حالا نوبت ایران است که

 آمریکایی ها، باید پیش از دزدیدن منار، به فکر کندن چاه می افتادند ولی این بار هم گاف دادند. آنها، این بار هم ابتدا تهمت زدند و بعد از آن به دنبال پیدا کردن دلیل و مدرک رفتند.

 پس از آنکه مقامات دولت آمریکا مدعی دخالت نظامی ایران در عراق شدند، نمایندگان سنای آمریکا، رسانه ها و افکار عمومی جهان و نیز دولت ایران خواستار ارائه اسناد و مدارک این ادعا شدند.

مقامات کاخ سفید ابتدا اعلام کردند که به دلایل امنیتی، از انتشار اسناد و مدارک، معذورند ولی سرانجام در مقابل فشارها تسلیم شدند و مدارک (!) خود را رو کردند.

نکته مهم در این میان، آن بود که ادعای دخالت ایران توسط "مقامات رسمی" آمریکا صورت گرفت ولی دلایل این ادعا، توسط "افراد ناشناس" مطرح شد!

در مهم ترین رویداد، سه نفر از نظامیان ارتش آمریکا، بدون آنکه اسم یا سمت خود را بگویند، در یک کنفرانس خبری چند تصویر به خبرنگاران نشان دادند، تا ثابت کنند ایران در ناآرامی های عراق، دخالت دارد.

تصاویر آنها، شامل نماهایی از چند گلوله خمپاره و آرپی جی و ... بود بر روی آنها عدد 2006 نوشته شده بود و این عده، نشان می داد که ایران، سلاح ها را به عراق ارسال کرده است!!

آنها، همچنین به شماره سریال های روی این تسلیحات اشاره کردند تا ثابت کنند آنچه در عراق سربازان آمریکایی را می کشد،  بمب ها و سلاح های ایران است!

این در حالی است که اگر ایران بخواهد سلاح های تولید خودش را به شورشیان عراقی بدهد، قطعاً شماره سریال و سال ساخت را به گونه ای غیر واقعی بر روی آنها حک کند. وانگهی آیا در سال 2006، فقط ایران خمپاره و آرپی جی و ... ساخته است؟!

نظامیان آمریکایی، همچنین یک کارت شناسایی به خبرنگاران نشان دادند. به ادعای آنها، کارت، مربوط به یکی از افسران اطلاعاتی سپاه با درجه سرهنگی بوده  است که برای رساندن سلاح به عراقی ها وارد این کشور شده بود.

البته، افسران با هوش آمریکایی، فراموش کردند که اگر یک نیروی اطلاعاتی بخواهد به عمق خاک یک کشور دیگر نفوذ کند و همراه خود بمب و خمپاره و سلاح نیز برای تحویل به شورشیان آنجا داشته باشد، هرگز کارت شناسایی خود را همراه نمی برد و اگر هم کارتی با خود ببرد، قطعاً یک کارت جعلی با عنوان جعلی همراه خواهد داشت. این، ساده ترین درسی است که هر نیروی اطلاعاتی آن را به خوبی می داند.

پس از این نشست خبری، رسانه های جهان و حتی غربی ها نیز به سست و مضحک بودن مدارک ارائه شده اذعان کردند و این بار، نوبت به یک نظامی ناشناس در ارتش آمریکا رسید که به روزنامه دیلی تلگراف بگوید: ایرانی ها از اتریش، قناسه های HS50 خریدند تا با آن به جنگ قاچاقچیان شرق کشورشان بروند ولی این سلاح ها را به شورشیان عراقی دادند و حالا آنها دارند، سربازان ما را با این تفنگ های دوربین دار، یکی یکی می کشند.

کسانی که با اصول اولیه معاملات بین المللی آشنایی دارند، می دانند که در اکثر معاملات و از جمله در خرید و فروش سلاح، شماره سریال های اموال مورد معامله به دقت در اسناد مربوطه قید می شود.

از این رو، اگر ایران بخواهد به شورشیان عراق، سلاح بدهد، قطعاً سلاحی را تحویل آنان نمی دهد که سریال روی آنها، قبلاً در یک کشور اروپایی به نام ایران ثبت شده است.

گذشته از آن، اظهارات رییس کارخانه اتریش تولیدکننده این سلاح نیز آب سردی بود بر آتش ادعای آمریکا؛ او تصریح کرد که "این بار هم آمریکایی ها هیچ دلیلی برای اثبات ادعای خود، که سلاح های کشف شده در عراق، همان سلاح های خریداری شده توسط ایران است، ندارند" و نیز گفته است که "HS50  تولیدی توسط آنها، در سراسر جهان، «به راحتی» کپی می شود."

با این اوصاف، به نظر می رسد، مقامات کاخ سفید و پنتاگون در مخمصه عجیبی  گرفتار شده اند و احتمالاً آرزو می کنند که ای کاش، دخالت نظامی ایران در عراق را رسانه ای نمی کردند تا در اثبات آن، پایشان در گل نماند.

درست به همین دلیل است که در آخرین تحول، ارتش آمریکا به کمک دولت این کشور شتافت و در اقدامی "ایثارگرانه" مسوولیت ارائه اسناد بی پایه علیه ایران را به عهده گرفت و اعلام کرد که کاخ سفید در این باره هیچ نقشی نداشته است و همه چیز در بغداد و توسط چند فرمانده نظامی تصمیم گیری و اجرا شده است! (و همه نیز این ادعا را باور کردند!!)

گروه تحلیل اخبار عصر ایران در پایان گزارش خود، به مسوولان جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد می کند، حال که آمریکایی ها نتوانسته اند ادعاهای خود مبنی بر دخالت نظامی ایران در عراق را ثابت کنند، تهران با یادآوری قرارداد الجزایر که طی آن آمریکا ملزم به عدم دخالت در امور داخلی ایران شده، اسناد و مدارک مستند و محکم دخالت آمریکا در امور داخلی ایران را در یک نشست خبری یا در یک نمایشگاه بین المللی، رو کند تا ، هم جهانیان بدانند مداخله جوی واقعی کیست و هم ، آمریکایی ها با مفهوم واقعی اسناد و مدارک آشنا شوند.