به عنوان نماینده کشورهای عضو G8 - کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، روسیه، انگستان و آمریکا - که در حال آمادگی برای ملاقات در پطرزبورگ (Petersburg) به سر می برند، باب گلدوف به سئوالات مردم در ارتباط با وعده هایی که در کنفرانس سال گذشته اسکاتلند مبنی بر افزایش کمک به آفریقا مطرح شد، پاسخ می دهد.
این موسیقیدان راک معاصر که معتقد است از بین بردن فقر و فساد در افریقا امکان پذیر است، در کنسرت های Live 8 و Live Aid نیز از موسیقی برای رسیدن به هدف فوق بهره جست. ماریو بنه فده (Mario Benefede) از شهر روم، ایتالیا : آیا فکر نمی کند تشکیل G8 تنها یک بازار گرمی از طرف کشور های غربی است که توسط آن ساکنان آفریقا و دیگر کشورهای جهان سوم را از هر گونه اقدام مهمی جهت تقسیم عادلانه منابع جهان، باز دارند ؟
- امروزه فقر حاکم بر افریقا ایجاب می کند که سیاست های متفاوتی را به منظور درگیر کردن دولت ها در این زمینه به کار گیریم، برای رسیدن به هدف نهایی همه باید دست به دست هم دهیم، پس بهتر است اجازه ندهیم تناقض های روشنفکرانه مانع پیشروی عملی در این زمینه شود.
امیلی هادرسیلد (Emily, Huddersfield) از انگلستان : طی سفری به تانزانیا از نزدیک شاهد اقدامات مفیدی که بواسطه کمک های مالی در این کشور انجام می گرفت، بودم. اما متاسفانه دریافتم که بخشی از این پول اهدایی نیز در اختیار مقامات دولتی قرار می گیرد. حقیقت این است که قسمت اعظمی از این کمک ها بین دولت های حاکم در چنین کشور هایی تقسیم می شود، لذا مایلم بدانم چه اقداماتی برای اطمینان از اینکه کمک های مالی دقیقا در جای درست خود به مصرف می رسند انجام می دهید؟
- فساد مالی مشکل اصلی ماست. در طول جنگ سرد ما به راحتی به دیکتاتورهای فاسد کمک می کردیم تا جانب ما را نگه دارند و ما را حمایت کنند. این دقیقا همان کاری بود که کمونیست ها انجام می دادند تا آنها نیز بتوانند از این حمایت برخوردار شوند. اکنون تنها اقدام مثبتی که قادر به انجامش هستیم کمک به دولت های متعهدی است که در مقابل مردمشان احساس مسئولیت می کنند و در این زمینه جوابگو هستند. اگر از این پول استفاده مطلوب به عمل نیاید آن را باز پس خواهیم گرفت.
فساد از علائم اصلی فقر ملت هاست. حتی در برخی از جوامع پیشرفته نیز فساد وجود دارد، با این تفاوت که در چنین کشورهایی فساد مالی در دستگاه، منجر به مرگ مردم نخواهد شد، اما در افریقا باعث مرگ و میر ملت های فقیر می شود.
ایجاد حکومت های مردمی در کشور های افریقایی یکی از توصیه های اصلی ما در این ماموریت است. از طرف دیگر پرداخت حقوق مکفی برای گذران زندگی به کارمندان و دست اندرکاران دولت ها نیز فاکتور مهمی در این زمینه است. به طوز مثال اگر یک افسر پلیس در آمد لازم برای گذران زندگی خود و خانواده اش را در اختیار نداشته باشد، طبیعتا پی آمدی جز فساد مالی نخواهد داشت.
آدریان (Adrian) از شهر لندن، انگلستان : سئوال من از آقای گلدوف این است که چرا به مسئله تجارت اسلحه نمی پردازند؟ در کشورهای غربی بسیاری از کارخانجات از فروش اسلحه های کوچکی که باعث مرگ هزاران نفر در افریقا می شود، سود های کلان را عاید خود می کنند. این کار بی ثباتی مالی به همراه دارد و مانعی است بر سر راه موفقیت های آتی در افریقا.
- کاملا درست است، باید اعتراف کنیم تجارت اسلحه یکی از مشکلات اساسی است که تنها مختص کشورهای غربی نمی باشد، در حال حاضر کشور شچین مشغول ساختن یک کارخانه تولید اسلحه در حوالی شهر خارطوم (Khartoum) پایتخت سودان است. اد مینی پولیس (Ed, Minneapolis) از آمریکا : چه مقدار از در آمد باب صرف کمک به افریقا می شود؟ اگر میزان کمک خود او حداقل معادل رقم درخواستی اش از ملت های G8 برای کمک به افریقا نباشد، به هیچ وجه نباید به کارش ادامه دهد.
- این سئوال بسیار احمقانه است، من این توهین را به حساب سطحی بودن طرز فکرت می گذارم و سئوالت را پاسخ می دهم. ممکن است به نظر خنده آور برسد اما هفت درصد از کل سرمایه من صرف کمک به افریقا می شود. کمک به همنوعان، عملی حیاتی است؛ هر چند چنین اعمالی ممکن است درد و رنج فقرا را کاهش ندهد، اما بدون انجام آنها نیز روح بشر نابود خواهد شد.
تنها با هم صدایی، اتحاد، پایداری و اقدامات مفید سیاسی در حد گسترده است که به هدف نهایی، دست می یابیم. من نه تنها به کار خودم ادامه می دهم بلکه به میلیون ها نفر از انسان های خیر و نوع دوستی که با من هم فکر هستند، تکیه کرده و از آنها نیرو می گیرم.
جف لینکون (Jeff, Lincoln) از انگلستان : به نظر شما بهترین روش برای غلبه بر بی تفاوتی مردم نسبت به این مشکلات چیست؟
- به نظر من مردم به حقایق تلخ واکنش مناسبی نشان می دهند. این واقعیت که در چند مایلی اروپا قاره ای وجود دارد که در آن اکثریت مردم هر شب گرسنه به خواب می روند، باید دائما در وجود تک تک ما تکرار شود.
توجه داشتن به همسایگان از دلبستگی های بشر است، به نظر من بهترین روش این است که سعی در آگاه کردن عموم مردم نسبت به مشکلات، احتیاجات و اقداماتی که در این زمینه می توانند انجام دهند، داشته باشیم. برخی مواقع لازم است سیاستمداران نیز گوشزد هایی به ملت ها انجام دهند.
ریچارد آلن (Richard Allen) از دوبی، امارات متحده عربی : سئوال من این است که با افراد مشهور و کشورهای ثروتمندی که در این زمینه هیچ کمکی نمی کنند، چگونه باید برخورد کرد؟
- واقعیت بسیار وحشتناکی است که بدانیم هر روز چه اتفاقاتی رخ می دهد و چه کارهایی می توانیم برای جلوگیری از آنها انجام دهیم، اما بی تفاوت به ماجرا بنگریم . بسیاری از کشورها در عین حال که ادعای کمک می کنند، عملا هیچ اقدام مثبتی انجام نمی دهند. گزارش سالیانه ای توسط یک تیم از همکاران من تهیه شده که در آن اشاراتی به تعهدات سال گذشته G8 صورت گرفته و عملی شدن یا عدم عملی شدن آنها را مورد بررسی قرار داده اند. من و بونو ( خواننده و نوازنده مشهور گروه راک U2) به همراه دیگر همکارانمان همه تلاش خود را برای تبلیغ در مطبوعات به کار می گیریم.
ویلیام کرنز (William Cairns) از شهر Osnabruck، آلمان : چگونه کشورهای خاور دور پیشرفت های بسیاری کرده اند، اما افریقا پسروی کرده و روز به روز با مشکلات بیشتری مواجه است ؟
- سئوال بسیار خوبی است. در دهه شصت، افریقا و آسیا وضعیت و درآمد تقریبا مشابهی داشتند، در این میان حتی پیش بینی می شد افریقا در زمینه پیشرفت های اقتصادی جلو بیفتد. اما اقتصاد افریقا هیچگاه نتوانست به معادن زیرزمینی اش مانند طلا، مس و الماس تکیه کرده و بهره وری لازم را به عمل آورد. در حالیکه کشور های آسیایی در زمینه های اقتصادی تنوع ایجاد کردند و پیشرفت نمودند.