آموزش امور جنسی به نوجوانان در انگلستان

آموزش امور جنسی به نوجوانان در انگلستان

عاقبت ثابت شد که آموزش امور جنسی به نوجوانان خوبه. در اواخر دهه 60میلادی، موقعیکه مری کوانت، طراح مد، مینی ژوپ را به تن دختران و گاه زنان نه خیلی جوان کرده بود و بیتل ها با ترانه های عاشقانه شان همه را مجذوب کرده بودند و شاید از همه جنجالی تر، اولین قرص های جلوگیری از بارداری در این دیار به بازار آمده بود و شعار روز "عشق بورز، جنگ نکن" بود، در لندن نمایشنامه ای کمدی به روی صحنه رفت به نام "از سکس حرف نزن که ما بریتانیایی هستیم."
Sex Education - Pesky Puberty Box Cover
نزدیک به 40 سال است که در مدارس بریتانیا امور جنسی به نوجوانان آموزش داده می شود

ولی همان کلمه سکس در سردر تئاتر کار خودش را کرد و ملت برای خرید بلیط از سر و کول هم بالا رفتند.

نمایشنامه چیزی نبود به جز بر ملا کننده بزرگترین عشق پنهان مردم این جزیره. بله همان سکس اما پیچیده در کلافی از ریا و تظاهر به اینکه سکس مال فرانسوی ها و ایتالیایی ها و آن قاره نشین های شهوتران است و ما جزیره نشین ها نواده های همان ملکه ویکتوریایی هستیم که برای اینکه مبادا آقایان در دربار فکر بد کنند داده بود پایه های پیانوی بزرگ قصر را با مخمل بپوشانند تا خدای نکرده با ساق پای برهنه زنها اشتباه گرفته نشود.

ولی این بار آهنگ های بیتل ها و رولینگ استونز و زندگی هیپی وار خیلی از جوان ها کار را از این حرف ها گذرانده بود و دیری نگذشت که دولت وقت گفت باید در مدارس "واقعیات زندگی" را به دانش آموزان آموخت.

خیلی از پدر و مادرها که خودشان "واقعیت زندگی" را در پچ پچهای تو کوچه و مدرسه یاد گرفته بودند، یا خیال می کردند که یاد گرفته اند، دادشان به هوا رفت که آقا چه معنی دارد به بچه های ما بگوئید بچه چطور درست می شه و بدتر از اون اینکه موضوعی به نام سازگاری جنسی و ارضا جنسی وجود داره، حال چه برسد به آموزش رموز آن.

اما دیگر دیر شده بود. اول مجله های زنان درباره ضرورت ارضا جنسی نوشتند و بعد با رشد "فمینیزم"چیزی نمانده بود که مردها "ورشکست به تقصیر" اعلام شده و باقی اش را هم می توانید حدس بزنید.

برگردیم به مدارس، خوب یا بد آموزش "واقعیات جنسی" جزو دروس اصلی شد و بعد از چند سال آمار نشان داد که نوجوانان نخستین تجربه های جنسی شان را از اولین سال های دبیرستان یعنی از سنین دوازده و سیزده سال شروع می کنند.

مسئله بعدی افزایش موارد باردار شدن دختران دانش آموز بود که بریتانیا همچنان رکورد دار آن در اروپا است.

ولی وقتی از کارشناسان پرسیدند که با در دسترس بودن قرص های جلوگیری از بارداری و حتی پخش رایگان کاندوم در دبیرستان ها، البته برای جلوگیری از شیوع اچ آی وی ایدز، چرا اینهمه بارداری ناخواسته هست. هیچکس نتوانست پاسخ درستی به آن بدهد.

باری، از اوایل دهه 90میلادی جمعی از دختران دانش آموز در آمریکا با پشتیبانی چند مجله دختران و نوجوانان انجمنی تشکیل دادند به نام "انگشتر نقره ای" هدف ترغیب دختران دانش آموز به خودداری از آغاز روابط جنسی تا ازدواج بود.

و هر دختر دانش آموزی که حلقه نقره ای این انجمن را به انگشت داشت، ظاهرا هم از "مزاحمت" پسران همکلاس مصون می بود و هم نمونه اخلاق.

اما اینطور نشد. نظر سنجی ها نشان داد که آنهایی که بنا بود انگشت نما و منزوی شوند بازی را بردند و دیری نگذشت که بازار این انجمن کساد شد. جالب اینجاست که نوجوانان در این دیار که معمولا خیلی زود رسم و رسوم جدید و رفتار هم سن و سال هایشان در آمریکا را تقلید می کنند از "حلقه نقره ای " استقبال نکردند.

تمام این داستان ها را گفتم که برسم به اینجا که چند روز پیش "آفستد"، سازمان نظارت بر برنامه های آموزشی در بریتانیا در آخرین گزارش آماری اش نوشت که هیچ آمار علمی ای وجود ندارد که نشان دهد خودداری از روابط جنسی در میان نوجوانان، به عنوان روشی برای مقابله با بارداری های ناخواسته، نتیجه بخش بوده است.

این گزارش که نتیجه نظر سنجی هایی در میان مشاوران بهداشتی و بررسی ماهیت و کیفیت درس های آموزش امور جنسی در 350 دبیرستان و کالج در سراسر بریتانیا است می گوید موثرترین و بهترین نتیجه ها از فعالیت مشاوران و پرستاران مامور کمک به مسائل جنسی دانش آموزان دختر به دست آمده است که با تزریق هورمون های جلوگیری از بارداری و یا دادن قرص های بازدارنده عمل لقاح پس از نزدیکی جنسی، از خیلی از بارداری های ناخواسته در بین دختران بین 11 تا 16سال سن جلوگیری کرده اند.

جالب تر و شاید بحث انگیزتر از این آمار، ستایش این نهاد نظارتی از مجله های دختران نوجوان است. آفستد می گوید با نبود اطلاعات کافی در میان پدر و ماردان و بسیاری از معلم ها و یا شاید حیای بیش از حد آنها، مجله های دخترانه بهترین راهنما بوده اند. البته این ستایش آفستد از اینگونه مجله ها چیزی از مخالفت بسیاری از پدر و مادرها کم نکرده که معتقدند مقالات و مصاحبه های بی پروای آنها درباره هم جنس گرایی، خود ارضایی و حتی مواد مخدر و مشروبات الکلی فرزندانشان را به سوی بی بندوباری سوق می دهد.

ولی به هر حال بعد از نزدیک به 40 سال آموزش امور جنسی به نوجوانان در مدارس این دیار و مشاهده اثرات آن شاید باید منتظر به روی صحنه آمدن نمایشنامه جدیدی باشیم. اسمش را شما پیشنهاد کنید و جایزه بگیرید.

+1
رأی دهید
-0

نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.