پاسخ رضا کیانیان به شرق
پاسخ رضا کیانیان به شرق
در صفحه شش هفته نامه شرق منتشره در پنجشنبه گذشته مطلبی چاپ شد با عنوان «حالا دیگه ما هم بعله» که همکارمان حمیدرضا ابک آن را نوشته بود. رضا کیانیان در پاسخ به آن یادداشت مطلبی را برای روزنامه ارسال کردند که در پی می آید.
آقای ابک عزیز
بعد از سلام. نجوای شما را در هفته نامه شرق، جمعه چهارم خرداد خواندم. نجوای شما بیشتر یک تمسخر بود برای اینکه قهقهه ای برانگیزد، اما آن قدر کلی بود که نمی شد فهمید سخن شما درباره کدام برنامه تلویزیونی، کدام مجری، کدام کارگردان و کدام بازیگر است که به خنده من هم بینجامد. مثل همه ایما و اشاره های مرسوم بود که خودمان باید حدیت مفصل می خواندیم. خواندن حدیت مفصل از یک مجمل، شاید سال ها پیش امکان داشت، اما امروز با هجوم سرسام آور اطلاعات برای من ممکن نیست. چون به اندازه کافی حدیت های روشن و شفاف وجود دارد که وقت به همه آنها نمی رسد.نجوای شما آنقدر کلی بود که می شد هر برنامه گفت وگوی تلویزیونی را و هر مجری و هر بازیگر و کارگردانی را دربربگیرد، اما حرف کلی یک ضرر اساسی دارد، چون هر مخاطبی می تواند براساس دانسته هایش و خواسته ها و تمایلاتش از آن مصادره به مطلوب کند. که همین باعث خلق و شیوع شایعه می شود، چون نجواتان را شبیه فتوا نوشته اید. قاعدتاً در پرسش را بسته اید اما اجازه می خواهم چند پرسش را مطرح کنم.من نمی خواهم به همه موارد اشاره کنم چون به من مربوط نمی شوند، اما یک مورد را می پرسم چون به من مربوط می شود.
- منظورتان از بازیگرانی که در برنامه های گفت وگوی تلویزیونی لاطائلات می گویند چه کسانی است؟ اگر ممکن است نام ببرید.
- آیا همه بازیگران منظور نظر شما هستند.یا تعدادی مشخص که می توان شمردشان؟ لطف کنید بشمارید.
- آیا منظورتان از برنامه های تلویزیونی همان شب شیشه ای است؟
- اما سوال آخر، چون من هم بازیگرم و هم در آن برنامه شرکت کردم و به مناسبت شغل و حرفه ام درباره هنر و به طور خاص هنر بازیگری حرف زدم آیا منظورتان من هم هست؟
اگر آری، لطف کنید بنویسید یا بگویید مشخصاً چه لاطائلاتی گفتم جامه کدام فیلسوف را دزدیدم و پوشیدم و کجا به سمت کمیک بودن رفتم. کجا سعی کردم که کم نیاورم و کجا خواستم بگویم یا ثابت کنم من الگو و اسوه دیگران هستم؟
و اگر منظورتان من نبودم لطف کنید بنویسید چه کسی یا چه کسانی مورد نظر و نقد شما بودند.سپس لطف کنید از جملات من یا بازیگر مورد نظرتان سند بیاورید و آن مورد مشخص را نقادی کنید تا هم من و هم دیگران که خواننده هفته نامه شرق هستند به طور روشن و شفاف بفهمند راجع به چه نجوا می کنید.
???
دوست عزیز، حکم کلی صادر کردن و با کنایه در لفافه نوشتن و گفتن دردی از کسی دوا نمی کند. قرن هاست که حرف کلی می شنویم و می خوانیم و تاویل شخصی می کنیم. فکر می کنم دیگر بس است. من سعی می کنم نشنوم و نخوانم اما چون در تیتر مطلب شما از کلمه «بازیگر» استفاده شده بود خواندم و متاسفانه دیدم باز هم حرف های کلی خواندم،
بهتر از من می دانید که فضاهای بسته اجتماعی پرورش دهنده حرف های کلی و نیش و کنایه و شایعه هستند چرا که اگر خدای ناکرده روزی یقه نویسنده و گوینده را گرفتند، گریزگاهی داشته باشد و اگر هم یقه شان گرفته نشد خوشحال باشند که حرفشان را زده اند و ناگفتنی ها را گفته اند،
فضاهای بسته اصلاً سعی می کنند حرف های کلی تولید کنند تا فضا بسته بماند. تاویل های شخصی از حرف های کلی مثل حرف های درگوشی است، باعث می شود شخص بیرونی نشود و به درون خودش برود؛ پس به کسی و چیزی کاری نداشته باشد اما حرف های جزیی و استقرایی آدمی را بیرونی می کند و آدم بیرونی به اطرافش و محیط اش کار دارد و پر از پرسش می شود و این پرسش ها به گفت وگو می انجامد و گفت وگو به جزیی نگری می انجامد و باعث می شود محیط پیرامون بهتر و روشن تر دیده شود. در این دیدن است که مشکلات شناسایی می شوند و بسته بودن دیده می شود و راهی به باز شدن پیدا می شود.
شما که از فلاسفه دفاع می کنید باید بدانید که ایشان کوشش می کنند به سوالات مشخص پاسخ دهند یا این اواخر کوشش می کنند سوال مشخص طرح کنند پس شما هم لطف کنید پاسخ مشخص یا سوال مشخص طرح کنید.
من از تاخت و تاز شما به بازیگران استقبال می کنم در صورتی که از ما نام می بردید و سند مشخص می آوردید تا همه بدانیم راجع به چه کسی و چه مقولاتی گفت وگو می کنید و خود ما بازیگران هم بدانیم که چه کرده ایم یا چه گفته ایم که نباید و سپس می نوشتید که به حق کدام فیلسوف و در ارتباط با چه مقوله ای ظلم کرده ایم.
این گونه بود که چیزی به ما افزوده می شد. خودمان را بهتر می شناختیم و برای قدم های بعدی مان، فهم و ادراک روشنی پیدا می کردیم.
???
من بازیگر، چون در برنامه شب شیشه ای شرکت کردم بعد از خواندن نجوای شما هرچه فکر کردم نفهمیدم چه لاطائلی گفتم و چه فیلسوفی را در قبر لرزاندم و حق چه نویسنده و شاعری را خوردم و چون همیشه دوست داشتم و دارم که نقد شوم و جزئیات کار و زندگی ام را بفهمم. لطف کنید به طور مشخص و با جزئیات بنویسید یا به من بگویید کدام یک از مطالب من را مد نظر داشتید تا باب یک گفت وگو باز شود یا امر کنید دیگر تکرار نشود.