مردم استرالیا در باره ایران چه می گویند؟

مردم استرالیا در باره ایران چه می گویند؟

مردم استرالیا دیدگاههای متفاوتی درباره کشور ایران دارند. آنچه در پی می آید نظر شماری از مردم این کشور با حرفه ها و تخصصهای مختلف درباره ایران است:

اندرو ورسام، 42 ساله، عکاس

اندرو تاکنون به ایران سفری نداشته و وقتی نام ایران را می شنود،‌ به یاد تیتر اخبار در مطبوعات استرالیا می افتد که عمدتاً مربوط به کشوری است که در حال توسعه ظرفیتهای هسته ای خود است.

اندرو ورسام، عکاس استرالیایی
اندرو معتقد است رسانه های استرالیایی تصویری واقعی از ایران نشان نمی دهند

اندرو معتقد است که رسانه های استرالیا تصویر درستی از ایران نشان نمی دهند و در این خصوص می گوید:" رسانه های استرالیا معمولاً طرفدار آمریکا و اسرائیل هستند و معمولاً پوشش خبری مربوط به ایران در استرالیا بر خاسته از دیدگاه این دو کشور است."

اندرو به دنبال کردن اخبار ایران در رسانه های جمعی استرالیا علاقه مند است و می گوید: "معمولاً من اخباری را دنبال می کنم که گزارشهایی برخلاف روند غالب راجع به ایران در مطبوعات ارائه می دهند و به نظرم این اخبار بیشتر نشان دهنده واقعیات ایران هستند و متعادل به نظر می رسند."

او معتقد است که دیپلماسی ایران در صحنه بین الملل کمی تحریک آمیز است و می گوید: "البته باید اعتراف کنم که نمی توانم درک درستی را از جریاناتی که وجود دارد داشته باشم،‌ چون به عنوان مثال، رسانه های استرالیایی بارها این جمله رئیس جمهور ایران را که اسرائیل باید محو شود تکرار کرده اند که در حقیقت، تا آنجا که من می دانم، او چنین چیزی نگفته."

اندرو در خصوص نقش تاریخی ایران می گوید: "ریاضیات و داستانهای هزار و یک شب .. شکوفایی و تاثیر فرهنگ ایران بر کشورهای عربی در اوایل هزاره گذشته زیاد بوده است."

اندرو در پایان می گوید: "خیلی مهم است که اطلاعات در خصوص ایران و خاورمیانه در غرب وجود داشته باشد چون این نیاز احساس می شود تا دیدگاههای واقعی ایرانیان و نه سخنان احساسی رهبران ایران در غرب بازگو شود. ایرانیان راجع به اتفاقاتی که مدام درگیرش میشوند چه فکر می کنند؟ ما راجع به آنان زیاد مطلع نمی شویم."

کارن سباستین ۴۲ ساله، خانه دار

کارن، زن خانه دار
کارن، خانه دار با شنیدن نام ایران یاد فرش های زیبای ایرانی می افتد

کارن وقتی نام ایران را می شنود به یاد سیاست می افتد و به ویژه نام ایران یادآور اخبار در تلویزیون برای اوست. کارن تنها گزارشی را که راجع به ایران دیده در اخبار شبانگاهی بوده که در آن به تنش ایران با غرب بر سر برنامه هسته ای پرداخته شده بود.

کارن می گوید: "من تاریخ ایران را از روی هنر و معماری این کشور می شناسم و نام ایران مرا به یاد فرشهای زیبایش می اندازد. من تا آنجا که می دانم ایران فرهنگی غنی دارد و خدمات زیادی به بشریت کرده است. اما باید اعتراف کنم که اطلاعات زیادی در این باره ندارم. من تا آنجا که می دانم ایرانیان "جبر" را اختراع کرده اند. با این حال من می دانم ایران کشوری بزرگ و پر جمعیت است و من مطمئنم که در حال حاضر خدمات زیادی به جهانیان ارائه می دهند."

کارن دوست دارد که بی بی سی گزارشهایی را در خصوص، به گفته وی، "تبعیض نژادی و نا آگاهی که در زمینه فرهنگ ایران در غرب وجود دارد"، ارائه دهد و بویژه به بیان عقایدی بپردازد که ایرانیان ساکن استرالیا در خصوص تفاوت های شیوه زندگیشان در مقایسه با زندگی ایرانیان ساکن ایران دارند.

کارن می گوید: "زندگی در کدام جامعه برای ایرانیان بهتر است ،‌ زندگی در کشور استرالیا که مورد تبعیض نژادی قرار گیرند، یا در جامعه ای زندگی کنند که هیچگونه آزادی عملی بویژه برای زنان وجود ندارد؟"

جودیت بی شاپ، 34 ساله، مدیر پروژه

شنیدن نام ایران برای جودیت یادآور "شعر و ساختمانهای زیباست" و" سرزمینی که تاریخی بس کهن" دارد.

جودیت معتقد است که عمدتاً روزنامه های استرالیا تصاویر منفی از رهبران ایران نشان می دهند؛ در عین حال برخی از رسانه های استرالیا تصویر درستی از ایران ارائه می دهند که به عنوان مثال می توان به "فیلم های مستند کانال اس بی اس اشاره کرد که زندگی واقعی مردم ایران را به تصویر می کشد".

جودیت در خصوص دیپلماسی ایران می گوید: "من در جایگاهی نیستم که بتوانم در این باره اظهارنظر درستی کنم . آنچه که من با آن آشنایم شعر ایران است که از جایگاه ممتازی در جهان برخوردار است و در این میان حافظ و مولانا جایگاهی خاص دارند."

جودیت تمایل دارد تا با دیدگاههای دیگری درباره ایران آشنا شود و می گوید: "به نظر من، گزارشهای فرهنگی در خصوص ایران از جمله چیزهای با ارزشی است که می توان آن را به جامعه استرالیا ارائه کرد ‌چون ما استرالیاییها ذاتا آدمهای کنجکاوی بوده و عاشق دانستن هستیم."

جان هاولی، ۸۰ ساله، گرافیست

جان هاولی، گرافیست استرالیایی
جان هاولی، گرافیست می گوید که با شنیدن نام ایران به یاد رنج، مذهب و خودخواهی می افتد

جان تا حالا به ایران نرفته و وقتی نام ایران را می شنود به یاد "مشقت،‌ مذهب،‌ عدم صداقت و مردان خودخواه" می افتد.

جان نمی تواند در خصوص اینکه آیا رسانه های استرالیا تصویر درستی از ایران نشان می دهند قضاوت کند و دلیل آن را "نداشتن حقایق کافی برای قضاوت " می داند. جان، گاهی اوقات اخبار مرتبط با برنامه هسته ای ایران را در تلویزیون نگاه می کند و در کل تمایل زیادی به پیگیری اخبار مربوط به ایران ندارد .

جان درخصوص دانسته هایش درباره تاریخ کهن ایران می گوید: "به نظر می رسد که تاریخ بیشتر باعث بوجود آمدن تنفر شده تا چیزی دیگر."

جان دوست دارد که حقایق مربوط به ایران بازگو شود، به جای آنکه "تبلیغات القایی آمریکا" را در رسانه های همگانی بشنود.

میلان ۳۸ ساله، مهندس

میلان می گوید: "ایران کشوری است در خاورمیانه و همسایه عراق است. آنچه که من از ایران به یاد می آورم چیزی است که در تلویزیون دیده ام ولی حقیقت این است که من اصلاً تاکنون راجع به ایران فکر نکرده ام. به جز آنچه که در تلویزیون دیده ام. مثل دستگیری ملوانان بریتانیایی در مرزهای ایران و برنامه هسته ای ایران."

میلان، مهندس استرالیایی
میلان: آنچه که من از ایران به یاد می آورم چیزی است که در تلویزیون دیده ام

او درباره تصویر ایران در رسانه های استرالیا می گوید: "متاسفانه رسانه های استرالیا چیزهایی را که دوست دارند به نمایش می گذارند و من حقیقتاً باور دارم که رسانه های استرالیا مردم را فریب می دهند تا آنچه را باور کنند که آنان تمایل دارند. من وقتی به اخبار نگاه می کنم می بینم که قطعاً چیزهای خوبی راجع به ایران گفته نمی شود و در کل همواره از ایران بد می گویند."

میلان درباره به دست آوردن اخبار درست راجع به ایران می گوید: "اگر موضوعی خاص در خصوص ایران باشد من نمی دانم که واقعیت چیست چون راجع به آن تحقیق نکرده ام . بعنون مثال واقعیت آنچه که در عراق اتفاق می افتد را من نمی دانم . آن کاری که من می کنم این است که ابتدا به اخبار گوش می کنم سپس به منابع خودم در اینترنت مراجعه می کنم و یا با آدمهای دیگر راجع به آن موضوع صحبت می کنم و نظرات آنان را نیز می پرسم و در نهایت قضاوت می کنم ."

میلان می گوید: "مشکل این است که وقتی شما به تلویزیون نگاه می کنید داستان کامل را در نمی یابد. مثلاً مردم می گویند که ملوانان (بریتانیایی) در آب های ایران بودند و ایرانیان ملوان زن بریتانیایی را مجبور کردند که روسری سرش کند . اما من واقعاً نفهمیدم که داستان کامل از چه قرار است . شخصاً نمی توانم در این باره قضاوت کنم که حق با چه کسی بود و قضاوت نخواهم کرد.

"‌آنچه که من می دانم این است که در طول تاریخ در سرزمین آریاییها، مردم ایران و عراق از متمدن ترین انسانهای دوران خودشان بوده اند. آنها کشاورزی داشتند و ابزارهایی را برای کشاورزی ساختند. آنچه که ما می دانیم این است که تمامی این ابزارها از سرزمین خاور میانه آمده است. من نمی دانم که اینها درست یا غلط است ولی تا آنجا که من می دانم بسیاری از چیزهایی که در دنیای غرب وجود دارد از این مناطق آمده است.

"دوست دارم راجع به جغرافیای ایران بیشتر بدانم و این که چقدر جمعیت دارد. راجع به نوع پارلمان در ایران چیزی نمی دانم . چند نفر نماینده دارد. راجع به مذاهب در ایران اطلاعاتی ندارم. نمی دانم ایران یک کشور یکپارچه است یا یک متشکل از چند ایالت. همچنین راجع به غذاهای ایرانی دوست دارم اطلاعاتی به دست بیاورم."

جان 31 ساله، دکتر داروساز

جان تاکنون به ایران سفر نکرده اما دوست دارد که روزی ایران را از نزدیک ببیند.

استرالیایی ها در خیابان

جان در پاسخ به این سوال که پس از شنیدن اسم ایران چه چیزی به ذهنش خطور می کند، می گوید: "نفت، جنگ با عراق، انرژی هسته ای، جدال با جوامع غربی و اسرائیل، کمک ها مالی به تروریست ها و خرید اسلحه برای جنگ علیه کشورهای غربی."

او درباره اینکه آیا رسانه های استرالیایی تصویر درستی از ایران نشان می دهند، می گوید: "به سختی می توان در این باره نظر داد چون من ایرانی نیستم. ولی به نظرم روزنامه ها آنچه را که مایل هستند به دیگران دیکته می کنند. رسانه ها هر چه بنویسند ما آن را می خوانیم. در نتیجه چون ایرانی نیستم نمی توانم درباره صحت و سقم اخبار اظهار نظری کنم."

جان در پاسخ به این سئوال که چه خبری را درخصوص ایران به یاد می آورد می گوید: "ایرانیان،‌ ملوانان بریتانیایی را به اسارت گرفتند. همچنین ایرانیان می خواهند انرژی هسته ای داشته باشند که برای تولید برق از آن استفاده کنند. اما همه می گویند که از آن برای سلاحهای هسته ای می خواهند استفاده کنند."

وی در باره انرژی هسته ای می گوید : "به نظرم اگر برای تولید برق باشد مهم نیست."

در پاسخ به این سوال که ایران چگونه می تواند ثابت کند که برای تولید برق می خواهد انرژی هسته ای داشته باشد در جواب می گوید: "در کشورهای دیگر بازرسان هسته ای مستقر هستند که تاسیسات هسته ای را کنترل می کنند ، بنظرم این یک راه برای ثابت کردن است."

وقتی می شنود که بازرسان هسته ای در ایران مستقر هستند و آنها فعالیت های هسته ای ایران را نظارت می کنند اما همچنان برخی کشور های غربی باور نمی کنند که ایران انرژی هسته ای را برای مصارف صلح آمیز می خواهد در پاسخ می گوید: "من این را نمی دانستم که بازرسان در ایران هستند و این خیلی خوب است."

مصطفی مستمند - ایران - مشهد
به نظر من برای اینکه دیگر کشورها با ما اشنا بشوند چند تا راه هست
یک:فرستادن تعداد زیادی داشمند یا دبیر و یا ... به تمام کشورهای دنیا
دو:فیلم برداری از این اشخاص و نشان دادن در بین مردم این کشورها مخصوصا افراد عالی رتبه ومعتبر ومعلمان ودبیران محترم و...
سه:صحبت با مردم و رییس ها و رهبر رییس جمهور این کشورها و ...
و...









چ









شنبه 19 آبان 1386

+0
رأی دهید
-0

نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.