کاهش میلجنسی در اثر حساسیت فصلی
کاهش میلجنسی در اثر حساسیت فصلی
اگر بشنوید که آنتیهیستامین ناقابل میتواند میل جنسی را زیاد کند، حتما تعجب میکنید، ولی مسلما کسی در هنگام ارتباط جنسی دوست ندارد با آبریزش بینی و اشکریزش و یا عطسه و سرفه مواجه شود. شاید به همین دلیل وقتی کسی سرما میخورد خیلی رغبتی برای نزدیکی ندارد ولی بیچاره آنهایی که دائما آببینیشان آویزان است و عطسه و سرفه امانشان را بریده است. این افراد کسانی نیستند جز مبتلایان به رینیت آلرژیک درمان نشده. به همین دلیل دانشمندان ترکیهای برای افزایش میل جنسی این افراد به آنها آنتیهیستامین را توصیه میکنند.
درد سرفصلی
تحقیقات دانشمندان دانشگاه مانیسای ترکیه نشان میدهد،علایم بیماری حساسیت فصلی یا رینیت آلرژیک میتوانند روی لذت بردن از ارتباط جنسی اثر بگذارند و باعث دلزدگی از آن شوند. پیش از این ثابت شده بود که حساسیتهای فصلی باعث کاهش کارآیی شغلی،تحصیلی و حتی اجتماعی میشود ولی این اولین بار است که تحقیقات حاکی از آن است که این بیماری و علایم آن باعث کاهش عملکرد جنسی و لذت بردن از آن میشود. محققان ترکیهای در بیمارستان دانشگاهی سلال بایار با بررسی 72 زن و 61 مرد مبتلا به حساسیت فصلی و مقایسه عملکرد جنسی آنها با 02 زن و 02 مرد سالم دریافتند که حساسیتهای فصلی درمان نشده در زنان، میل جنسی و توانایی رسیدن به ارگاسم را کاهش داده و رضایت از نزدیکی آنها را کم میکند، همچنین در مردان باعث اختلال در نعوذ شده و میل جنسی و رضایت از ارتباط با جنس مخالف را کاهش میدهد. محققان همچنین این بیماران را به مدت 03 روز تحت درمان با آنتیهیستامین قرار دادند و سپس مجددا فعالیت جنسی آنها را بررسی کردند. نتایج این مرحله از تحقیق نشان داد بعد از آنکه علایم حساسیت فصلی این بیماران از بین میرود،عملکرد جنسی آنها بهتر شده و تفاوتی با افراد عادی ندارند.
کاهش میل جنسی
بااینکه میل جنسی یکی از غرایز طبیعی است که باید همه از آن برخوردار باشند، اما به دلایل مختلف،این میل در 05 درصد زنان و 5 درصد مردان کم است. میل جنسی ممکن است از ابتدا کم باشد که در این صورت میل جنسی کم اولیه نامیده میشود و معمولا به دلایل القاء مطالب منفی در مورد مسائل جنسی یا مشکل غدد جنسی ایجاد شود. اما میل جنسی ممکن است در ابتدا خوب و طبیعی باشد ولی پس از مدتی کاهش یافته و کم شود که در این صورت به آن میل جنسی کم ثانویه میگویند. این نوع از میل جنسی کم معمولا در اثر رابطه نامطلوب زن و شوهر یا افسردگی ایجاد شود. البته پیش از این ثابت شده بود که بیماریهای جسمی خاصی مثل صرع و سکته قلبی هم میتوانند باعث کاهش میل جنسی شوند ولی این اولین بار است که ثابت میشود، بیماری مثل رینیت آلرژیک و حساسیت فصلی میتواند باعث کاهش میل جنسی شود. البته در مورد سکته قلبی گفته میشود که علت اصلی کاهش میل جنسی، ترس از بروز حمله بیماری در حین رابطه جنسی است. چرا که در اثر فعالیت بدنی زیادی که هنگام نزدیکی وجود دارد، نیاز به اکسیژن قلب افزایش مییابد و آنهایی که بیماری قلبی دارند، در اثر این دچار حمله قلبی میشوند و حتی ممکن است، سکته کنند. ولی در مورد رینیت آلرژیک ترس از حمله خاصی در کار نیست و تصور میشود که آبریزش بینی و عطسهها و سرفههای مکرر خسته کننده، باعث دلزدگی میشود و رابطهای را که توصیه میشود در کمال پاکیزگی انجام گیرد،با مشکل مواجه میکند. مسلما پیدا کردن علت کاهش میل جنسی، میتواند اولین گام در جهت درمان آن باشد و درمان علت زمینهای کاهش میل جنسی در اغلب موارد باعث بهبود میل جنسی میشود. بر همین اساس، درمان علایم رینیت آلرژیک میتواند باعث بهبودی عوارض ناشی از آن منجمله میل جنسی کم شود،به همین دلیل یک آنتیهیستامین ساده و گاهی آنتیهیستامینهای جدیدتر و پیشرفتهتر مثل دسلوراتادین میتوانند باعث افزایش میل جنسی شوند.