ابهام های تازه درباره علت مرگ جیم موریسون

تردیدهای تازه درباره علت مرگ جیم موریسون

جیم موریسون، خواننده دورز که در دهه 60 پایه گذاری شد، "خواننده ای شورشی" نام گرفته است

در این کتاب که "پایان: جیم موریسون" نام دارد و در فرانسه منتشر شده است، سام برنت مدعی شده است در سال 1971، جیم موریسون در دستشویی یک کلوب شبانه در پاریس که توسط وی اداره می شده، به دلیل مصرف بیش از حد هروئین درگذشته است.

وی می گوید پس از آن دو فروشنده مواد مخدر، جسد موریسون را به آپارتمانش بازگردانده اند و پس از تلاش ناموفق برای نجاتش، وی را داخل وان حمامش انداخته اند.

در همین حال مقامات دادستانی پاریس می گویند که قصد ندارند پرونده مرگ موریسون را دوباره به جریان بیندازند.

در کتاب سام برنت آمده است که او از یک پزشک درخواست کرده بود تا در تاریخ سوم ژوئیه 1971 موریسون 27 ساله را در دستشویی کلوب شبانه اش معاینه کند.

پایان مصیبت بار

سام برنت نوشته است: "وقتی بالای سر او رسیدیم که او جان باخته بود و کمی کف و خون روی بینی اش داشت. پزشک با معاینه وی گفت این باید در اثر مصرف زیاد از حد هروئین باشد."

پس از آن برنت وارد عرصه رسانه ها شد، به کار در رادیو پرداخت، شرح حال نویس ستارگان راک و سرانجام معاون پارک تفریحی دیسنی لند در پاریس شد.

وی می گوید که بسیاری از خبرنگارانی که در باره مرگ موریسون تحقیق می کردند سالها وی را به ستوده آورده بودند اما او این ماجرا را سربسته نگه داشته بود تا آنکه سال گذشته همسرش وی را به نوشتن کتابی در این باره ترغیب کرد.

پاملا کورسان، آخرین دوست دختر موریسون برای پلیس داستان دیگری را تعریف کرده بود.

او می گوید که آن شب به اتفاق به سینما رفتند و شام را بیرون از منزل صرف کردند و پیش از خواب به چند صفحه موسیقی گوش دادند.

براساس شهادت وی، موریسون در میانه شب از خواب بیدار شده و احساس ناخوشی کرده بود، بنابراین برای آنکه توی آب گرم دراز بکشد به حمام رفته بود و کورسان می گوید پس از آن، موریسون را در حالی یافت که جان باخته بود.

استفان دیویس، نویسنده "زندگی، مرگ، افسانه"، شرح حال جیم موریسون: می گوید: او قصد ندارد با انشتار این کتاب جدید، این واقعه را به کتاب خود بیافزاید.

دیویس معتقد است که موریسون در کلوب برنت بیش از حد هروئین مصرف کرده بود اما او از این ماجرا جان سالم بدر برده بود.

وی می گوید: "این گونه به نظر می آید که اگر او در دستشویی کلوب شبانه جان باخته بود، این ماجرا زودتر از این ها برملا می شد."

	چگونگی مرگ جیم موریسون در36 سال گذشته همواره در هاله ای از ابهام قرار داشته است

روایت دیگری از مرگ جیم موریسون را یک عکاس جنگی نقل کرده است، پاتریک شوول که آن شب در آن کلوب حضور داشته است به آسوشیتدپرس گفته است که وی به مردانی که جسد موریسون را روی پلکان حمل می کردند، کمک کرده است و به نظر وی "او اصلا مرده بود" ولی وی خاطره روشنی از آن واقعه ندارد زیرا در آن هنگام کاملا هوشیار نبوده است.

از خواننده شورشی تا افسانه ای

جیم موریسون که هنوز پس از 36 سال از محبوبیت بسیاری در میان مردم و به ویژه جوانان برخوردار است و روزانه صدها توریست بر مراز او در آرامگاه پرلاشز در پاریس گرد می آیند، در تاریخ موسیقی راک به عنوان خواننده ای شورشی لقب گرفته است.

جیم موریسون در هشت دسامبر 1943 در ایالت فلوریدا متولد شد، در نوجوانی به شعر و موسیقی پرداخت و پس از آن وارد دانشکده سینمای دانشگاه یو سی ال ای در لس آنجلس شد و همانجا گروه چهار نفره "دورز" بنا نهاده شد.

او همچنین چندین کتاب شعر و چند فیلم مستند و کوتاه نیز ساخت که برخی از صاحب نظران از آنها به عنوان نخستین نمونه ویدئو کلیپ های موسیقی امروزین یاد کرده اند.

در سال 1967 گروه دورز با ترانه "آتشم را روشن کن" به شهرت بسیاری رسید. دومین آلبوم آنها با استقبال بسیاری در آمریکا روبرو شد، به ویژه آنکه گذشته از ترانه های پر شوری که متناسب با روحیه شورشی جوانان دهه شصت بود، اجراهای گروه نیز بسیار جنجال برانگیز بود تا آنجا که در سال 1969 پلیس به مقابله با شورش مخاطبان کنسرت دورز برخاست.

پلیس وی را متهم به برانگیختن شورش کرد و درخواست لغو کنسرت های دورز را کرد، به این ترتیب بسیاری از کنسرت های گروه در آمریکا لغو شد.

در نتیجه جیم موریسون به انتشار کتاب های شعرش روی آورد و در همان سال دو کتاب شعر یادداشت هایی در باره الهام و خالقان جدید را منتشر کرد و هر دو کتاب را به دوست دخترش پاملا کورسان تقدیم کرد.

پس از مرگش نیز دو جلد دیگر از شعرهایش به چاپ رسید که در همان روزهای نخست نایاب شدند و به فاصله چند هفته چاپ جدیدی از آنها منتشر شد و تا کنون بارها تجدید چاپ شده اند.

در سال 1970 در اعتراض به فقدان آزادی بیان در آمریکا و لغو کنسرت هایش این کشور را ترک کرد و در آپارتمانی در پاریس در محله بوترئی اقامت گزید و در سوم ژوئیه سال بعد جسد وی در همین آپارتمان یافت شد، پلیس فرانسه از انجام کالبد شکافی امتناع ورزید و این امر خود دلیل دیگری برای بروز شایعات بسیاری در مورد علت مرگ وی شد.

ترانه ها و آلبوم موسیقی گروه دورز در دهه های هفتاد و هشتاد از محبوبیت بسیاری برخوردار بود و به ویژه در میان جوانان صلح طلب که موریسون را ضد جنگ ویتنام می خواندند، بسیار رواج داشت.

	جیم موریسون در سال 1970 در اعتراض به فقدان آزادی بیان، آمریکا را ترک کرد

بیست سال پس از مرگ جیم موریسون، الیور استون فیلمی براساس زندگی او با همان نام "دورز" ساخت که با استقبال بسیاری روبرو شد و بار دیگر نام این گروه را بر سرزبان ها انداخت.

در ایران نیز در سالهای گذشته مجموعه ای از ترانه های جیم موریسون تحت عنوان :تابستان سرخپوستی" منتشر شده است که با استقبال خوبی روبرو بوده است.

در مراسم جوایز موسیقی گرمی سال جاری نیز جایزه اختصاصی برای دوران کاری به گروه دورز تعلق گرفت.

با این که مرگ موریسون همواره در هاله از ابهام قرار داشته، خود موضوعی است برای محبوبیت بیشتر این خواننده مشهور دهه شصت که در 27 سالگی و در اوج شهرت درگذشت.