فرهاد آئیش (مکس) از خاطرات تلویزیونی‌اش می‌گوید
فرهاد آئیش (مکس) از خاطرات تلویزیونی‌اش می‌گوید
اولین خاطره شما از دیدن تلویزیون مربوط به چه سالی می‌شود؟.
حدودا 7 سالم بود. وقتی در خیابان قدیم شمیران (شریعتی کنونی) با مادرم مشغول خرید بودیم از پشت شیشه یک مغازه تلویزیون‌فروشی متوجه یک تلویزیون مبله شدم، خیلی تعجب کردم، پرسیدم این دیگر چیست؟! و مادرم برایم توضیح داد که به این می‌گویند تلویزیون و...
چه زمانی خودتان صاحب تلویزیون شدید؟
 |
شاید یک سال بعد از این قضیه بود که مادرم مبلغی به دایی‌ام داد و او هم ما را صاحب یک تلویزیون RCI کرد. یادم است با خرید تلویزیون همسایه‌هایمان به منزل ما می‌آمدند و تلویزیون تماشا می‌کردند.
اولین برنامه‌ای که از این تلویزیون دیدید، چه بود؟
برنامه کودکان بود. آن زمان آقای محمودی نامی مجری این برنامه بود. تا مدت‌ها فکر می‌کردم مجری برنامه ما را می‌بیند (می‌خندد).
تا چه حد تلویزیون توانست جایگزین سرگرمی‌های دیگر شما شود؟
از ابتدا تلویزیون برای من خیلی جذاب نبود. گاه‌گداری تلویزیون تماشا می‌کردم. به دلیل اینکه تلویزیون برای من ناشناخته بود. به جعبه جادویی وابسته شدم ولی نه به این معنی که تلویزیون جایگزین تمام سرگرمی‌هایم شود.
مگر سرگرمی دوران بچگی‌تان چه بود؟
بیشتر با حیوانات بازی می‌کردم عاشق مورچه‌ها بودم. (می‌خندد) البته مثل همه بچه‌ها یک بخشی از سرگرمی‌ام همبازی‌شدن با بچه‌های محل بود.
میانه‌تان با رادیو چطور بود؟
فقط برنامه کودک را گوش می‌دادم. «آقای صبحی» مجری این برنامه بود.
اولین فعالیت تلویزیونی‌تان با چه برنامه‌ای آغاز شد؟
با بازی در سریال قطار ابدی اولین فعالیت تلویزیونی من شکل گرفت.
چطور شد که بازی در سریال «قطار ابدی» را قبول کردید؟
من عاشق کار در تلویزیون بودم، هنوز هم همین احساس را نسبت به تلویزیون دارم. پس از آنکه از آمریکا به ایران آمدم مدت‌ها فعالیت چندانی نداشتم تا اینکه احساس کردم سریال جدید آقای بیرنگ می‌تواند سکوی پرتاب خوبی برای من باشد که این طور هم شد و شروع بسیار خوبی بود.
معمولا در ستون «تهران‌دیروز» از اولین حقوق بازیگران می‌پرسیم که البته در مورد شما این حقوق خیلی به گذشته برنمی‌گردد.
درست است، اواخر دهه 70 بود که در این سریال بازی کردم و بابت آن پول خوبی هم گرفتم. (می‌خندد)
علاقه به بازیگری چقدر در سال‌های کودکی‌تان ریشه دارد؟
از بچگی عاشق تئاتر و بازی بودم. حتی قبل از اینکه این مقوله را بشناسم، برای بچه‌های محل تئاتر اجرا می‌کردم ولی وقتی بزرگ‌تر شدم هدفم این نبود که وارد تئاتر بشوم. رشته تحصیلی که انتخاب کردم «راه و ساختمان» بود. بعد از یک‌سال متوجه شدم برای تئاتر ساخته شده‌ام، رشته سینما را انتخاب کردم. از همان سال‌های اول وارد یک گروه نمایشی شدم و 15 سال هم در آن فعالیت کردم.
شما نقش‌های طنز را خیلی خوب بازی می‌کنید. موضوعی که فقط در سینما می‌توان سراغ آن را از شما گرفت، چرا در سریال‌های طنز تلویزیون بازی ندارید؟
پس از بازی در سریال «باجناق‌ها» یک مقداری تلویزیون دلم را شکست و یک مقداری با بی‌مهری مواجه شدم. نمی‌خواهم در مورد آن حرفی بزنم. ولی هنوز همان قدر عاشق تلویزیون هستم که به تئاتر و سینما علاقه دارم. آخرین فعالیت‌های تلویزیونی من بازی در سه تله‌تئاتر و سریال «کتاب‌فروشی هد‌هد» بود.
کدامیک از نقش‌هایتان را بیشتر می‌پسندید؟
من تمامی نقش‌هایی را که بازی می‌کنم دوست دارم چون احساس می‌کنم هر نقشی که قبول می‌کنم برای من چالش‌زاست و از این بابت نقش خاصی را مد‌نظر ندارم.
بیشتر مخاطب کدام یک از برنامه‌های تلویزیون هستید؟
فوتبال.
آیا طرفدار تیم خاصی هستید؟
بیشتر بازی‌های استقلال را تماشا می‌کنم و اگر علی دایی در تیمی بازی کند، بازی‌های او را می‌بینم.