اخراجی ها فیلمی طنزآمیز در باره موضوعی دلگیر

اخراجی ها فیلمی طنزآمیز در باره موضوعی دلگیر

هفته نامه اکونومیست چاپ لندن در شماره 21 آوریل خود مطلبی را به بررسی فیلم ایرانی " اخراجی‌ها" اختصاص داده است.

اخراجی ها انبوه تماشاگران را به سینماهای تهران کشانده است

در این مطلب با عنوان "فیلمی طنزآمیز درباره موضوعی دلگیر" می نویسد که فیلم  اخراجی‌ها  با استقبال گسترده مردم ایران مواجه شده و می پرسد به چه دلیل ایرانیان از هر قشر و گرایشی برای دیدن این فیلم سالن های سینما را پر می کنند؟

اکونومیست یادآور می شود که فیلم  اخراجی‌ها را مسعود ده نمکی کارگردانی کرده و می افزاید برای کسی که به کتک زدن دانشجویان اصلاح طلب شهرت داشت، این فیلم به شکلی فریبنده، پخته به نظر می رسد. ده نمکی که زمانی از رهبران گروه های شبه نظامی بود، چماق را کنار گذاشته و یکی از پرفروش ترین فیلم های سینمای ایران را ساخته است.

این هفته نامه می نویسد که آقای ده نمکی، پس از ساختن دو فیلم مستند با موضوعات خشونت در فوتبال و روسپیگری، در نخستین فیلم داستانی خود اثری طنزآمیز و نسبتا گستاخانه را کارگردانی کرده که انبوه تماشاگران را به سینماها کشانده است.

به نوشته اکونومیست، این فیلم با تصویر کردن دسته ای از افراد خلافکار و معتاد که (برای دلایلی غیر ایدئولوژیک) راهی جبهه های جنگ شده و نهایتا به قهرمان تبدیل می شوند، باعث تعجب مقامات شده است.

برای کسی که به کتک زدن دانشجویان اصلاح طلب شهرت داشت، این فیلم به شکلی فریبنده پخته به نظر می رسد و ده نمکی که زمانی از رهبران گروه های شبه نظامی بود، چماق را کنار گذاشته و یکی از پرفروش ترین فیلم های سینمای ایران را ساخته است   اکونومیست

به نوشته اکونومیست، موضوع اصلی فیلم، ماجرای مردی است که از زندان آزاد شده و با وجود مخالفت برخی مقامات محلی، همراه با چند تن از دوستان ناباب خود عازم جبهه های جنگ ایران و عراق می شود و این تجربه، او را متحول می کند و از او یک قهرمان می سازد.

این هفته نامه بریتانیایی می نویسد که زمانی که فیلم آقای ده نمکی نتوانست در جشنواره فیلم فجر در تهران به جایزه ای از سوی هیات داوران دست یابد، کارگردان تلویحا گفت که مقامات دولتی می خواستند به دلایل سیاسی این فیلم را منزوی کنند. البته این فیلم جایزه "فیلم منتخب مردم" را در همین جشنواره بدست آورد که آقای ده نمکی به نشانه اعتراض از دریافت آن خودداری کرد.

هم لیبرالها و هم بنیادگرایان

اکونومیست می افزاید که بی اعتنایی این فیلم به آنچه نمادهای مقدس انقلاب اسلامی محسوب می شود باعث شده است تا روشنفکران لیبرال از آن تقدیر کنند درحالیکه بنیادگرایان اسلامی نیز آن را ستوده اند.

به نوشته این هفته نامه، نخستین فیلم مستند آقای ده نمکی درباره روسپیگری نیز به اندازه  اخراجی‌ها باعث جنجال شد، زیرا به طور تلویحی این نظر را مطرح می کرد که در جمهوری اسلامی، جامعه ایران در پشت پوششی از تقوا گرفتار فساد و فقر است.

	'لیبرالها همچنان به ده نمکی ظنین هستند و می دانند که او بزرگترین دشمن طبیعی آنهاست'

اکونومیست می نویسد که جنگ ایران و عراق آقای ده نمکی را به شدت تحت تاثیر قرار داد و تا چند سال پیش، دفتر کار وی با کیسه های شن و جعبه های مهمات تزئین شده بود و بیشتر به محیط یک سنگر در خط مقدم شباهت داشت.

مسعود ده نمکی پس از بازگشت از جبهه به گروه موسم به انصار حزب الله پیوست که از طرفداران سفت و سخت آیت الله خامنه ای محسوب می شود و به اقدامات خشونت آمیز علیه مخالفان شهرت دارد. او بعدا سردبیری نشریه این گروه را هم بر عهده گرفت که علنا مروج کاربرد خشونت در صحنه سیاست بود.

به نوشته اکونومیست، انصار حزب الله نماد گرایش های افراطی در ایران است، بسیاری از اعضای آن در جنگ شرکت داشتند و از آنچه خیانت به آرمان های انقلاب در دوره اصلاحات اقتصادی دهه 1990 می دانستند سرخورده شده بودند.

این هفته نامه می افزاید که در حال حاضر، مسعود ده نمکی به هیچ گروه سیاسی وابسته نیست اما همچنان نسبت به وجود فقر و فساد در جامعه ایران معترض است.

اکونومیست می نویسد که چنین دیدگاهی در فیلم  اخراجی‌ها کاملامحسوس است، فیلمی که حاصل آمیزه ای از طنز سطحی و دیدگاهی شدیدا احساساتی است.

این هفته نامه در خاتمه اظهار می کند که ممکن است آقای ده نمکی روش های سیاسی خود را تغییر داده باشد و تشکیلات حکومتی اسلامگرا را به سخره بگیرد اما لیبرال های ایران همچنان نسبت به او ظنین هستند.