شود تا منافع مل یکشور را در این زمینه حفظ کند. از باب نمونه استفاده از نام کاسپیان که از سوی دولت برای استفاده های بین المللی توصیه شده باید با این توجه باشد که اصولا واژه کاسپیان برآمده از قوم کاسپ است که قبل از آریایی ها در ایران می زیستند و این نام یک نام ایرانی است.

همچنین وزارت آموزش و پرورش باید تمام متون درسی محتوای کتاب ها و نقشه های مندرج در آنها را با مصوبه جدید هماهنگ سازد در کتب تاریخی نیز فصلی تحت عنوان اقوام ایرانی پیش از آریایی ها گنجانده شده و در چاپ جدید تمام کتاب های مرتبط  با مطالعات جغرافیایی و تاریخی، درج نام انتخاب شده به جای نام های دیگر به قانون لازم الاجرا مبدل شود.

مرکز پژوهش ها همچنین متذکر شد که سفارتخانه ها و رایزنی های فرهنگی ایران در خارج نیز باید نسبت به این مسئله اهتمام ویژه داشته باشند و در راستای تقویت رواج نام، یکی از اماکن اصلی و مهم شهر تهران به همین نام، نام گذاری شود. ضمن این که درکنار نهادهایی نظر وزارت آموزش و پرورش و همچنین فرهنگ و ارشاد اسلامی، صدا و سیما هم باید به صورت خاص ومطبوعات به صورت عام روی این ایده فعالیت کنند.

در پایان این اظهار نظر کارشناسی آمده است: ایران باید اقدامات اجرایی و فرهنگی لازم برای حفظ میراث تمدنی خود را به صورت جدی دنبال و آن را از نهادهای مسئول مطالبه کند. این میراث نام های سرزمینی، اختراعات ایرانی و به خصوص اندیشمندان ودانشمندان ایران را در بر می گیرد و باید توجه داشت که یکی از روندهای خطرناک کنونی بر ضد حوزه تمدنی ایران، سرقت ادیبان و مشاهیر بزرگ ایران زمین است که باید مورد توجه قرار گیرد.