کاردمیوه‌خوری در دستان پدر سینه پسر را شکافت
کاردمیوه‌خوری در دستان پدر سینه پسر را شکافت
پدری که متهم است به دنبال خشم و عصبانیت لحظه‌ای، فرزند 30 ساله‌اش را با کارد میوه‌خوری به قتل رسانده، معترف شد تنها قصد تشر زدن به پسرش را داشته است. 
سرهنگ اسماعیل هادئی، رییس پلیس آگاهی استان تهران در گفت‌وگو با ایسنا در تشریح این پرونده، گفت: مقارن ساعت 20 دهم اردیبهشت ماه سال جاری، وقوع یک فقره فوت مشکوک در اورژانس بیمارستان شریعتی ماهدشت به مرکز فوریتهای پلیسی «110» گزارش شد و بدین ترتیب ماموران کلانتری 26 «ماهدشت» با اطلاع از حادثه به همراه عوامل جرایم جنایی پلیس آگاهی کرج و بازپرس کشیک عازم محل شدند.
وی با بیان این که جسد متعلق به مردی 30 ساله دانشجوی سال آخر رشته حقوق بود که آثار و علام و شدت جراحات وارده به سینه چپ و آثار دفاع در پشت سرش دیده می‌شد، اظهار کرد: با وجود این که ضد و نقیض‌گویی در اظهارات اولیاء دم مقتول در همان بازجویی‌های اولیه کاملا مشهود بود، تلاش پدر، مادر و خواهران وی همچنان بر این بود که پلیس را قانع کنند که مقتول سابقه تشنج داشته و در حالی که پدرش در حال خوردن گوجه فرنگی با کارد میوه‌خوری بوده، ناگهان دچار حمله شده و بر روی دست پدر افتاده، به طوری که کارد به قلبش اصابت و پس از انتقال به بیمارستان فوت کرده است.
به گفته این مقام انتظامی، یکی از دلایل ظن پلیس به خانواده مقتول، عوض کردن پیراهن مقتول پیش از انتقال به بیمارستان بوده است و در این راستا کارآگاهان جنایی پیراهن شسته شده وی را در محل وقوع حادثه کشف کردند.
بر اساس این گزارش در حالی که آثار باقی‌مانده بر جسد، از نوعی درگیری بین مقتول و متهم به قتل حکایت داشت، کارآگاهان به سراغ تنها مظنون خود یعنی پدر مقتول رفتند.
رییس پلیس آگاهی استان تهران درباره نتایج بازجویی‌ها از مظنون احتمالی گفت: او ابتدا در مقابل استدلالات جنایی مقاومت کرده و منکر ارتکاب قتل بود، اما سرانجام در جریان بکارگیری شگردهای خاص پلیس معترف شد: غروب روز حادثه مقارن ساعت 18:30 تا 19 بود که از سر کار به منزل آمدم، به شدت گرسنه بودم، از این رو مقداری گوجه‌فرنگی را خرد کردم که با نان بخورم، در این حین پسرم وارد منزل شد و بر سر محل پارکینگ با من جر و بحث و مرا تمسخر کرد.
پدر مقتول در ادامه اظهاراتش به پلیس گفت: پسرم هنگام رفتارهای تحقیرآمیزش به سمت بشقاب گوجه‌فرنگی خم شد و من نیز که آنقدر عصبانی شده بودم با همان کارد میوه‌خوری ضربه‌ای به سینه‌اش زدم، اما ناگهان متوجه خونریزی شدم، به طوری که پسرم نقش بر زمین شد.
متهم به قتل بارها تصریح کرد: به هیچ وجه قصد زدن پسرم را نداشته و فقط می‌خواستم به او تشر بزنم.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران در حال حاضر پدر 50 ساله مقتول با قرار بازداشت موقت روانه زندان رجایی‌شهر کرج شد.
«صاحب خشم باشیم نه اسیر دست و پا بسته‌ی احساسی ویرانگر»
فراموش نکنیم متهم به قتل عمد، هرگز قصد نداشت حتی آسیب جزیی به فرزندش وارد کند، اما او در یک نقطه بحرانی که به شدت درگیر احساس خشم و عصبانیت بوده، قادر به کنترل این احساس ویرانگر و مخرب نشده و در نهایت اسیر دست و پا بسته‌ی این خشم و عصبانی شده است.
به گزارش خبرنگار حوادث ایسنا، دکتر شیرین نوروى، روانشناس با بیان این که قبل از هر چیز باید بدانیم که بین «خشم» و «خشونت» تفاوت مهمى وجود دارد، یادآور می‌شود: «خشم» یک احساس و «خشونت» یک عمل است؛ بنابر این مى‌توان «احساس خشم» را پیش از آنکه به «عمل خشونت»آمیزی تبدیل شود با تکنیک‌هایى کنترل و نهایتاً برطرف کرد.
این روانشناس درباره نحوه برخورد صحیح با خشم، این گونه می‌گوید: «کارى که به آن مشغول هستید را رها و محل را ترک کنید، قدرى راه بروید و آنقدر خارج از آن مکان بمانید تا احساس خشم در شما برطرف شود».
برای زایل کردن خشم «Time out» بگیرید
این روانشناس با بیان این که براى دور شدن از محل در جهت زایل کردن احساس خشم، می‌بایست از پیش میان خود و نزدیکان آمادگى ایجاد کرد، اضافه می‌کند: براى این کار، در زمانى که همه چیز عادى است و هیچ‌یک از طرفین خشمگین نیستند، افراد باید درباره فایده‌اى که «متوقف کردن عصبانیت و ترک محل به صورت موقت و به اصطلاح Time out» دارد، صحبت کنند و به توافق برسند؛ با هم قرار بگذارید که هر موقع یکى از طرفین جمله «من باید بروم و time out بگیرم» یا جملاتى از این قبیل را گفت، هر دوى طرفین براى مدتى از هم کناره بگیرند. در این باره حتماً از قبل با هم قرار بگذارید که زمان جدا بودن چه مدت خواهد بود، یکساعت، دو ساعت و... سپس در پایان این مدت حتماً دوباره به نزد هم برگردید.
پس از این مدت جدا ماندن و بازگشتن، اگر هر دو یا یکى از طرفین هنوز بر خود مسلط نشده و به Time out احتیاج داشت، دوباره از یکدیگر Time out بگیرند.
دکتر نوروى پیشنهاد می‌کند: در این لحظات، افراد باید شیوه حرف زدن با خود را کاملا عوض کنند، مثلاً به جاى این که با خود تکرار کنید که «چرا خشمگین هستید؟» و یا «چقدر احساس خشم و عصبانیت مى‌کنید!» با خود بگویید که این، شما هستید که نوع عکس‌العمل و پاسخ خود را به موقعیتى که باعث عصبانیت شما شده انتخاب مى‌کنید و بنابراین مىتوانید نوع «خوشایند» را انتخاب کنید و یا نوع «بى‌تفاوت» را نسبت به آن موضوع خاص.
در این میان احساسات دیگرى که همراه با خشم به سراغ شما آمده‌اند را نیز مدنظر قرار دهید. آیا احساس رنجش‌خاطر هم دارید؟ آیا مى‌ترسید؟ چه چیزى دارد رنجتان مىدهد؟ از چه چیزى وحشت دارید؟ سپس بیینید مىتوانید این گونه احساسات را با کسانى که در ایجاد خشم شما مؤثر بوده‌اند در میان بگذارید.
به گزارش ایسنا هنگام فکر کردن در زمینه کنترل خشم، سعى کنید مشکل اصلى را شناسایى کنید، سپس ببینید که آیا قادرید براى از میان بردن آن مشکل، رفتار سازنده‌اى در پیش بگیرید. مثلاً اگر درباره مشکلات ارتباطى با اعضاى خانواده، کارى، درسى و ... عصبانى هستید، ببینید براى از میان بردن مشکل چه می‌توانید، بکنید؟
در فکر انتقام نباشید و با بهره‌گیری از نعمت «با خود حرف زدن»، آرامش را برقرار کنید
دکتر نوروى می‌گوید: همواره در لحظات عصبانیت و خشم، با خود فکر کنید که آیا موضوع واقعاً آنقدر اهمیت دارد که شما را تا این حد عصبانى کند؟ به عنوان مثال آیا اگر شخصى بدون نوبت، جلوتر از شما وارد صف شود و بایستد همانقدر اهمیت دارد که کسى درب خانه شما را بشکند و وارد شود؟
به گزارش خبرنگار «حوادث» خبرگزاری دانشجویان ایران از نگاه روانشناسی در هنگام بروز خشم و هیجان، پیش از یک عکس‌العمل خشونت‌آمیز مىتوانید به اتاقى بروید و در یک جاى راحت نشسته، چشمانتان را ببندید و آرام نفس بکشید؛ فکر خود را روى طرز نفس کشیدنتان متمرکز کنید، بدون آنکه به ذهنتان فشارى وارد کنید، سعى کنید آرام آرام فقط بر جریان تنفس خویش تمرکز کرده و به آن بیندیشید.
سپس با خود تجسم کنید که اگر در آن لحظه در مکانى امن و آرام مثل اتاقى در کنار ساحل دریا، یا در یک پارک و یا جنگل و زیر درختان و یا اتاقى گرم و راحت نشسته بودید، چه حال و احساسى داشتید. این مکان مىتواند هر جایى باشد که شما در آن احساس آرامش می‌کنید.
در تصور خویش مناظر را ببینید، صداها را بشنوید و آن مکان موردنظر را با تمام وجود حس کنید. در ذهن و تصور خویش، در همانجایى که به شما حس آرامش و امنیت می‌دهد، بمانید؛ عجله نکنید؛ در فکر انتقام نباشید. از نعمت «با خود حرف زدن» استفاده و خود را آرام کنید.
به گزارش ایسنا آنچه در جریان این حادثه غمبار دیده می‌شود، ناآگاهی طرفین درگیری در مواجهه صحیح با خشم و عصبانیت بوده است و حال آنکه اگر این حادثه را عبرتی برای خود و دیگران قرار داده و آموزه‌ای روانشناسی را جدی بگیریم، شاید از تکرار این حوادث جلوگیری شود.