در انتظار خانه شماره ۱۰

در انتظار خانه شماره ۱۰

گوردون براون، وزیر خزانه‌داری بریتانیا از حزب کار آرام آرام خود را آماده می کند تا با زحتمی کم و به راحتی مستاجر جدید خانه شماره ۱۰ خیابان داونینگ استریت که مقر نخست وزیر این کشور است، شود.

در بریتانیا آقای براون به سیاستمداری مشهور است که چندان سیاس نیست و به فوت و فن این حرفه کمتر از مسایل خرد و کلان اقتصادی علاقمند است؛ اما به نظر می آید که او در تکاپو است تا چهره ای دیگر از خود در پست نخست وزیری به نمایش بگذارد. به همین جهت نخست وزیر آینده باید تلاش های بیشتری برای ارایه قابلیت های خود کند و از همین رو برنامه های جذابی نیز ارایه کرده که بیش از مردم بریتانیا برای شهروندان اتحادیه اروپا جذاب است.

آقای براون می خواهد رویکرد و رابطه ای بهتری از تونی بلر نسبت به اتحادیه اروپا داشته باشد. هر چند او با پیوستن بریتانیا به نظام پول واحد اروپا (یورو) مخالفت کرد، اما در عین حال گفته که بسیاری از مسائل کلیدی جهانی، از جمله مبارزه با انتشار کربن و گرمایش زمین، محتاج یک راه ‌حل اروپایی هستند.

پیروزی نیکولا سارکوزی در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه و صدراعظمی آنگلا مرکل در آلمان، راه را برای اصلاحات ساختاری در اتحادیه اروپا باز کرده و این همان چیزی است که آقای براون خود را حامی آن نشان داده است.

اینها موضوعاتی که شهروندان اتحادیه اروپا را از ورود آقای براون به خانه نخست وزیر جدید خوشحال می کند.

آقای براون که آخرین روزهای وزارت خزانه‌داری را می گذراند لایحه ای را تقدیم پارلمان بریتانیا کرده که در صورت تصویب آن، از سال ۲۰۰۸ مالیات شرکت‌های بزرگ و همچنین مالیات بر درآمدها را کاهش می دهد

نخست وزیر آینده بریتانیا که از ۲۷ ژوئن کار خود را آغاز می کند برای بریتانیایی هم برنامه هایی دارد تا پیروزی حزب کارگر در انتخابات پارلمانی آینده تضمین شود. حمایت از برنامه خروج سربازان بریتانیا از عراق، و تعهد برای توقف رشد هزینه‌های عمومی طی دهه آتی از جمله این برنامه هاست.

آقای براون که آخرین روزهای وزارت خزانه‌داری را می گذراند لایحه ای را تقدیم پارلمان بریتانیا کرده که در صورت تصویب آن، از سال ۲۰۰۸ مالیات شرکت‌های بزرگ و همچنین مالیات بر درآمدها را کاهش می دهد. اصلاحاتی که گوردون براون برنامه آن را ارایه کرده قطب قوی تازه ای در اتحادیه اروپا ایجاد می کند. بنابراین در روزهای آتی نخست وزیر آینده بریتانیا نه فقط به علت پست مهمی که در اختیار دارد، بلکه به عنوان شخصیتی که برنامه های اصلاحی فرا ملی دارد، مطرح خواهد شد.