این سرباز می‌توانست زنده بماند...

دو دقیقه از بامداد اولین روز اسفند 85 می‌گذشت؛ هوا سرد بود. «علی» یکی از سربازان وظیفه پاس بخش و مسؤول کنترل سربازان در سرپرستی پادگان سنندج بود؛ به سراغ یکی از شیفت‌های نگهبانی رفت و «ناصر» را آنجا دید؛ تصمیمش را گرفته بود و دیگر دلیلی برای ادامه این وضعیت نداشت؛ از «ناصر» می‌خواهد، اورکتش را از باجه بیاورد و بدین ترتیب کلاشینکف «ناصر» که آن شب شیفت بود را به دست آورد...

مقارن یکم اسفند ماه سال جاری، به دنبال تماسی از پادگان سنندج با مرکز فوریتهای پلیسی «110» کردستان، ماموران در جریان خودزنی سرباز وظیفه‌ای حین پست نگهبانی قرار گرفتند و بدین ترتیب کارآگاهان پلیس آگاهی شهرستان سنندج برای بررسی موضوع عازم محل حادثه شدند.


«ناصر» بهت‌زده بر روی صندلی مقابل پلیس جنایی نشسته بود، ای کاش نرفته بود، ای کاش یادش بود که «علی» بعد از آن تماس تلفنی چقدر حالش بود، اما هیچ‌یک از هم‌خدمتی‌هایش نمی‌دانستند به «علی» چه بگویند.

معلوم نبود، از یک هفته پیش از این که «علی» از خانواده‌اش خواست دایی‌اش را راضی به ازدواج با دختر وی کنند، چه اتفاقی افتاده است تا آن شب که «علی» دیگر طاقت نیاورد و خودزنی کرد.

کارآگاهان در تحقیقات از آخرین فردی که «علی» را پیش از مرگ دیده بود، پی بردند که وی 12 دقیقه بامداد، وقتی پس از 10 دقیقه موفق به پیدا کردن اورکت «علی» شده بود، پس از مراجعه به پست نگهبانی با جسد بی‌جان وی در حالی مواجه شده است که آثار گلوله روی سرش کاملا مشهود بود و این در حالی بود که اسلحه و پوکه گلوله‌های شلیک شده نیز در باجه دیده می‌شد و بعد هم در نهایت مسوولان پادگان در جریان موضوع قرار گرفتند.

بر اساس این گزارش ماموران پلیس در ادامه به سراغ تک‌تک دوستان هم‌خدمتی «علی» رفته و بدین ترتیب در جریان تصمیمات متوفی مبنی بر قصد ازدواج با دختر دایی‌اش قرار گرفتند.

یکی از دوستان متوفی، ‌می‌گفت: «علی» در انتظار جواب خانواده دایی‌اش بود، اما مقارن 25 بهمن ماه، یعنی دقیقا یک هفته پیش از آن که به زندگی‌اش پایان دهد، با او تماس تلفنی گرفته شد که به شدت وضعیت روحی‌ و روانی‌اش را بهم ریخته بود، اما هر چه علت را پرس‌وجو می‌کردم، او می‌گفت: «چیزی نیست، بزودی همه چیز تمام می‌شود...»

اگر خانواده دایی‌اش با ازدواج او و دختردایی‌اش موافقت می‌کردند، او خودش را نمی‌کشت، چون گفته بود: «اگر باز هم مخالفت کنند، خودم را می‌کشم».

اینها آخرین اظهارات یکی از نزدیکترین دوستان سرباز وظیفه متوفی بود.

در حالی که ابهامات زیادی در خصوص انگیزه این خودزنی در شیفت نگهبانی پادگان سنندج طی نخستین دقایق بامداد اولین روز اسفند ماه وجود دارد، کارآگاهان تحقیقات پلیسی را در انتظار حضور والدین «علی»، نیمه تمام گذاشتند.


یک پیشنهاد:


یک ماه از دوره آموزشی خدمت سربازی به یادگیری مهارت‌های زندگی اختصاص یابد

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، وضعیت موجود برای پشت سر گذاشتن دوران خدمت مقدس سربازی حکایت از آن دارد که بسیاری از جوانان در طول گذراندن این 20 ماه با مشکلات زیادی از لحاظ روحی و روانی مواجه هستند، در حالی که شرایط خدمت، کوتاه بودن مدت مرخصی، دور بودن از مراکز مشاوره‌ای از یک سو و از سوی دیگر نداشتن شناخت و مهارت روش‌های رودرویی و مواجهه با آسیب‌ها سبب شده شاهد اتفاقات ناگواری همچون خودزنی سربازان نظام وظیفه باشیم.

یک رواشناس در گفت‌وگو با خبرنگار «حوادث» ایسنا، با اذعان به این که نمی‌توانیم همه فاکتورهای آسیب را کنترل کنیم، افزود: حداقل زمینه‌ای که می‌توان برای سربازان در حال خدمت فراهم کرد، بالا بردن توان فردی آنها در مقابل فاکتورها و موقعیت‌های آسیب است.

دکتر حمید پیروانی درباره این که چگونه می‌توان این امکان را برای سربازان در حال خدمت فراهم کرد به ایسنا می‌گوید: متاسفانه واقعیات موجود از نداشتن مهارتهای مقابله با حل مساله و استرس در میان سربازان خبر می‌دهد، به طوری که اغلب این جوانان در مقابله با بحران توان سازگاری ندارند، از این رو بهترین راه‌حل پیش‌رو ایجاد مرکز مشاوره در پادگان‌ها و محل خدمت سربازان وظیفه است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، وجود انواع مشکلات بودجه‌ای و تامین نیروی انسانی در یگان‌های خدمت سربازان وظیفه، یکی از مشکلات پیش‌رو برای مهیا کردن امکان حضور مشاوره در پادگان‌ها تلقی می‌شود.

بر این اساس این روانشناس با ارایه طرح پیشنهادی آموزش یک ماهه مهارت‌های زندگی در طول دوره آموزشی خدمت وظیفه، اظهار کرد: از آنجا که بیشتر این افراد، نه در خانواده و نه در محیطهای آموزشی پیش از خدمت به خوبی راه‌های مقابله با آسیب‌ها را فرا نگرفته‌اند و در دوران خدمت سربازی در حالی که باید در شرایط خاص به استقلال و خودسازی برای زندگی برسند، ناگهان با احساس درماندگی مواجه می‌شوند و چون در رنج بسر می‌برند، دست به اقداماتی همچون خودکشی می‌زنند.

بر اساس این گزارش با پرسش‌های مطروحه از سازمان وظیفه عمومی ناجا در خصوص وجود مراکز مشاوره و یا یاری رساندن یک مشاور و روانشناس به افراد آسیب‌پذیر، تنها پاسخ داده شده حاکی از آن بود که لحاظ این امکانات از طریق این سازمان پیگیری نمی‌شود و تنها باید در انتظار ماند تا مشخص شود، مشمول در کدام یگان وارد می‌شود و آیا یگان مورد نظر امکان این بهره‌مندی را دارد یا خیر؟

+0
رأی دهید
-0

نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.