جنگ اتفاقی با ایران؛ ایده آل آمریکا

تنها یک روز مانده به برپایی جشن هسته ای در ایران، یک شبکه خبری اروپایی ضمن تحلیلی مفصل از فعالیت اتمی کشورمان به گمانه زنی های مختلف درباره تحولات هسته ای ایران پرداخت.

 شبکه خبری "بی. بی. سی" اعلام کرد: این روزها انتظار شنیدن خبری مهم از فعالیت اتمی ایران می رود که اعلام آن با سالگرد پیروزی انقلاب مصادف شده است. اما سوال اینجاست ایران براستی تا چه حد به دستیابی کامل به تکنولوژی اتمی نزدیک شده است؟

بی. بی. سی افزود: ایران ممکن است دلایلی مختص به خود را برای بزرگنمایی پیشرفت هسته ای اش داشته باشد اما واقعیت اصلی به سختی قابل تصدیق است و شاید فردا این کشور قصد اعلام ادعای آغاز به کار غنی سازی صنعتی در مقیاس انبوه را دارد هر چند که کارشناسان اتمی بر این عقیده اند که اعلام هرگونه بیانیه ای بیش از آن که نشانگر پیشرفت واقعی تکنولوژیکی داشته باشد، نوعی اعلام موضع سیاسی است.

احتمال دیگر آن است که خبر ویژه اتمی ایران در مورد آغاز فعالیت دو آبشار با بیش از 300 سانتریفیوژ در نیروگاه هسته ای نطنز باشد که در پی آن، سه هزار ماشین در آن جا فعال خواهد شد.

سانتریفیوژهایی که در پروسه غنی سازی اورانیوم استفاده می شوند بعضاً دچار مشکل شده اند اما با این حال، ایران قابلیت غنی سازی گاز در سرعت بالا را پیدا کرده است.

گفتنی است غنی سازی پنج درصدی اورانیوم برای استفاده از سوخت اتمی تناسب دارد اما در صورتی که میزان آن به حدود 90 درصد برسد، آن گاه قابلیت تولید سلاح وجود خواهد داشت.

در این گزارش آمده است: طی سال های اخیر، ایران اشتباهات فنی متعددی در زمینه انرژی هسته ای داشته است و برای نمونه می توان به عدم پوشش برخی سانتریفیوژها توسط فیلتر غنی سازی از همان نوع اشاره کرد که باعث شد دانه های ریز ناخالصی وارد قسمت چرخشی ماشین شود و متعاقب افزایش وزن و عدم تعادل آن حین چرخش انفجار روی دهد.

همچنین خبرهای دال بر عدم خلوص هگزا فلوراید ایران که به سانتریفیوژها تزریق شده بود وجود داشت، اما دانشمندان اعلام کرده اند که در حال حاضر این مشکل از بین رفته است.

بی. بی. سی تصریح کرد: گفته می شود که مقامات اطلاعاتی آمریکا و اسراییل سعی در ارسال قطعات و دستگاه های معیوب به ایران دارند تا به ایجاد مشکلات تکنولوژیکی بپردازند و از به ثمر رسیدن فعالیت اتمی این کشور جلوگیری کنند و نمونه بارز آن، انفجار در تعدادی از سانتریفیوژها بود.

دستگاه های اتمی باید ثابت و دقیق نگه داشته شوند تا سانتریفیوژها با سرعتی متعادل کار چرخش خود را دنبال کنند اما بنا به تحلیل بی. بی. سی که بدون ذکر منبع اعلام شد، دانشمندان اتمی ایران گفته اند که علت بروز اشتباهات دستکاری برخی دستگاه ها بوده است.

بی. بی. سی ضمن ادعای این که برخی قطعات دستگاه های غنی سازی از مرز ترکیه وارد ایران شده و "عبدالقادر خان" دانشمند اتمی پاکستان که در لیبی نیز فعالیت داشته از آن پشتیبانی می کرده است، افزود: گزارش های اخیر این سوال را مطرح می کند که آیا مرگ اردشیر حسین پور، دانشمند اتمی 45 ساله ایران در راستای عملیات موساد، بوده و تلاش بلند مدت آن ها برای ضربه زدن به تاسیسات و دانشمندان ایرانی نتیجه داده است؟

بی. بی. سی افزود: مسائل فراوانی همچنان در مورد فعالیت اتمی ایران ناشناخته باقی مانده و مهم تر از همه این است که میزان کمک های دریافتی این کشور از سوی عبدالقادر خان تا چه حد بوده است.

آن چه تاکنون برآورد شده این است که شبکه حامی فعالیت اتمی ایران در سال 1987 طرح اولیه سانتریفیوژها را به تهران فروخت و طی 10 سال بعد از آن، همکاری خود به منظور تجهیز قطعات و دستگاه های نیروگاه ها را ادامه داد.

موضوع مورد بحث دیگر آن است که عبدالقادر خان در حالی که در خانه شخصی اش واقع در اسلام آباد دوران حبس را سپری می کند، چگونه همچنان موفق به انتقال تکنولوژی هسته ای به ایران شده و مهم ترین موضوع در این میان، چگونگی نحوه انتقال طرح سانتریفیوژ پیشرفته p2  به ایران از سوی نامبرده است.

بی. بی. سی افزود: در مورد صداهای مختلفی که  درباره زمان دستیابی ایران به سلاح هسته ای شنیده می شود نیز باید گفت که برخی از آن ها مدعی اند ایران تا ساخت سلاح اتمی، حداقل پنج سال فاصله دارد و گروه بدبین تر بر این باورند که دستیابی سریع تر به تکنولوژی تولید سلاح اتمی برای آن ها دور از دسترس نیست و حتی امکان دارد در سال جاری، این اتفاق روی دهد.

بنا بر اعلام بی. بی. سی، اسراییل از جمله کشورهای عضو گروه دوم است و انتظار اقدام علیه ایران را می کشد. ولی آمریکا که اخیراً در جبهه گروه اول قرار گرفته است، از نشان دادن عکس العمل نظامی علیه ایران صرف نظر کرده و در حال حاضر به کشورهای اروپایی برای وارد آوردن فشار به این کشور تلاش می کند، اما باز احتمال بروز جنگ میان این دو کشور وجود دارد.

زیرا واشنگتن ایران را به اتهام دخالت در اوضاع عراق تحت فشار گذاشته است و با توجه به نزدیکی نیروهای نظامی آمریکا به مرزهای ایران، حادثه ای کوچک می تواند شعله "جنگ اتفاقی" را برافروزد و آن گاه ایده تئوریسین های توطئه که گفته بودند تهران و واشنگتن قصد مهندسی کردن رویارویی نظامی را دارند تا در زمان وقوع آن یکدیگر را مقصر توصیف کنند، تعبیری درست پیدا خواهد کرد.