مسوولان فدراسیونهاى ورزشى اعتقاد دارند که رسانه ملى ایران در نگاهش نسبت به رشتههاى ورزشى مختلف در مقایسه با فوتبال "تعادل" را ایجاد نمىکند.
طى سالهاى گذشته صدا و سیماى جمهورى اسلامى توجه زیادى به فوتبال داشته و چندین برنامه را تنها در مورد لیگ برتر فوتبال ایران تولید کرده است.
از این رو برخى از رشتههاى دیگر که در سالهاى اخیر پیشرفت هم کردهاند، اعتراض دارند که باید سهم بیشترى از پخش تلویزیونى داشته باشند.
مسئولین فدراسیونهاى این رشتهها در گفتگو با خبرگزارى دانشجویان ایران اظهار داشتند که نگاه صدا و سیما به رشته فوتبال بسیار بیشتر از سایر رشتههاست و در این میان توجهى به رشتههاى پایه چون دوومیدانى، شنا و ژیمناستیک صورت نمىگیرد.
آنها همواره به تعداد زیاد مدالهاى این رشتهها در المپیک و بازىهاى آسیایى اشاره مىکنند و اعتقاد دارند که توجه به فوتبال بسیار بیشتر از واقعیتهاى این رشته است.
علاوه بر این به عقیده آنها با دور ماندن این رشتهها از کانون توجه رسانه ملى ممکن است انگیزه قهرمانان این رشتهها رو به افول بگذارد و از سوى دیگر با اقبال عمومى کمتر، کشف استعدادهاى جدید در این رشتهها دشوارتر شود.
این مسئولین مىگویند به همین خاطر رادیو و تلویزیون باید به آنها بیشتر توجه کنند و با پخش برنامههاى بیشتر در رشد این رشتهها موثر باشند.
فوتبال؛ مدعی اصلی صدا و سیما
اعتراض فدراسیونهاى این رشتههاى ورزشى در حالى است که فدراسیون فوتبال ایران نیز اختلافى دیرینه و به مراتب جدىتر با صدا و سیماى جمهورى اسلامى دارد.
فدراسیون فوتبال مدتهاست که حقوق پخش تلویزیونى مسابقات تحت پوشش خود را مطالبه مىکند، اما تا کنون هیچگاه تلاشهایش ثمرى نداشته است.
فدراسیون فوتبال تنها در دوره ریاست محسن صفایى فراهانى توانست حقوق فروش پخش بازىهاى تیم ملى به رسانههاى خارجى را از صدا و سیما بگیرد.
با وجود اینکه مسابقات ورزشى، محصول باشگاهها و فدراسیونها است، صدا و سیماى ایران پولى بابت پخش آنها پرداخت نمىکند و از محل آن با گرفتن آگهى درآمد نیز کسب مىکند.
مسئولین صدا و سیما همواره مىگویند که اگر قرار باشد حق پخش بپردازند، صرفه اقتصادى ندارد و عدم پخش مسابقات نیز به ضرر ورزش کشور خواهد بود.
تلویزیون؛ ضامن حضور حامیان مالی در ورزش
به دلیل انحصارى بودن بازار رادیو و تلویزیون در ایران، تلاشهاى باشگاهها و فدراسیونهاى ورزشى همواره ناکام مانده و آنها از دریافت حقوق پخش تلویزیونى که اصلىترین منبع درآمد در ورزش جهان است، محروم ماندهاند.
علت اصلى اعتراض فدراسیونها به صدا و سیما به خاطر توجه بیش از حد به فوتبال هم به خاطر این است که با پخش مستقیم مسابقات، جذب اسپانسر که دومین منبع درآمد براى یک سازمان ورزشى است، راحتتر خواهد بود.
روساى فدراسیونها در ایران، هر گاه که پس از یک ناکامى برکنار مىشوند یا در کل هر وقت مىخواهند کارنامه کارىشان را تشریح کنند، عدم توجه صدا و سیما را به عنوان دلیل اصلى ناتوانى در جذب اسپانسر و در پى آن ناتوانى در درآمدزایى، معرفى مىکنند.
در جهان، شبکههاى رادیو و تلویزیونى قاعدتاً نباید دغدغه توسعه و رشد رشتههاى مختلف ورزشى را داشته باشند و تنها با تحقیق بازار و آگاهى از تعداد مخاطبهاى رشتههاى مختلف، اقدام به پخش مسابقات مىکنند.
اما مسئولین فدراسیونها در ایران مىگویند از آنجایى که صدا و سیما از دولت بودجه مىگیرد و رقیبى هم ندارد، باید به فکر توسعه و رشد سایر ورزشها نیز باشد.
لزوم ارتقا کیفیت در کنار افزایش رقابت رسانه ای
به نظر نمىرسد مجبور کردن رادیو و تلویزیون به پخش برنامههاى بیشتر در مورد رشتههاى مختلف، راهى اصولى باشد و دردى را از مشکل ورزش ایران دوا کند.
دلیل اصلى اینکه برخى از رشتههاى ورزشى در ایران مخاطب کمى دارند و تماشاگران اندکى را نیز به ورزشگاهها مىکشانند، مدیریت و برنامهریزى ضعیف و به تبع آن برگزارى مسابقات لیگ با کیفیتى پایین است.
کما اینکه، مسابقات رشتههایى چون بسکتبال، والیبال و کشتى که به نسبت لیگهاى منظمتر و پرطرفدارترى هم دارند، از رادیو و تلویزیون هم مستقیم پخش مىشوند و چند برنامه نیز به تحلیل و بحث در مورد این مسابقات مىپردازند.
مادامى که بازار رادیو و تلویزیون در ایران رقابتى نشود، در ورزش ایران آزادسازى صورت نگیرد و باشگاهها به بخش خصوصى واگذار نشوند، رابطه میان ورزش و تلویزیون در ایران نیز نفع کمترى براى دو طرف خواهد داشت.