استقلالى ها شاد رفتند، شاکى برگشتند

استقلالى ها شاد رفتند، شاکى برگشتند

یکى یکى از راه مى رسند و بى دقت پارک مى کنند و فورى از ماشین پایین مى پرند. برق خاصى در چشمانشان دیده مى شود و خوشحال و بشاش به نظر مى رسند؛ فورى از در هتل وارد مى شوند. آنها خیال مى کنند که اگر کسى دیر برسد، پولش را نمى دهند.
دور میز مى نشینند و مدام از پول حرف مى زنند. انگار به آنها وعده داده اند که امشب آقاى على آبادى مى آید و آخر مراسم مبلغى از پیش قراردادها را پرداخت مى کند. وقتى آقاى على آبادى از راه مى رسد، همه چهارچشمى او را نگاه مى کنند. یکى از بازیکنان به بغل دستى اش مى گوید: «پس پول ها کو؟ جیب مهندس انگار خالى است.» و جواب مى شنود: «انتظار داشتى یک گونى پول دستش بگیرد و پشت تریبون برود... ناسلامتى رییس سازمان ورزش است... اگر پولى هم در کار باشد، اطرافیانش مى آورند و تحویل مى دهند.»
نخستین اقدام پس از حضور آقاى رییس، بیرون کردن خبرنگاران است؛ به آنها مى گویند: «عکس هایتان را بگیرید و تشریف ببرید... جلسه خصوصى است.»
شام تمام شد و مهندس على آبادى هم که از شادمانى جمع آبى ها به وجد آمده بود، سرحال و بشاش صحبت هایش را شروع کرد: خوشحالم که در جمع شما هستم... امیدوارم همین روند را ادامه بدهید و دوباره قهرمانى لیگ را براى هواداران به ارمغان بیاورید.
على آبادى در مورد شرایط ورزش، باشگاه استقلال، حذف از لیگ قهرمانان آسیا و... صحبت مى کند ولى در مورد پول چیزى نمى گوید: قرار شد تا پایان لیگ بدون هیأت مدیره کار را دنبال کنید و جناب بهمنى فعلاً همه کارها را انجام مى دهد... با دوستان صحبت کردم که تا آخر لیگ پول ها را پرداخت کنند و مشکلى نیست.
على آبادى در پایان براى استقلالى ها آرزوى موفقیت مى کند و از هتل خارج مى شود. زمزمه هایى نزد بازیکنان شروع مى شود؛ یکى مى گوید: یعنى امشب از پول خبرى نیست... آقاى على آبادى گفت که تا آخر لیگ مابقى قراردادها پرداخت مى شود.
کم کم این اعتراض ها از حالت زمزمه به فرم علنى درمى آید و اوج اعتراض در کلام سیاوش اکبرپور است که خطاب به بهمنى مى گوید: آقاى بهمنى مگر قرار نبود که پولمان را پرداخت کنید؛ پس چرا الکى وعده مى دهید؟ من پولم را مى خواهم و کلى گرفتارى دارم. مگر ما شام نخورده هستیم که ما را اینجورى سر کار مى گذارید؟ اشکالى ندارد... من مى روم و پشت سرم را هم نگاه نمى کنم. آنوقت دنیا را بگردید تا من را پیدا کنید.
بعد از سیاوش، نوبت پیروز قربانى و امیرحسین صادقى و بقیه بازیکنان مى رسد که همین جملات را تکرار کنند. آنها با حالت قهر جلسه را ترک مى کنند و سوار ماشین مى شوند و به نشانه اعتراض، درهاى ماشین هایشان را محکم مى کوبند و از هتل آزادى خارج مى شوند.
وقتى در این خصوص با بهمنى صحبت مى کنیم، ایشان از بیخ ماجراى اعتراض و جروبحث ها را تکذیب مى کند و در جواب مى گوید: نه... مشکل خاصى وجود ندارد. امروز یا فردا چک بازیکنان را مى نویسیم و پول هایشان را پرداخت مى کنیم. قول دادم که تا آخر هفته به بازیکنان پول بدهیم. قبلى ها - اشاره به مدیریت قبلى - یک سال به یک سال پول مى دادند ولى ما تا آخر هفته بازیکنان را راضى مى کنیم.
این اتفاقات در حالى رخ داد که پس از اعتراض ها در هتل آزادى، بهمنى به بازیکنان گفته بود که فردا صبح (یکشنبه) به محل باشگاه بیایند تا پول بگیرند. وقتى بازیکنان صبح دیروز به محل باشگاه رفتند، از پول قلمبه خبرى نبود و حدود ۴۰۰-۳۰۰ هزار تومان بابت پاداش پیروزى مقابل برق شیراز پرداخت شد تا اعتراض ها همچنان ادامه داشته باشد