سنی ها و حمله احتمالی آمریکا به ایران

سنی ها و حمله احتمالی آمریکا به ایران

یکی از سوالاتی که اکنون بیش از همه مورد بررسی قرار می گیرد، این است که آیا جنگ در ایران خواهد بود و یا خیر. پس از آن سوال دیگری مطرح می شود: در صورتی که آمریکا تصمیم به حمله علیه ایران بگیرد، چه کسی از آنها حمایت می کند؟

در این راستا می توان در مطبوعات نظرات بسیاری را در رابطه با این موضوع دید که اگر طرح دولت جرج بوش برای وارد ساختن ضرباتی به ایران در آمریکا و اروپا تایید نشود، دولت وی سعی خواهد کرد که در جهان اسلام و در وهله اول در بین همسایگان ایران حمایت بیابد که با ایران بر سر اعمال نفوذ در منطقه رقابت دارند. نهایتاً، بسیاری از کارشناسان در جهان اسلام یقین دارند که آمریکا تمامی آنچه را که ممکن است انجام می دهد تا مناقشه بین شیعیان و سنیان را داغ کند.

تعداد شیعیان حدود 180 میلیون نفر می باشد که تقریباً 15% از تعداد کل مسلمانان است. بیشتر آنها در کشورهای جنوب غرب و جنوب آسیا هستند (طبق اطلاعات سال 1998): در ایران 49 میلیون نفر و یا 87% از کل جمعیت، در پاکستان 32 میلیون و یا 26% (طبق اطلاعاتی دیگر تعداد آنان بسیار کمتر است)، در عراق 11 میلیون (59%)، در هند 10 میلیون (1%)، در ترکیه 8.9 میلیون (16%)، در یمن 4.8 میلیون (38%)، در آذربایجان 4 میلیون (56%)، در افغانستان 3.5 میلیون (21%)، در عربستان سعودی 2 میلیون (14%)، در سوریه 1.9 میلیون (15%)، در لبنان 1.2 میلیون (40%)، در کویت 429 هزار نفر (20%)، در بحرین 330 هزار نفر (64%)، در امارات متحده عربی 318 هزار نفر (17%)، در عمان 103 هزار نفر (7%)، در قطر 49 هزار نفر (11%).

پس از واژگون شدن رژیم صدام حسین در عراق، آمریکا عملاً قدرت در این کشور را بدست شیعیان داد. می توان گفت که این کشور در وضعیت جنگ داخلی قرار دارد و در برخوردهای بین مذهبی تقریباً همه روزه ده ها نفر کشته می شوند. اوضاع در عراق در تمامی جهان اسلام بازتاب می یابد.

در اواخر سال 2006 و اوایل 2007 حملاتی خونین به مساجد شیعه در پاکستان انجام شد. در لبنان، مقابلات بی پایان سیاسی که شیعیان و سنیان در جبهه های مقابل آن قرار دارند، تهدید آغاز جنگ داخلی جدیدی است.

شایان ذکر است که طرفداران جنبش میانه روی فتح در فلسطین در تظاهرات علیه جنبش حماس که جنبشی سنی می باشد، فریاد می زدند "شیعه، شیعه!"، و به همین ترتیب حماس را به داشتن ارتباط با ایران متهم می کردند. در اردن نیز ساکنین چندین روستا سعی داشتند زائرینی را به مراکز مقدس شیعه می رفتند، متوقف کنند.

نمی توان بدین نیز توجه نداشت که در مدت اخیر مقالاتی ضد ایرانی در برخی از نشریات معتبر عربی پدیدار می شوند. در یکی از مقالات روزنامه مصری "الاهرام"، ایران بدین متهم شده بود که امکان برقراری صلح در عراق، فلسطین و لبنان را با هدف تضعیف کشورهای سنی عربی از بین می برد.

چنین مطالبی در عربستان سعودی نیز دیده می شوند. مقالات بسیار متفاوت هستند: از فراخوان دفاع از عراق در برابر "جنگ صلیبی توطئه گران صفوی" که خواستار پایان دادن به اسلام سنی هستند (منظور سلسله صفویه ایران در قرن 16 میلادی است که در آن زمان شیعه دین رسمی ایران شد) تا مقالاتی تحلیلی درباره معقولانه نبودن "بازی های هسته ای" ایران.

بطور قطع سعودی ها از اعتبار در حال رشد تهران در جهان اسلام خوششان نمی آید، و آنها سعی دارند قدرت طلبی های این کشور را محدود سازند، و در این راستا تمامی برنامه های ممکن برای پایان دادن به اختلافات قومی در عراق، لبنان و فلسطین را پیشنهاد می دهند. اما علیرغم این رقابت بین تهران و ریاض، سران عربستان سعودی مشخصاً این را مفهوم ساختند که عملیات نظامی آمریکا علیه ایران بیشتر خسارت بدنبال خواهد داشت. علاوه بر این، تاثیر منفی آن نه تنها بر عربستان سعودی، بلکه بر تمام منطقه خواهد بود.

دقیقاً به همین دلیل بسیاری از رهبران مسلمان سعی دارند به مقابله شیعه و سنی خاتمه دهند تا به نیروهای خارجی اجازه ندهند که از شکاف بین آنها به نفع خود استفاده کنند.

سازمان کنفرانس اسلامی در این راستا فعالانه عمل می کند و در اکتبر سال 2006 در مکه نمایندگان شیعیان و سنیان را گرد آورد. در ماه ژانویه 2007 قطر 400 نفر از روحانیون مشهور شیعه و سنی را برای انجام دیالوگ دعوت نمود که به سادگی نیز برگزار نشد. آیت الله تسخیری مذاکره کننده ارشد ایران اتهامات بسیاری شنید، مبنی بر این که ایران نمی خواهد به پاکسازی قومی در رابطه با سنیان بغداد خاتمه دهد. تهران را بدین متهم نمودند که اقلیت سنی خود را نیز تعقیب می کند.

فعلاً بسیار دشوار است که درباره نتایج این اقدام آشتی دهنده قضاوت کرد. اما مسلم است که جهان اسلام از عملیات نظامی آمریکا حمایت نمی کند. چرا که مشکلات بیشتری را به بار خواهد آورد.

"بنیامین پاپوف" مدیر مرکز مشارکت تمدن ها وابسته به انستیتو روابط بین الملل روسیه است

بنیامین پاپوف