هری پاتر، ژاپنی حرف می‌زند
هری پاتر، ژاپنی حرف می‌زند
هواداران ژاپنی هری‌پاتر در توکیو با دیدن ستاره محبوبشان «دانیل رادکلیف» حسابی اشک شادی ریختند. ژاپنی‌ها به عنوان ملتی که بیشتر از دیگران گرفتار سودای هری پاتر شده‌اند، برای نخستین‌بار میزبان نخستین نمایش عمومی بخش پنجم از رشته فیلم‌های هری پاتر بودند. آن هم با حضور خود نوجوان شعبده‌باز، در واقع، بازیگر نقش او، دانیل رادکلیف. این فیلم در لندن تازه امروز، سوم ژوئیه روی پرده می‌رود و نمایش سراسری‌اش در بریتانیا روز 11 ژوئیه آغاز خواهد شد.
در حالی که صدها هوادار هری پاتر در توکیو جیغ شادی سر داده بودند، دانیل رادکلیف هفده ساله با آرامشی کاملا ژاپنی به زبان ژاپنی گفت: «نیهون نو میناسان، کونیچیوا»، یعنی «درود بر مردم ژاپن!»
رادکلیف که در این سفر دیوید هیمن، سازنده فیلم را همراهی می‌کرد، تنها ستاره هری پاتر بود که زحمت مسافرت به ژاپن را پذیرفته. ولی مسلما پشیمان نیست، چون از او به نحو احسنت با قالی قرمز و فشفشه و دود‌های رنگی پذیرایی شد و صدها دختر ژاپنی عکس‌هاش را بغل کرده بودند و جیغ می‌زدند: «هری پاتر، دوستت داریم!»
رادکلیف به خبرنگاران گفت: «سفر به ژاپن و عرض سلام به مردم این‌جا یک کار فوق العاده است. امیدوارم که مردم از چهره‌ها و اجراهای تازه و نبرد‌های بزرگ در فیلم خوششان آید.»
در پنجمین بخش هری پاتر، قهرمان فیلم که دیگر قد کشیده و بزرگ شده، نخستین بوسه را تجربه می‌کند و «کیتی لونگ»، دوست و همکلاسی‌اش را می‌بوسد. البته، خود دانیل رادکلیف هم اذعان کرده که اجرای آن صحنه در مقایسه با اجرای نقش یک نوجوان آشفته در نمایشنامه «اکووس» که باید روی صحنه لخت مادرزاد می‌شد، هیچ‌چیز نبود. رادیو زمانه از این نمایشنامه لندنی برنامه‌ای تهیه کرده بود و گفته بود که چه گونه دانیل در برابر هزار بیننده برهنه شد و اسب‌ها را کور کرد. حالا خود دانیل می‌گوید که بعد از اجرای آن نقش، همه نقش‌های دیگر برایش عادی و معمولی می‌نماید.
غار فروشی
ولی اگر شما علاقه دارید برخی از ماجرا‌های هیجان‌انگیز هری پاتر را تجربه کنید و مثلا در یک غار زندگی کنید، اکنون این امکان وجود دارد. به شرط این که سرمایه‌اش را داشته باشید. به زودی یک غار مسکونی در غرب انگلیس، نهفته در صخره‌های ماسه‌ای منطقه «وورسسترشر» زیر چکوش مزایده خواهد رفت. انتظار می‌رود این کاشانه خارق العاده که نه آب روان دارد و نه دستشویی و از اواخر دهه 1940 تاکنون خالی بوده، به قیمت حدود 25 هزار پوند یا 50 هزار دلار به فروش برود. سازماندهنده‌های مزایده می‌گویند که این یک فرصت نادر است و بهتر است از دست ندهیدش. در واقع، چند نفر می‌توانند لاف بزنند که خانه غاری یا غار مسکونی دارند؟ در این غار که عادی‌ترین شرایط زندگی را ندارد، در عوض می‌توانید یک دروازه، چند پنجره، شومینه، آبدارخانه و یک اتاق خواب پیدا کنید. اگر هنوز هم مرددید که آیا این غار مسکونی موسوم به «راک کاتج» را بخرید یا نه، این را هم بگویم که سه غار دیگر مشرف به غار اصلی، بیش از بیست هزار متر مربع بیشه زار پیرامونش به همراه مزرعه‌ای کوچک هم به خریدار آن تعلق خواهد گرفت.
300 لپتاپ برای مدرسه بی‌برق
درست است که راک کاتج برق ندارد، ولی مطمئن باشید که بدون برق هم می‌توان صاحب تجملات نادری بود. به مانند 300 بچه یک مدرسه نیجریه که از برق بی‌بهره‌اند، اما هر کدام یک دستگاه رایانه بغلی یا لپتاپ دارد.
هماهنگ‌ساز برنامه موسوم به «یک لپتاپ برای هر کودک» که این دستگاه‌ها را به کودکان مدرسه‌ای در آبوجا اهدا کرده، می‌گوید که مدرسه برق ندارد. مدرسه «گالادیما» نخستین مدرسه در سراسر نیجریه است که همه دانش آموزانش لپتاپ دارند. بچه‌های مدرسه امکان دارند بعضا در خانه‌هاشان از این دستگاه‌ها استفاده کنند، اما آنجا هم نیروی برق قطع و وصل می‌شود و دایمی نیست. اگر این مدرسه به برکت لپتاپ‌های اهداشده صاحب برق شد، به شما خبر خواهیم داد،