پنجاهمین فستیوال فیلم لندن پایان یافت

پنجاهمین فستیوال فیلم لندن روز پنجشنبه دوم نوامبر با نمایش فیلم بابل ساخته آلخاندرو گونزالس ایناریتو فیلمساز مکزیکی، در فضائی سرد و بی‌روح به کار خود پایان داد.

فیلمی که به سرپرستی مایک فیگیس به مناسبت پنجاهمین سال جشنواره درباره لندن ساخته شده بود و در فضای باز میدان ترافالگار به نمایش در آمد

مراسم اختتامیه برخلاف مراسم افتتاحیه امسال هیچ شور و هیجانی نداشت. هیچکدام از بازیگران آمریکائی مشهور فیلم بابل یعنی برد پیت و کیت بلانشت پا بر روی فرش قرمز فستیوال نگذاشتند و این تنها گیل گارسیا برنال بازیگر مکزیکی فیلم بابل بود که به همراه الخاندرو گونزالس ایناریتو در مراسم اختتامیه حاضر شد و اگر حضور آنها و شوخی ها و مزه‌پرانی‌های گیل گارسیا و الخاندرو نبود، شرکت کنندگان در جشن اختتامیه فستیوال می‌بایست تنها شاهد اجرای خشک، بیش از حد رسمی و کسالت‌آور خانم ساندرا هبرون مدیر هنری این فستیوال باشند.
با این حال تماشاگران فستیوال لندن این امکان را یافتند که بیش از ۱۸۰ فیلم بلند و ۱۳۰ فیلم کوتاه از ۴۸ کشور مختلف جهان را طی ۱۶ روز بر پرده سینماهای لندن تماشا کنند و با سازندگان آنها به بحث و گفتگو بپردازند.
فیلم بابل ساخته الخاندرو گونزالس، به شیوه کارهای قبلی این فیلمساز، روایت‌هایی موازی از چهار داستان مختلف در سه قاره مختلف جهان بود که سرنوشت آدم‌های آن بدون اینکه بخواهند، به حکم تقدیر و تصادف رقم خورده و در جائی به همدیگر گره می‌خورد.
جدا از پلات زیبا، هوشمندانه و پیچیده، فیلم الخاندرو تصویری تلخ از وضعیت امروز جهان است و نشان می‌دهد که انسان‌ها در هر کجای جهان باشند، می‌توانند قربانی شرایط سیاسی و فضای پرسوءظن، ترس آور و تهدید آمیزی باشند که بر جهان سایه افکنده است.
گونزالس در حرف‌هایی که در مراسم اختتامیه و پیش از شروع نمایش فیلم بر زبان راند، گفت که بابل سومین قسمت تریلوژی اوست و در این فیلم می‌خواست بیش از هرچیز بر رابطه فرزندان و والدین آنها در سه قاره مختلف جهان، یعنی آسیا، آفریقا و آمریکا متمرکز شود.
وی در گفتگوی خود با رسانه‌ها اعلام کرد که همکاری طولانی و پرثمر او با گیلرمو آریاگو فیلمنامه نویس فیلم که منجر به تولید فیلم‌های درخشان امورس پروس و ۲۱ گرم شده بود، با این فیلم به پایان رسید.
بازی‌های تحسین برانگیز بازیگران بومی و ناشناس در کنار چهره‌های مشهور سینما از جذابیت‌های این فیلم زیبا و فراموش نشدنی است. همینطور موسیقی تاثیرگذار آن که ساخته گوستاوو سانتائولالا است که توانسته به نحو خلاقی، تم‌های مختلفی ازموسیقی سه قاره را با هم بیامیزد.
از میان مهم ترین فیلم‌هائی که در این چند روز در این فستیوال به نمایش درآمد می توان از فیلم‌های طبیعت بی‌جان ساخته جیان ژانگ از چین ( برنده شیر طلائی فستیوال ونیز)، رئیس همه ساخته لارس فون تریه، کتاب سیاه ساخته پل ورهوفن فیلمساز هلندی، آب و هوا ساخته نوری بیگل سیلان از ترکیه، بابی ساخته امیلیو استیونز، شرق بوداپست ساخته کورنلیو پورومبویو از رمانی و برنده دوربین طلائی فستیوال کن نام برد.
به علاوه فیلم‌هایی از فیلمسازان مشهور سینمای امروز جهان مثل مارکو بلوکیو، نیک برومفیلد، میرا نایر، کلود شابرول، سیدنی پولاک، آکی کوریسماکی، میشل پلاسیدو، نانی مورتی، تیم برتون، فیلیپ نویس، کنت انگر، ویلیام فرید کین و ریچارد لینک لتر در این فستیوال به نمایش درآمد.
سینمای بریتانیا نیز امسال با فیلم‌های آخرین پادشاه اسکاتلند ساخته کوین مک دانلد، راه سرخ ساخته آندرو آرنولد، ارواح ساخته نیک برومفیلد و این است انگلستان ساخته شین میدوس، توان فیلمسازی و خلاقیت فیلمسازان جوان خود را به نمایش گذاشت.

فارست ویتاکر در فیلم آخرین پادشاه اسکاتلند، نقش ایدی امین دیکتاتور سابق اوگاندایی را بازی کرد

داستین هافمن، پل ورهوفن، تیم برتون، جان کامرون میچل، ریچارد لینک لتر و فارست ویتاکر از چهره‌های مشهوری بودند که به عنوان مهمان ویژه فستیوال به دیدار و گفتگو با تماشاگران و رسانه های گروهی پرداختند.
در برنامه ویژه‌ای که به مناسبت بزرگداشت پنجاهمین سالگرد این فستیوال در میدان ترافلگار لندن برگزار شد، مایک فیگیس فیلساز سرشناس انگلیسی، پروژه ای را که با همکاری تعدادی از فیلمسازان بریتانیائی مثل جان بورمن تهیه کرده بود بر روی پرده عظیم ۲۰۰ فوتی به نمایش گذاشت که علیرغم هوای بارانی و سرد مورد استقبال مردم واقع شد.
فستیوال فیلم لندن، هیئت داوران ندارد و خود به هیچ فیلمی جایزه نمی‌دهد اما در شب اختتامیه، جوایزی از سوی برخی نهادها و مجامع هنری و سینمائی به فیلم های برگزیده اهدا شد. ازجمله جایزه فیپرشی (انجمن منتقدان بین‌المللی فیلم) که به فیلم زیبا و تاثیر گذار لولا ساخته خاویر روبولو از اسپانیا تعلق گرفت.

جایزه آلفرد دان هیل نیز به فیلم زندگی های دیگران ساخته فلورین هنکل ون دونر اسمارک اهدا شد. این فیلم همچنین جایزه ویژه ساتیا جیت رای فیلمساز بزرگ هندی را دریافت کرد.
جایزه ساترلندتروفی نیز به فیلم راه سرخ ساخته آندریو آرنولد فیلمساز جوان انگلیسی تعلق گرفت.
جایزه گریرسن که به یاد جان گریرسن مستندساز مشهور بریتانیائی همه ساله به بهترین فیلم مستند تعلق می گیرد امسال به فیلم لاغری ساخته لورن گرین فیلد فیلمساز جوان آمریکائی اهدا شد.
اما یکی از پرطرفدارترین بخش‌های فستیوال لندن، بخش گنجینه‌های آرشیوی آن بود که امسال نسخه‌های ترمیم شده برخی از شاهکارهای کلاسیک سینمای آمریکا و بریتانیا مثل کومبوی بزرگ ساخته جوزف اچ لوئیس، سرزمین پهناور ساخته ویلیام وایلر، دکتر استرنج لاو ساخته استنلی کوبریک و الیور تویست و آرزوهای بزرگ ساخته دیوید لین را نشان داد. استقبال بی‌نظیر تماشاگران از این فیلم‌ها، ثابت کرد که آثار کلاسیک و شاهکارهای سینما هرگز کهنه نمی‌شوند و همیشه مخاطبان خود را در تمام دوران‌ و در میان نسل‌های مختلف دارند.
از سینمای ایران تنها دو فیلم زمان می‌ایستد ساخته علیرضا امینی و چهارشنبه سوری ساخته اصغر فرهادی در این فستیوال شرکت داشت که علیرغم داشتن عناصر جذاب و بیان تا حدی متفاوتشان، در مقایسه با آثاری که در فستیوال به نمایش درآمد، هیچکدام حرف تازه‌ای برای گفتن نداشتند و آن انتظاری را که سینمای ایران در میان تماشاگران غربی برانگیخته بود، برآورده نکردند.

حمید فرخ نژاد و هدیه تهرانی در نمایی از چهارشنبه سوری

فیلم بورات ساخته ساشا بارون کوهن به خاطر لحن انتقادی شدید و تند آن علیه سیاست‌های آمریکا و فیلم شورت باس ساخته جان کامرون میچل به خاطر رویکرد پورنوگرافیک فیلمساز آن در نمایش بی‌پروای روابط جنسی، از فیلم‌های جنجالی فستیوال فیلم لندن امسال بودند