بازرسی پلیس از آرایشگاههای زنانه و مردانه در تهران، کشف مردی آرایشگر دریک سلمانی زنانه را نیز در پی داشت. برای این تخلف پروندهای تشکیل شده است.
برداشتن زیرابرو یا وسط ابرو چند سالی است بین پسران و مردان ایرانی به ویژه در شهرهای بزرگ رایج شده است. به نظر میرسد جامعه ایران که معمولا با تنوع و تحول در آرایش و پیرایش خانمها کنار میآید، با اصلاح مو و صورت وابروی پسران هم مشکل عرفی نداشته باشد. بهزاد پسر جوانی است که دوست دارد کاملا مدرن و آزاد لباس بپوشد و خود را بیاراید.
او میگوید: «من خودم ابروهای پری دارم و آنها را برمیدارم. بعضی مواقع ابروهایم را کوتاه میکنم. بعضی مواقع خط میاندازم در ابرویم. این حق مناست و کسی هم نمیتواند مانع آن شود.»
آیا پلمپ کردن آرایشگاههایی که ابروی مردان را بر میدارند میتواند جلوی این گرایش را بگیرد؟ مگر برداشتن ابرو تنها کار سلمانی هاست؟ بهزاد در پاسخ میگوید: «من همیشه درخانه ابروهایم را برداشتهام. یا خودم برمیدارم یا مادرم!»
شهروندی دیگر به نام خلیل تاکید میکند بسیاری چیزها که سالها در جامعه و عرف مذموم بود اینک امری طبیعی شدهاند. او ادامه میدهد: «بین دوستان نزدیکم چند نفر را میشناسم که ابرو برمیدارند. یکی که بالای سی سال سن دارد و ازدواج کرده، میگوید اینکار را برای نظافت وآرایش انجام میدهد. ما مجری تلویزیون هم داریم که ابروهایش را برمیدارد.»
به گفته خلیل خانوادههای سنتی از جمله خانواده خودش نیز اگر ببینند فرزندشان بخلاف تیپهای القایی دولتی، رو به مد رپ و آرایش غربی و ابروبرداشتن آورده است، با موضوع کنار میآیند. به گفته خلیل: «در ایستگاه مترو به کرات مادرهای چادری را میبینیم که در کنارشان دختر یا پسری با قیافه رپ دارد قدم میزند.»
خلیل میگوید حدود ۱۵ الی ۲۰ درصد جوانان زیر ۳۰ سال ابروهای خود را برمیدارند و چه بسا دلیل خاصی هم برای این کار ندارند. خلیل عقیده دارد که فشارهای دهه شصت عامل رویکرد جوانان به تفنن و مد و تقلید است و فشارهای کنونی توسط دولت نهم نیز در جلوگیری از این روند موثر نخواهند بود.
او میافزاید: «حالا دیگر عصیان شروع شده و کسی نمیتواند جلویش را بگیرد. آرایشگاه هم لازم نیست. دیگر همه متخصصاند. فکر نمیکنم بستن آرایشگاهها چاره کارباشد. مجبورند مانند برخورد با اشرار و بدحجابی یک مانورهایی بدهند اما بازهمان آش و همان کاسه خواهد بود.»