رژیم های لاغری و تشخیص چاقی ۱

مشکلات ناشی از چاقی

زمانی چاقی را نشانه سلامت بدن می دانستند. حتی در زمان ما نیز بعضی افراد چاقی را مساوی سلامتی کامل و آسایش می دانند. آنها وقتی می شنوند که فردی چاق می گوید مریض هستم، باور نمی کنند و با خود می گویند تو که خوب چاق هستی، چه مشکلی داری، مگر می خواهی بیش از این چاق شوی ...
ولی با پیشرفت علم و شناخت دقیق چاقی و مشکلات و بیماریهایی که از چاقی ناشی می شود یا چاقی باعث افزایش آن مشکلات می گردد، دیگر چاقی نشانه سلامتی نیست، بلکه نشانه ای از مشکلات و ناراحتی ها و بیماریها می باشد.
گسترش وسایل مبارزه با چاقی مانند کمربندهای لاغری، گوشواره های لاغری، ژل لاغر کننده، داروهای لاغر کننده، رژیمهای غذایی و ... نشان می دهد که بیشتر مردم متوجه مشکلات چاقی هستند و می خواهند به هر شکل که شده خود را لاغر کنند.
آمار و ارقام سازمانهای بهداشتی و بیمه نشان می دهد که 10% افزایش وزن باعث می شود که شانس مرگ 13% افزایش یابد. اگر افزایش وزن به 20% برسد، افزایش خطر مرگ به 25% می رسد. چنانچه افزایش وزن 30% شود، خطر مرگ و میر هم 42% افزایش می یابد. این ارقام مربوط به مردان است. در زنان خطر مرگ و میر مقداری کمتر از مردان می باشد.
چاقی باعث بوجود آمدن بعضی از بیماریها می شود. بعضی از بیماریها نیز با چاقی شدت بیشتری پیدا می کنند. بعضی از مهمترین این بیماریها عبارتند از: فشار خون، زیاد شدن چربی خون، مرض قند، بیماری قلب و عروق، فتق شکم، تنگی نفس، سنگهای صفراوی، نقرس، اختلال قاعدگی، صاف شدن کف پاها، آتریت زانوها و درد گرفتن آنها، دردهای کمر، سیرزکید، همچنین تمامی اختلالات متابولیکی با چاقی افزایش می یابند.
چاقی باعث عدم چالاکی می شود و فرد را با مشکلاتی روبرو می کند. این فرد زود خسته می شود و خیلی از کارها و تفریحات را نمی تواند انجام دهد. فرد چاق گویا همیشه باری بر دوش خود دارد و این موضوع باعث خستگی و ناراحتی او می شود.
چاقی باعث بدقواره شدن بدن می شود. جمع شدن چربی در اطراف سینه و شکم، باعث زشت شدن فرد چاق می شود. گاهی هیچ مشکلی، ناراحت کننده تر از این نمی باشد. ممکن است فرد چاق، همه مشکلات را بپذیرد ولی نمی تواند مسخره کردن مردم و متلک گفتن آنها را تحمل کند و این موضوع بیش از هر چیز دیگری او را آزار می دهد.
یک فرد چاق بیش از هر فرد دیگر مشکلات مربوط به چاقی را درک می کند و بیش از هر شخص دیگر دوست دارد که از شر چاقی نجات پیدا کند.

این قسمت نوشته نشده است تا باعث افزایش ناراحتی افراد چاق شود، بلکه نوشته شده است تا:
1- افرادی که شروع به افزایش وزن کرده اند، به مشکلات چاقی فکر کنند و از همین ابتدا جلوی چاق شدن خود را بگیرند.
2- چاقهایی که هنوز با مشکلی روبرو نشده اند، پیش از گرفتار شدن به مشکلات چاقی، به فکر چاره بیفتند.
3- افراد چاقی که رژیم غذایی، ورزش، فعالیت و تغییر عادتهای خود را سخت و مشکل می دانند، متوجه شوند که مشکلات و سختی های چاقی بیشتر است.
4- سایر افراد با مشکلات چاقی آشنا شوند و به طور ناخواسته باعث چاقی کسی نشوند. به طور مثال با تعارفهای فراوان برای صرف غذا در مهمانی ها و ... افراد چاق را به خوردن وسوسه نکنند. این افراد جهت اطلاع بیشتر به قسمتهای «دوستتان را نکشید»، «قاتل فرزند خود نباشید» و «جامعه سالم» مراجعه نمایند.
5- به افراد چاقی که متوجه مشکلات هستند ولی امیدی به نجات ندارند، گفته می شود که هر مشکلی چاره ای دارد، فقط باید راه آن را بدانید. هر گره ای گشودنی و باز کردن این گره به قدری ساده است که حتی نیاز به دندان هم ندارد.

تعریف و تشخیص چاقی

1- وقتی وزن شخصی 10 تا 20 درصد، بیش از وزن مطلوب و دلخواه باشد، این شخص دچار عارضه چاقی است.
2- چاقی عبارت است از ذخیره بیش از حد چربی در بدن که نتیجه آن زیاد شدن وزن بدن می باشد.
3- اضافه وزن یک حالت جسمانی است که طی آن بافت چربی به مقدار زیاد تجمع حاصل می نماید.
4- سنگین شدن وزن بدن به مقدار 10 درصد بیشتر از وزن ایده آل را اضافه وزن گویند و افزایش وزن بیش از 20 درصد را چاقی می نامند.
5- به طور کلی وزن ایده آل عبارت از وزنی است که در صورت برخورداری از آن، شرایط برای ابتلا به بیماری ها مناسب نبوده و حداکثر عمر برای افراد پیش بینی شود و هرگونه اضافه وزنی که باعث به هم خوردن این شرایط شود چاقی است.
چاقی را می توان اضافه وزنی دانست که سلامتی انسان را به خطر می اندازد. این اضافه وزن باید از اضافه شدن بافت چربی باشد، بنابراین ورزشکارانی که در اثر اضافه شدن عضلات سنگین می شوند چاق نیستند، زیرا این اضافه وزن سلامتی را به خطر نمی اندازد. همچنین اضافه وزن باید زیاد باشد تا چاقی نام بگیرد چرا که مقدار کمی اضافه وزن، مشکلی بوجود نمی آورد. هر چند که بهتر است از زمانی که اضافه وزن، کم است جلوی آن را گرفت.

 روش های تشخیص چاقی

روشهای تشخیص چاقی را می توان به دو گروه تقسیم کرد.1- روشهایی که با استفاده از میزان وزن بدن، چاقی را مشخص می کنند. این روشها برای افراد معمولی مناسبتر می باشند. مشکل این روشها در افرادی است که بر اثر ورزش، عضلاتی بیش از حد معمول دارند. همچنین افرادی که عضلاتی کوچکتر از معمول دارند، بهتر است از روشهای دوم استفاده کنند.2- روشهایی که با استفاده از درصد بافت چربی، چاقی را مشخص می کنند. بعضی از این روشها نیاز به وسایل و امکانات زیادی دارند و روشهای ساده هم دقیق نیستند. بنابراین ترکیب روشهای اول و دوم بهتر می باشد.

 روش برجستگی شکم , آسان ترین روش تشخیص چاقی

این روش جزء گروه دوم است و می توان گفت آسان ترین روش می باشد. برجستگی شکم نشان دهنده چربی بدن می باشد. در این روش چاقی به شکل تقریبی مشخص می شود. ممکن است افرادی باشند که چربی در جاهای دیگر بدن ذخیره شده است و با این روش چاقی آنها مشخص نمی شود.
به طور کلی این روش با وجودی که بسیار آسان است ولی روش خوبی می باشد.
برای استفاده از این روش به پشت، روی زمین بخوابید، اگر شکم شما تو رفته و یا صاف بود، چاق نیستید ولی اگر شما شکم برجسته بود، چاق می باشید. برای پی بردن به برجستگی شکم یک خط کش صاف بردارید و در حالی که دراز کشیده اید یک سر خط کش را روی استخوان جناغ سینه و سر دیگر را روی استخوان شرمگاهی قرار دهید. اگر دو سر خط کش روی این دو استخوان قرار گرفت شکم برجسته نیست ولی اگر یک سرخط کش بالا ایستاد، دارای شکم برجسته هستید.
توجه کنید زمانی که این روش را بکار می برید، که غذای زیادی نخورده باشید. همچنین هنگامی که دراز کشیده اید شکم خود را راحت قرار دهید و آن را داخل ندهید. زمینی که روی آن دراز می کشید باید مسطح و سفت باشد، بنابراین روی تشک ابری یا تخت خواب نرم، این روش به خوبی جواب نمی دهد.

 نیشگون گرفتن , روشی برای تشخیص چاقی

این روش جزء گروه دوم است و مقدار چربی بدن در نقاط مختلف را نشان می دهد. این روش تقریبی است ولی با بکار بردن وسیله ای می توان آن را دقیق کرد که در قسمت های بعدی توضیح داده می شود. از آنجایی که چربی، زیر پوست جمع می شود، می توان با اندازه گیری ضخامت پوست، فهمید که چربی بدن زیاد است یا خیر؟
پوست نقاطی مانند پشت بازو، زیر کتف، جلوی بازو، بالای استخوان لگن را به شکل نیشگون بگیرید. اگر ضخامت پوست زیاد بود نشان دهنده چاقی است. پوست بدن افراد هم سن و هم جنس خود را که دارای وزن عادی هستند بگیرید، پوست افراد چاق را هم بگیرید و در این صورت شما با ضخامت پوستها آشنا می شوید. در روش ضخامت پوست، ضخامت طبیعی پوست بدن گفته می شود.
این روش و روش برجستگی شکم را انجام دهید و سپس از روشهای وزن متناسب با قد استفاده نمائید. انجام این روش ساده باعث می شود تا مشکلات روش وزن متناسب با قد برطرف شود. توضیح بیشتر در قسمت وزن متناسب با قد آورده می شود.

فرمول بروکا , روش دیگری برای تشخیص چاقی

این روش جزء گروه اول است که وزن متناسب با قد را به صورت تقریبی نشان می دهد. استفاده از این فرمول آسان است ولی تقریبی است و استخوان بندی های مختلف را در نظر نمی گیرد.
برای استفاده از این فرمول قد خود را به سانتی متر بدست آورید و 100 سانتی متر از آن کم کنید. اگر وزن شما از این عدد بیشتر بود چاق هستید ولی اگر وزن شما از این عدد کمتر بود چاق نمی باشید.
تذکر: خانمها باید بعد از کم کردن عدد 100 از قد خود، 10% از آن عدد را کم نمایند تا به وزن متناسب خود برسند.
100 - قد به سانتی متر = وزن به کیلوگرم: فرمول بروکا برای آقایان
10% - 100- قد به سانتی متر= وزن به کیلوگرم: فرمول بروکا برای خانمها

وزن متناسب با قدبر اساس استخوان بندی

این روش جزء دسته اول می باشد. در این روش نوع استخوان بندی هم مشخص می شود. این روش یکی از بهترین روشهای تشخیص چاقی می باشد.
در این روش اگر وزنی بیشتر از وزن متناسب خود داشتید و در روش برجستگی شکم و یا نیشگون گرفتن هم چربی بیش از حد داشتید، نشان دهنده چاقی است. افراد ورزشکار و کسانی که عضلات زیادی دارند. باید در کنار این روش از روش برجستگی شکم و یا نیشگون گرفتن هم استفاده کنند.
در این روش ابتدا باید نوع استخوان بندی خود را بدست آورید برای مشخص کردن نوع استخوان بندی اندازه دور مچ به سانتی متر را بدست اورید دور مچ را از قسمتی که مچ خم می شود، اندازه بگیرید. کمی بالاتر از استخوان برجسته مچ را اندازه بگیرید. دقت کنید که برجستگی را اندازه نگیرید بلکه مقداری از برجستگی به سمت کف دست حرکت کنید و جای که مچ خم می شود را اندازه بگیرید. اندازه مچ دست راست را بگیرید.
سپس قد خود را بر دور مچ تقسیم کنید.
دور مچ (سانتی متر)/ قد (سانتی متر)= نسبت قد به دور مچ
بعد از اینکه نسبت قد به دور مچ را بدست آورید به جدول زیر مراجعه نمائید.

برای لاغر شدن تصمیم جدی بگیرید

پیش از هر کاری، به طور جدی تصمیم بگیرید که می خواهید لاغر شوید. داشتن تصمیم جدی خیلی مهم است. بدون چنین تصمیمی احتمال موفقیت شما بسیار کم است و اگر بتوانید لاغر شوید، امکان لاغر ماندن شما بسیار ضعیف است. ابتدا تصمیم بگیرید که می خواهید لاغر شوید و لاغر بمانید.
اگر می بینید که برای این کار به طور جدی مصمم نیستید، برنامه های غذایی را شروع نکنید، بلکه ابتدا شروع به مصمم کردن خود نمائید. با خود نگوئید «فعلا رژیم غذایی یا ورزش را شروع می کنم تا ببینم چه می شود» « چند روزی رژیم می گیرم تا ببینم فایده ای دارد یا نه؟» و ... اگر چنین فکر دارید، نیازی به امتحان ندارد، از همین حالا بدانید که هیچ فایده ای ندارد. افرادی که مدتها رژیم می گیرند و از رژیم خود خسته می شوند و سودی نمی بینند، به این علت است که تصمیمی جدی ندارند.
ممکن است فکرها و اطلاعاتی باعث شود که نتوانید تصمیم جدی بگیرید. به طور مثال شما عقیده دارید که چاق ارثی است یا در جایی خوانده اید که رژیمهای غذایی برای لاغر شدن موثر نمی باشند و ... و این افکار باعث می شوند که به راستی باور نکنید که می توانید لاغر شوید. اگر جزء این گروه هستید، ابتدا بخشهای بعدی را مطالعه کنید و بار دیگر به این قسمت برگردید، آنگاه پس از اینکه تصمیم جدی گرفتید، برنامه را شروع کنید.
تصمیم جدی خود را روی برگه ای بنویسید و آن را درجایی بگذارید که هر روز آن را ببینید. این کار باعث می شود تا آن را فراموش نکنید. می توانید این صفحه کتاب را به خاطر بسپارید و هر روز آن را باز کرده و قسمت زیر را بخوانید.
به طور جدی تصمیم گرفته ام که لاغر شوم و لاغر بمانم
هیچ چیز نمی تواند مانع رسیدن من به وزن طبیعی شود.

ادامه دارد...