بچه هایی که به دلیل زیبایی کتک می خورند

بچه هایی که به دلیل زیبایی کتک می خورند

یکی از مسوولان دولتی استان بالتیک بیان داشت فرزندان مهاجران لیتوانی در جمهوری ایرلند به علت داشتن زیبایی فراوان در مقایسه با همکلاسی های ایرلندی خود مورد آزار و اذیت قرار می گیرند.

ریمانتو اسلاسویکیت یکی از مسوولان نظارت به وضعیت کودکان لیتوانی این ادعا را پس از بازدید از شرایط تحصیلی این کودکان در جایی که 120 هزار مهاجر لیتوانی زندگی می کنند به زبان آورد.

او قصد دارد نتیجه گزارش خود را هفته آینده به پارلمان لیتوانی ارسال کند. این زن در مصاحبه یی با روزنامه ها تصویر کریهی از برخورد ساکنان ایرلند ارائه کرده و بیان داشته که شعار «سرزمینی با هزاران خوشامدگویی» دروغی بیش نیست.

او به لیتوس ریتاس گفت؛ «در یکی از استان های ایرلند بچه های اهل لیتوانی مورد آزار قرار می گیرند. علت این همه خصومت چیزی جز زیبایی بیشتر آنها نسبت به همکلاسی های ایرلندی خود نیست.»

وی همچنین بیان داشت که کودکان لیتوانی همیشه احساس عدم امنیت را با خود به همراه دارند و همیشه مورد تبعیض های فراوانی واقع می شوند. این کودکان حق ندارند به زبان مادری خود حتی با خویشاوندان درجه یک شان صحبت کنند.

این بازرس می گوید بعد از بازدیدی دقیق و چند روزه از مکان های آموزشی کودکان لیتوانی دریافته است که معلمان مدارس رفتار تبعیض آمیز فراوانی بین دانش آموزان لیتوانی و ایرلندی دارند و به آنها به یک چشم نگاه نمی کنند.

اهالی لیتوانی دومین گروه بزرگ مهاجران به ایرلند هستند و بیشتر به فعالیت های کشاورزی و کارگری اشتغال دارند. در آمار رسمی ارائه شده توسط دولت آورده شده که تنها 24600 لیتوانیایی در ایرلند به سر می برند در حالی که سازمان های غیردولتی این رقم را 120 هزار نفر خوانده اند.

ایرلند در دهه گذشته به یکی از کشورهای مطلوب برای مهاجران تبدیل شد. این در حالی است که 150 سال پیش این کشور بیشترین نرخ فرار مردم را از کشورشان دارا بود. خارجی ها در حال حاضر 10 درصد جمعیت ایرلند را تشکیل می دهند و تاکنون موارد خشونت و آزار قابل توجهی نسبت به آنها گزارش نشده است.

گزارش تکان دهنده خانم اسلاسویکیت باعث ترتیب دادن ملاقات وی با سفیر لیتوانی شد. البته این زن مدعی است که سفیر لیتوانی زیاد ادعاهای او را جدی نگرفته و بیان داشته که کودکان لیتوانی شرایط بسیار خوبی در ایرلند داشته و به هیچ عنوان در معرض تبعیض قرار ندارند.

خانم اسلاسویکیت در آخر بیان داشت که او و سفیر لیتوانی بر این باورند که تاکنون وجود چنین تبعیض هایی بر کسی آشکار نبوده است و این کودکان حتی یک بار هم در این زمینه با اولیای خود صحبت نکرده اند. البته از آنجا که اولیای آنها نیز زیاد مایل به ایجاد هیاهو نبوده و از دردسر دوری می کرده اند ترجیح می دادند این مسائل را زیر سبیلی رد کنند.

در حال حاضر 30 هزار دانش آموز لیتوانی در مدارس ایرلند مشغول به تحصیل هستند اما آمار آموزش و پرورش در این زمینه به هیچ عنوان دقیق نیست.

رئیس بخش رسیدگی به امور کودکان لیتوانی در ایرلند می گوید؛ «اظهارات خانم اسلاسویکیت زیاد از حد غلوآمیز است. البته گزارشات معدودی در زمینه رفتارهای تبعیض آمیز وجود داشته اما این رفتارها به اندازه یی که تصویر شده اند وحشتناک نیستند. درست است که بچه ها حق صحبت کردن به زبان لیتوانی را ندارند اما این امر زیاد به مسائل تبعیض نژادی ربط ندارد و ما در حال بررسی این موضوع هستیم. البته مواردی چند از خشونت علیه کودکان لیتوانی گزارش شده است اما این رقم چندان قابل توجه و تعمق نیست. این امر هم به این دلیل است که اهالی لیتوانی بسیار خوش لباس هستند و ظاهر آراسته آنها حسادت ایرلندی ها را برمی انگیزد.»