مطالعات جدید نشان میدهد که ناامیدی یک نشانه بارز از بیماری روانی افسردگی است که در اختلال افسردگی مضاعف، این ناامیدی حتی شدیدتر میشود.
در مقالهای که در این باره در مجله ایفکتیو دیساوردر به چاپ رسیده مطلب با این پرسش آغاز میشود، آیا هرگز نام افسردگی مضاعف به گوشتان خورده است؟
این واژه به نوع مزمن و خفیفتر افسردگی اطلاق میشود که گرایش دارد به افسردگی شدید تبدیل شود.
محققان دانشگاه فلوریدا به تازگی دریافتهاند که ناامیدی میتواند نشانهای برای تشخیص بیماری افسردگی مضاعف باشد.
بیماری که ناامید است مسلما از همه چیز دست میشوید و فکر میکند که جهان بر ضد و مخالف اوست، آینده تاریک است و او از مبارزه کردن و مقابله با مشکلات زندگی عاجز است.
دکتر توماس جویز استاد تحقیقاتی در دانشگاه فلوریدا و برایت برتون استاد روانشناسی در این دانشگاه ضمن انتشار این مقاله دراین باره میگویند: این یافتهها میتواند به تشخیص و درمان اختلالات خلقی کمک کند.
افسردگی مضاعف زمانی اتفاق میافتد که یک فرد مبتلا به افسردگی خفیف با علائم کمبود انرژی وارد مرحله افسردگی شدید یا افسردگی ماژور میشود.
موضوع افسردگی مضاعف یک ایده جدید است و روانشناسان درباره این نوع اختلال خلقی اطلاعات زیادی ندارند لذا با توجه به این وضعیت این بیماری به مراتب بیشتر از افسردگی شدید بدون تشخیص یا بدون درمان رها میشود.
در این پژوهش محققان به مطالعه 54 فرد بالغ که به درمانگاههای روان درمانی مراجعه کرده بودند، پرداختند. تمام این بیماران حداقل 55 سال داشتند. به این افراد قبل از آغاز درمان پرسشنامههایی برای اندازه گیری میزان افسردگی ناامیدی و اضطراب ارائه شد.
این محققان دریافتند که میزان ناامیدی در افراد مبتلا به افسردگی مضاعف به مراتب بیشتر از مبتلایان به افسردگی شدید است و به گفته آنها احتمالا این احساس ناامیدی تنها دلیل دشواری در درمان افسردگی مضاعف است.