گام مهمی در احداث آزمایشگاه پیشرفته سرن برداشته شد

عملیات احداث یک آزمایشگاه عظیم زیرزمینی که کمک خواهد کرد علم فیزیک وارد عصر جدیدی شود یک مرحله مهم را پشت سر گذاشته است.

این قطعه دو هزار تنی بزرگترین و خارق العاده ترین بخش "سی ام اس" است

یک قطعه دستگاه دو هزار تنی موسوم به YB0 با موفقیت توسط چرثقیل به حفره ای 100 متری در عمق زمین پایین داده شده است.

این دستگاه عظیم الجثه بخشی از "سی ام اس" (Compact Muon Solenoid) است که یکی از چهار دستگاه آزمایشی مهمی است که بخشی از بزرگترین شتاب دهنده ذرات در جهان را تشکیل می دهند.

این شتاب دهنده در Cern (مخفف آزمایشگاه اروپایی فیزیک ذرات) در مرز فرانسه و سوئیس ساخته می شود.

این شتاب دهنده که "کوبنده ذرات بزرگ هادرون" (LHC) نام دارد با هدف محک زدن حد و مرز فیزیک طراحی شده است.

این دستگاهی قدرتمند و پیچیده است، که ذرات را با سرعت های خارق العاده بالا به هم خواهد کوبید به این امید که مهر از اسراسر کیهان بردارد.

"ال اچ سی" حاوی بیش از هزار آهن ربای قوی است که تونلی زیرزمینی ( حلقه ای به طول 27 کیلومتر) را اشغال می کنند.

مغناطیس ها دو اشعه از ذرات را با سرعتی نزدیک به سرعت نور در اطراف این حلقه ساطع می کنند.

قطعات حیاتی

در نقاط مشخص در طول حلقه، اشعه ها از هم عبور می کنند، که باعث می شود برخی از ذرات از رو به رو با هم برخورد کنند.

هر یک از چهار بخش عظیم آزمایشی "ال اچ سی"، از جمله "سی ام اس"، در نزدیکی یکی از این نقاط گذرنده مستقر است.

این دستگاه های آزمایشی یا آشکارسازها ذرات تازه ای را، که در اثر این برخوردها تولید شده، به دام انداخته و اندازه گیری می کنند.

این ذرات می تواند راه را به سوی پدیده تازه ای ورای مدل به اصطلاح استاندارد فیزیک نشان دهد؛ چارچوبی که کنش و واکنش میان ذرات تشکیل دهنده اتم را توضیح می دهد.

این قطعه دو هزار تنی که به عمق 100 متری حفره ای در دل زمین در سرن پایین داده شد، بزرگترین و خارق العاده ترین بخش "سی ام اس" است.

پایین دادن آن تقریبا 12 ساعت طول کشید.

"سی ام اس" در مجموع حاوی 15 قطعه است که تاکنون هشت قطعه از آنها با موفقیت به سرن منتقل شده است.

چهار آشکارساز این مرکز "ال اچ سی بی" (LHCb)، آلیس، اطلس و "کامپکت موئون سولنوئید" (سی ام اس) نامگذاری شده اند. هر یک از آنها تحت نظارت یک تیم ویژه از فیزیکدان هاست.

"ال اچ سی بی" و آلیس برای کاوش پدیده های خاص فیزیکی طراحی شده اند، اما اطلس و "سی ام اس" آشکارسازهایی برای اهداف عمومی هستند.

هدف هر دو نوع آنها شناسایی ذرات فراّر "بوزون های هیگز" (که به خاطر اهمیت آن برای مدل استاندارد به "خدا ذره" معروف است) و همچنین جستجوی ذرات ابرمتقارن و تلاش برای یافتن ابعاد اضافی در فضا خواهد بود