آغاز پانزدهمین دوره بازی های آسیایی در قطر

پانزدهمین دوره بازی های آسیایی در شهر دوحه، پایتخت قطر آغاز شده و تا پانزدهم دسامبر (۲۴ آذر) ادامه خواهد داشت.

در این مسابقات بیش از 8500 ورزشکار حضور دارند و رقابتها در 16 ورزشگاه در نقاط مختلف شهر دوحه برگزار می شوند

این رقابت ها در بین ورزشکاران ۴۵ کشور آسیایی و در ۴۸ رشته ورزشی انجام می شود. از زمان بازی های آسیایی ۱۹۷۴ تهران، این اولین بار است که این رقابت ها در یک کشور غرب آسیا برگزار می شود.

در این مسابقات بیش از ۸۵۰۰ ورزشکار حضور دارند و رقابتها در ۱۶ ورزشگاه در نقاط مختلف شهر دوحه برگزار می شوند.

تیمهای ایرانی در شرایطی در رقابتها شرکت می کنند که نگاهی به رده بندی تیمها در دوره های قبلی بازیها، نشان از افت رتبه ایران از سال ۱۹۸۶ دارد.

در بازیهای آسیایی سال ۱۹۸۶ که در سئول، پایتخت کره جنوبی برگزار شد، ایران با ۶ مدال طلا به مقام چهارم رسید، اما در دوره های بعدی، هر چند تعداد مدالهای طلای کسب شده در برخی موارد حتی به ۱۰ مدال هم رسید اما مقام ایران، هر دوره نسبت به دوره قبل، پایین تر رفت.

در حالی که در همین دوره - و بخصوص پس از مستقل شدن جمهوری های اتحاد جماهیر شوروی سابق- به طور مثال، قزاقستان و ازبکستان، و همینطور کره شمالی و هنگ کنگ، در رده بندی نهایی، مقامهای بالاتری از ایران کسب کرده اند.

'عملکرد بهتر'

در آخرین دوره بازیها که در سال ۲۰۰۲، در شهر بوسان کره جنوبی برگزار شد، ایران با ۸ مدال طلا، ۱۴ نقره و ۱۴ برنز، نتوانست مقامی بالاتر از دهم کسب کند.

با این حال، منوچهر زندی، از اعضاء هیئت رئیسه انجمن ورزشی نویسان جهان، معتقد است با تدارکی که برای تیمهای ایرانی دیده شده، و همینطور افزایش ۱۵ درصدی تعداد اعضای کاروان، باید انتظار عملکرد بهتری را از تیم ایران داشت.

در کل، تقریبا تردیدی وجود ندارد که کره جنوبی و ژاپن، نزدیکترین رقابت برای کسب مکان دوم جدول رده بندی مدالها را خواهند داشت، هرچند با توجه به کسب رتبه بهتر از سوی ژاپن در المپیک آتن، بنگاه های شرط بندی، بخت بیشتر را با این کشور می دانند.

با این حال سلطه چین بر صحنه ورزش آسیا، تعیین قهرمان بازیها را به کم هیجان ترین بخش پیش بینی در مورد نتایج تبدیل ساخته است.

کارشناسان معتقدند چین، که در دور قبل بازیهای آسیایی بیش از ۱۵۰ مدال طلا کسب کرد، از بازیهای دوحه، به قصد آمادگی جهت المپیک پکن استفاده می کند.

از آنجا که هدف اصلی چین، پیش افتادن از آمریکا در المپیک آتی است، ممکن است در این رقابتها از ورزشکارانی جوان تر استفاده کند که بتوانند حداقل ظرف دو سال آینده، آمادگی خود را به نسبت استانداردهای جهانی، در بالاترین سطح نگه دارند.

با این حال، تجربه عملکرد چین در بازیهای آسیایی بوسان که، ۸۵ درصد کاروانش را ورزشکارانی کم تجربه تشکیل داده بود، هشداری است که لزوما ترکیب جوان تر ورزشکاران چینی، باعث کاهش شانس غلبه آنان بر صحنه ورزش آسیا نخواهد شد.