شنبه ۴ شهریور ۱۳۸۵ - ۲۶ آگوست ۲۰۰۶
از روز 29 مارس نمایشگاهی با عنوان "اشیای سوررئال: سوررئالیسم و طراحی" در موزه ویکتوریا و آلبرت در لندن برپا شده که تا 22 ژوئیه سال جاری ادامه خواهد داشت. مدل یک گالری نمایش دهنده آثار سوررئالیستها در نیویورک در سال 1942
این نمایشگاه تاثیر مکتب سوررئالیسم را بر روی هنرهای گوناگون از جمله طراحی، تئاتر، مد، فیلم، معماری و تبلیغات معرفی می کند. تابلوی "تکثیر" اثر رنه ماگریت.
بیش از 300 اثر در این نمایشگاه دیده می شود. نگاه به ارتباط سوررئالیستها با طراحی و تاثیر طراحان از سوررئالیسم از اهداف اصلی برگزاری این نمایشگاه است. "مبل لبهای می وست" اثر سالوادور دالی .
چیسلین وو، برگزار کننده این نمایشگاه می گوید: " ما امیدواریم در این نمایشگاه دریابیم که چگونه سوررئالیسم وارد دنیای طراحی شد، زبان جدید مدرنیته را خلق کرد، نظر عمومی را جذب کرد و هنوز هم به طور شگرفی موثر است." مجسمه "ونوس بازیافته" ساخته من ری.
این نمایشگاه آثار هنرمندانی را به نمایش گذاشته که عمدتا کارشان را پیش از سال 1939 (آغاز جنگ جهانی دوم) آغاز کرده و تا سالهای پس از جنگ ادامه دادند. طرحهای لباس از جورجو دی کیریکو.
سالواردو دالی، مکس ارنست، رنه ماگریت، السا شاپارلی، مارسل دوشان، مرت اوپنهایم، من ری، آلبرتو جاکومتی، ژان آرپ و خوان میرو از جمله چهره های سرشناس مکتب سوررئالیسم هستند که آثاری از آنها در این نمایشگاه دیده می شود. تلفن خرچنگی اثر دالی
مکتب سورئالیسم در پی از هم پاشیدگی دادائیسم و توسط هنرمندان این نهضت در اواسط دهه 1920 پدیدار شد و تدریجا به عنوان مهمترین جنبش هنری قرن بیستم مطرح شد. "کشوهای مجسمه ونوس میلو" ساخته سالوادور دالی
با انتشار مانیفست سوررئالیسم که در سال 1924 توسط آندره برتون، شاعر و نویسنده فرانسوی در پاریس منتشر شد در واقع یکی از مهمترین مکتبهای هنری تاریخ متولد شد که تاثیرش همچنان بر هنر مدرن مشهود است. طرح لباس از خوان میرو
هنرمندانی چون پل الوار، مکس ارنست، آنتوان آرتور و لوئی آراگون از مهمترین کسانی بودند که با امضای مانیفست نخست سوررئالیسم از این مکتب حمایت کردند. هر چند این مکتب توسط شاعران و برای ادبیات پایه ریزی شد ولی هنرمندان هنرهای تجسمی بودند که به رشد و پیشرفت آن کمک کردند. میز با پاهای پرنده ساخته مرت اوپنهایم
