آلبوم عکس: تاج محل؛ یکی از عجایب هفتگانه جدید
آلبوم عکس: تاج محل؛ یکی از عجایب هفتگانه جدید

تاج محل به دستور شاه جهان، امپراتور مسلمان مغول هندوستان، به عنوان بنای یادگاری از همسر دومش ممتاز محل، که هنگام زایمان چهاردهمین فرزندش جان باخت، ساخته شد. مرگ او چنان تاثیری بر این سلطان تیموری گذاشت که ساخت این بنا را در همان سال یعنی ۱۶۳۱ میلادی آغاز کرد.

وی قصد داشت برای خود نیز آرامگاهی همسان در کران دیگر رود "جمنا" بسازد و این دو بنا را با پلی به یکدیگر متصل سازد، به نشانه آنکه پیوند او و همسرش از جریان زمان هم در می گذرد. قرار بود که بر خلاف نمای تاج محل که از مرمر سفید بود، آرامگاه شاه از مرمر سیاه باشد. اما سرنوشت بر این شد که آرامگاه دوم هرگز برپا نشود و امپراتور در کنار همسرش، داخل عمارت تاج محل، آرام گیرد.

شاید بتوان تاج محل را بنای تقارن ها دانست. وجود چهار منار در چهار گوشه عمارت، چهار گنبد کوچک مرمری در بالای تاج محل و خود بنای چند ضلعی متقارن باعث می شود از هر سمتی که به این بنا بنگری، یک منظره را ببینی. ساختمان اصلی تاج محل روی سکوی مرمری در قسمت انتهایی شمالی باغ قرار دارد و از آنجایی که زمینه پشت تاج محل فقط آسمان است، از پایین که بدان می نگری شکوهی عجیب دارد.

دو مقبره شاه جهان و ممتاز محل که در تالار تاج محل دیده می شود، مقبره های توخالی هستند و اصل مقبره ها در اتاقی در طبقه زیرین همانجا قرار دارد که کسی اجازه دیدن آنها را ندارد

کل ساختمان عمارت آرامگاه از مرمر سفید مات پوشیده شده و ۴۳ نوع مختلف از سنگ های قیمتی مانند مرمر و فیروزه در میان مرمرها ترصیع شده است. ضمن اینکه آیات قران هم دور تا دور نمای بیرونی و درونی تاج محل حکاکی شده است. فیروزه به کار رفته در این بنا، آن زمان از ایران آورده شده بود.

دو مسجد هم به صورت قرینه در شرق و غرب عمارت آرامگاه ساخته شده اند که مسجد واقع در مشرق به عنوان مهمانخانه و مسجد واقع در قسمت غرب به عنوان یکی از مراکز اصلی تجمع مسلمانان شهر آگرا به حساب می آیند. تضاد رنگ ها در این میان دیدنی است چرا که افزون بر خصوصیات حجمی یگانه و ممتاز تاج محل، تمام سطح آن را با سنگ مرمر سفید پوشانده اند، در حالی که سطح صفه اول و نیز مهمانخانه و مسجد واقع در دو سوی آن با سنگ سرخ پوشانده شده است.

.دیدنی ترین زمان برای دیدن عمارت تاج محل، غروب یا طلوع خورشید است. هنگام طلوع، انعکاس خورشید بر روی این عمارت به گونه ای است که کل بنا ابتدا طلایی رنگ، آرام آرام صورتی، قرمز و در نهایت آبی می شود. دیدن تاج محل در هنگام غروب از سال ۱۹۸۴ به دلایل امنیتی ممنوع شد، اما در سال ۲۰۰۴ با اعمال محدودیتهایی آزاد شد. حداکثر ۴۰۰ بازدیدکننده تنها در پنج شب از ماه می توانند از تاج محل، با فاصله دور از عمارت، در هنگام غروب، از هشت و نیم شب تا دوازده و نیم شب، دیدن کنند (دو شب ماه چهارده به علاوه دو شب قبل و بعد از آن). این تعداد به گروههای ۵۰ نفری تقسیم می شوند که هر گروه تنها اجازه ماندن ۳۰ دقیقه در محوطه را دارد

از سال ۱۹۹۴ میلادی به بعد، نگرانیهایی در مورد تاثیرات مخرب خروج دیاکسید سولفور از وسایل نقلیه بر تغییر رنگ سفید مرمرهای تاج محل و فرسوده کردن حجاری های آن به وجود آمد. در نتیجه از آن موقع استفاده از هرگونه وسیله ای که تولید آلودگی می کند ممنوع است، به طوری که هم اکنون چمن های محوطه به صورت سنتی توسط گاوها زده می شود.

تاج محل سالانه پذیرای بیش از سه میلیون گردشگر از تمام نقاط جهان است. پوشیدن کفش، آوردن غذا، سیگار، کبریت، تلفن همراه و سه پایه دوربین به محوطه ممنوع است

منظره ای که از روی سکوی تاج محل دیده می شود، محوطه ای است سرسبز که در وسط آن آبراهی با طرح چهارباغ (که یکی از مهمترین الگوهای طراحی باغ ایرانی است)، ساختمان تاج محل را به دروازه جلوخان متصل می کند. در قسمت غربی، موزه کوچکی هست که نقشه های اصلی معماری تاج محل را نشان می دهد.