شروع پروژه های میلیاردی آقازاده عارف در سن ۲۳ سالگی

حمیدرضا عارف از انتخابات اتاق بازرگانی و حواشی آن می گوید/برای رای روی نسبتم با دکتر عارف حساب نکردم
حمید رضا عارف که برای حضور در هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران ثبت نام کرده است در رابطه با این انتخابات توضیح می دهد.

 

«نسلی جدید با نگاهی تازه، قدم به میدان اقتصاد می گذارد. » این گزاره را می توان در ثبت نام متقاضیان حضور در پارلمان بخش خصوصی مشاهده کرد. چهره هایی جوان که ظرف سال های گذشته در زمینه اقتصاد فعالیت کرده اند و بعضا به صورت آکادمیک در دانشگاه ها این حوزه را نیز پیگیری کرده اند.. حمیدرضا عارف نیز در جمع همین افراد قرار می گیرد. او اگرچه به واسطه رابطه پدر فرزندی اش با محمدرضا عارف، معاون اول رییس جمهوری در دولت هشتم این روزها خبرسازی کرده، اما به  روایت خودش با تجربه فعالیت های اقتصادی و تحصیلات خود در این زمینه قدم به میدان انتخابات اتاق بازرگانی گذاشته است. وی دارای مدرک کارشناسی مهندسی برق وکارشناسی ارشد MBA(کسب و کار) از دانشگاه صنعتی شریف ، کارشناسی ارشدمدیریت مالی از دانشگاه جورج واشنگتن آمریکا و نیز دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه فلوریدای آمریکا بوده است.آنچه در ادامه می آید متن کامل گفت و گو با حمیدرضا عارف کاندیدای انتخابات اتاق بازرگانی است:

 

ضمن تبریک فرارسیدن ایام دهه فجر انقلاب اسلامی بد نیست که یادی از آرمانها و اهداف این انقلاب که بخشی از آن همانا حاکم شدن اخلاق در سایه احکام اسلامی و اصول انسانی و مروت و جوانمردی بود ،بکنیم. من فکر می کنم اگر حداقل از آن دوران و آرمانها این مورد به جامعه به خصوص بدنه قدرت بازگردد بسیاری از مشکلات امروزمان حل خواهد شد. «صداقت» میتواند بهترین سیاست باشد. باید افسوس خورد چه اتفاقی در کشور ما افتاده که حضور فردی در انتخابات اتاق بازرگانی با حواشی و دروغ پردازی همراه است؟ انتخاباتی که خیلی بعد اجتماعی بالایی ندارد و کل رای دهندگان در آن حدود 12 هزار و 500 نفر از فعالان اقتصادی حائز کارت بازرگانی هستند. چرا ثبت نام یک نفر تا این اندازه مورد توجه خبرگزاری ها و خبرسازان قرار می گیرد؟ افسوس من از این است که هیچ یک از این رسانه ها برای اشاعه یک تهمت و دروغ که از گناهان کبیره است حتی زحمت تماس با اینجانب را به خود ندادند و صرفا بر اساس منافع مادی و سیاسی خود این گناه را برای خود خریدند.همین رسانه ها حتی پس از توضیحات شفاف و کامل اتاق تهران حاضر به انتشار آن و عذرخواهی از اینجانب برنیامده اند! امیدوارم که این اتفاق ها خیلی نیفتد.

انتخابات اتاق بازرگانی تا ساعت 10 شنبه شب 11 بهمن مهلت ثبت نام داشت. من تا جمعه شب ایران نبودم و روز شنبه تصمیم داشتم برای ثبت نام اقدام کنم اما در اصل ثبت نام تردید داشتم. بعد از ظهر شنبه با اصرار چند تن از دوستان که تاکید داشتند حتما در انتخابات اتاق بازرگانی ثبت نام کنم ،حدود ساعت 7 شب وارد اتاق تهران شدم. شکر خدا اتاق بازرگانی تهران دوربین مدار بسته و حراست دارد و همگی این موارد ثبت و ضبط شده است. همان موقع مراحل اولیه ثبت نام من آغاز شد. طبق آیین نامه برای کاندیدا شدن باید مدیر عامل یا رییس هیات مدیره شرکت دارای کارت بازرگانی بود ومن هم رییس هیات مدیره بودم و کارت بازرگانی به اسم مدیر عامل شرکت بود که باید ثبت نام به نام من انجام میشد. درزمان این جا به جایی ، ارتباط بین سیستم وزارت صنعت، معدن و تجارت با اتاق بازرگانی قطع بود ومسوولین مربوطه در وزارتخانه حضور نداشتند. ثبت نام برای انتخابات اتاق بازرگانی تا ده شب تمدید شده بود اما عملا از ساعت 7 شب اتفاقی نتوانست بیفتد. بنابراین حدود ساعت 9 و نیم صورت جلسه ای دستی تنظیم شد تا افرادی که به دلیل نقص فنی سیستم نتوانستند ثبت نام کنند اسامی شان درج شده باشد و ثبت نام با نام صاحبان اولیه کارت انجام شد . بر این اساس قرار شد صبح روز بعد با اتصال سیستم اسامی افراد تغییر پیدا کند. دقیقا هم این اتفاق افتاد. صبح  12 بهمن متاسفانه در اولین خبری که بیرون آمد خبر تخلف در ثبت نام بود. خود خبرآنلاین هم خبری منتشر کرد با عنوان اینکه پسر کاندیدای ریاست جمهوری تخلف انتخاباتی انجام داده است. در نتیجه این اخبار کذب مورد سوء استفاده رسانه های مجهول الهویه و یا رسانه هایی که روند کاری شان مشخص است قرار گرفت.البته موضوع جالبتر آنکه این مشکل در ثبت نام برای افراد دیگری نیز رخ داد ولی خوب شخص حمیدرضا عارف قرار بود مورد تهمت و هجمه قرار گیرد.البته در اینجا جا دارد تا از مسوولین اتاق تهران که با شفاف سازی نسبت به این تخریبها واکنش نشان دادند تشکر نمایم.

من می خواهم با قاطعیت بگویم که حضور من هیچ ربطی به مسائل سیاسی ندارد و متاسفم که چرا انتخابات پارلمان بخش خصوصی که قرار است یک اتاق شیشه ای و شفاف برای فعالیت بخش خصوصی باشد سیاسی میشود.کسانی باید به اتاق بازرگانی بروند که اعتقاد به بخش خصوصی دارند و در زمینه تجارت تجربه کسب کرده اند اما آن را به قدری سیاسی می کنیم که اصالت ماجرا گم می شود. به جای آن، مساله این می شود که  چه کسی پسر چه کسی است.

این تلقی که صورت گرفته تا چه اندازه برای شما دردسرساز شده است؟

برای من مورد خاصی نداشت به غیر از اینکه دیدم اخبار منتشره باعث نگرانی برخی از دوستان شده است. بر همین اساس هم خواستم که این مختصر توضیح را مطرح کنم. البته طبق قانون حق شکایت به عنوان نشر اکاذیب را داشتم اما مرام رفتاری من شکایت از رسانه وفلج کردن کار رسانه و خبرنگاران نیست و تصمیم گرفتم علیرغم توصیه برخی دوستان در این مقطع این کار را نکنم.

به هر حال 8 سال دولتی سرکار بوده است که همه چیز را برای خودش قبضه کرده بوده ودر نتیجه بخش خصوصی به طور کامل فلج شده است، اما با شروع کار دولت یازدهم امیدواری به فعالیت در بخش خصوصی و رونق اقتصادی بیشتر شده است. در این دوره حدودا تعداد ثبت نام کنندکان 70 درصد بیشتر از دوره قبل است. به نظر من با این حس امیدواری افرادی که تصور می کنند می توانند به این روند مثبت کمک کنند تا کشور از شرایط فلج باری که در بخش خصوصی دارد رها شود، قدم به میدان انتخابات اتاق بازرگانی گذاشته اند و برای همین رقابت جدی تر شده است. علت سیاسی شدن آن هم شاید به خاطر این بود که برخی اسم های مطرح شده فرزندان یا وابستگان یک سری از مسئولان هستند.

من متولد سال 57 هستم و امروز 36 سال دارم. قطعا در دوره های قبل با سن و تجربه کمتر در خودم این توانایی را احساس نمی کردم. متاسفانه برچسبی به نام «آقازاده» را در کشورمان به برخی می زنند و به همین بهانه حقوق قانونی و انسانی یک فرد را از او سلب میکنند،اما تاکنون هیچکس مفهوم واقعی «آقازاده» را تعریف نکرده است.بی شک سوء استفاده از القاب و روابط فامیلی در انتصاب ها و یا رانتهای غیر قانونی امری مذموم است،اما آیا شرکت در یک انتخابات هم رانت و آقازادگی محسوب میشود؟ بی تقوایی که در رابطه با خبر ثبت نام من برای اتاق بازرگانی اتفاق افتاد  این بود که گفتند آقازاده ها صف کشیده اند. یک سری اسم هم ردیف کردند به خاطر اینکه پدران شان مسئول بودند. سوال من از تمام این رسانه ها این است آیا در جایی از قانون گفته شده که فردی به دلیل انتصابش به یک شخص مسئول باید از حقوق اجتماعی، اقتصادی و سیاسی اش محروم شود؟ اگر جایی مدرکی پیدا شد که مثلا حمیدرضا عارف به سمتی به طور ناعادلانه منتصب شده ،آن را بیاورید. حضور من برای انتخابات اتاق بازرگانی صرفا از این جهت است که این یک انتخابات است. دقیقا مطابق حقوق مسلم هر فرد طبق قانون برای انتخاب شدن و انتخاب کردن است. این موج برای من خیلی جالب بود که دقیقا رسانه هایی که قرار است رکن چهارم دموکراسی باشندعملا میخواهند این حق اجتماعی را از این افراد  سلب کنند و ادعا می کنند چرا این وارثان!!در انتخابات ثبت نام کرده اند.

من اعتقاد دارم نوع نگاه به توانمندیهای شخصی افراد باید فارغ از نسبتهای خویشاوندی باشد.بر این اساس ممکن است آدم های با کفایتی از یک خانواده بیرون بیایند و بتوانند خدمت کنند.من به عنوان فرزند دکتر عارف افتخار می کنم فرزند مادر و پدری هستم که هر دو از فرهیختگان این جامعه هستند. بالاخره ما در محیطی بزرگ شده ایم که همواره محیط رشد و تعالی و تحصیل و تجربه بوده است. من در یکی از بهترین دانشگاههای ایران یعنی دانشگاه صنعتی شریف درس خوانده ام . لیسانس مهندسی برق که از بالاترین رشته های دانشگاهی است را آنجا گرفتم و همانجا ارشد MBA خواندم. بعد هم در یکی از بهترین دانشگاه های دنیا فوق لیسانس مدیریت مالی ام را گرفتم و دانشجوی دکترای روابط بین الملل هستم با این توضیح که در سال 88 که سیل مهاجرت به خارج از کشور آغاز شده بود،من تحصیل در رشته دکترا را نیمه کاره رها کرده و با مرخصی تحصیلی به ایران برگشتم چون احساس کردم وجودم در کشورم لازم است و باید خدمتی انجام دهم.

 البته هیچ منتی به کشور و مردمم ندارم چون به این جمله که « به جای اینکه ببینیم کشورمان برای ما چه کرده باید ببینیم ما برای کشورمان چه کرده ایم» پایبند هستم. در شرایطی که احساس کردم باید بیایم آمدم  فعلا هم اینجا هستم و هر کاری از دستم بر بیاید با قدرت و اعتقاد بالاانجام می دهم.

با توکل بر خدا. البته اگر تا زمان برگزاری انتخابات به این نتیجه برسم که افراد با صلاحیت تر و مفید تر از من در عرصه هستند که میتوانند برای کشور و بخش خصوصی مفید تر باشند اصراری بر ماندن ندارم و به نفع ایشان کنار خواهم رفت.

 

من از سال 80 تا به امروز حداقل 4 شرکت اقتصادی راه اندازی کرده ام که فعال هستند. افتخار و ادعا می کنم که برای مثال در سال2004  شرکت MTN  آفریقای جنوبی راکه در ایران توانست اولین اپراتورخصوصی تلفن همراه کشور را راه اندازی کند وشاید مهمترین و بزرگترین پروژه خصوصی سازی در کشور بوده،را به کشور آورده ام. به این افتخار می کنم که در سن کم توانستم یک شرکت بزرگ وقوی خارجی را با توانایی های شخصی به ایران بیاورم که هرچند متاسفانه با دخالت دولت نهم این شرکت خارجی با برخی شرکتهای زیر مجموعه وزارت دفاع و بنیاد مستضعفان شریک شد و کلیه حقوق مادی و معنوی من و شرکایم غیر مشروعانه نادیده گرفته شد. به دلیل حضور یک رقیب جدی برای همراه اول در ایران که این کار نه تنها منجر به ارتقاء کیفیت خدمات تلفن همراه در کشور شد بلکه حذف انحصار دولتی در این بخش از اقتصاد را نیز به همراه داشت. البته خب شاید خیلی ها این موضوعات را ندانند .اما خوشحالم در تمام زندگی اقتصادیم هیچگاه از جایگاه پدرم به عنوان معاون اول رییس جمهوری استفاده نکرده ام و حتی جاهایی نظیر همین پروژه به ضررم هم بوده است.به لطف خداوند مردم عزیز نیز هیچگاه دکتر عارف و خانواده اش را در زمره تعابیر منفی این چنینی ندیده اند. هیچ یک از افراد درجه یک خانواده آقای دکتر عارف هرگز در سمت های دولتی، اقتصادی و سیاسی نه داوطلب بودند و نه حضور داشتند. ایشان تاکید خاصی دارد برای اینکه حتی در بسیاری از مناصب که شاید افراد داخل خانواده مناسب باشند از فردی خارج از دایره خانواده استفاده کنند. این برای من بحث حائز اهمیتی است که مردم بتوانند تفکیک کنند بین کسانی که شایستگی دارند و در کنار این شایستگی هم روابطی دارند که این روابط قطعا در خیلی موارد می تواند برای جامعه مفید باشد. اتفاقی که در بسیاری از کشورهای پیشرفته هم می افتد.

من بیش ازده سال است که فعالیت اقتصادی دارم و تخصص اصلی من فعالیت های مخابراتی است. با توجه به اینکه در دو رشته مدیریتی «کسب و کار» و «مدیریت مالی» تحصیل کرده ام، در حال حاضر توانمندی خودم را روی مباحث مشاوره ای اقتصادی گذاشته ام و بیشتر بر ایجاد تجارتهای جدید و آوردن سرمایه گزاران خارجی به کشور کار می کنم. اعتقاد دارم که باید روند ورود افراد از دولت به بخش اقتصاد را تغییر دهیم. اگر برخی از کشورها موفق بوده اند علت این بوده که افراد از لایه های اقتصادی و خصوصی وارد لایه های دولت شده اند. خیلی فرق است بین کسی که یاد گرفته زندگی شخصی،شرکت و کارمندان خود را مدیریت کند و برای خودش و دیگران درآمد کسب کرده باشد و با دانستن این دانش برود در لایه های دولت و برای مردمش کسب درآمد کند، تا اینکه شما یک مدیر هزینه دولتی باشید و سپس یاد بگیرید که وارد اقتصاد شوید. ورود دولتمردان  به اقتصاد خصوصی خودش زمینه فساد می شود.

من آدم امیدواری هستم. با توجه به افرادی که ثبت نام کردند و دوستانی همفکر، امیدوارم که یک لیست خوبی بدهیم. من فکر می کنم رای دهندگان بیشتر دنبال تحول در اتاق بازرگانی هستند و دوست دارند جریانی نو با فکری جدید که می تواند منجربه اصلاح وپر رونق شدن اقتصاد شود وارد دور جدید اتاق بازرگانی شوند. افرادی باید به داخل اتاق بیایند که در عین حفظ هویت بخش خصوصی خود بتوانند با دولت تعامل مثبت داشته باشند. چون این دولت دولت عاقل و تعامل کننده ای است و مسئولین اقتصادی این دولت از افراد با سابقه و با تجربه هستند و علاقه مند به فعالیت بخش واقعی خصوصی به عنوان بازوی کمکی دولت در اداره اقتصاد هستند .

من در این حرکت مستقل اقدام کردم. البته با توجه به تاکید ایشان بر حضور جوانان در همه زمینه ها حس می کنم ایشان با توجه به شرایط کشور هر نوع حضورموثر در عرصه های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی را مفید می دانند. ولی ترجیح دادم به ایشان نگویم و پس از اینکه خبر ثبت نام من منتشر شد ایشان متوجه شدند که ثبت نام کردم. باز هم نظری ندادند و گفتند هر چیز که خیر است انجام دهید. دکتر عارف یک چهره ملی است. چهره ای که با اقبال عمومی مردم مواجه است. به خصوص با فداکاری که در انتخابات سال 92 کرد  محبوبیت اش بیشتر شد. بر این اساس مهم ترین وظیفه من حفظ چهره سیاسی و اجتماعی ایشان است. همیشه این موضوع مد نظر من و اعضای خانواده است و آن را در زمینه های اجتماعی و اقتصادی سرلوحه رفتار و عملکردمان  قرار داده ایم. البته اگر بنده به عنوان عضو اتاق برگزیده شوم نسبت من با آقای دکتر عارف در جهت تعامل بهتر با دولت در جهت حفظ منافع بخش خصوصی مفید است. چون با اعضای دولت از نظر فکری نزدیک هستیم وراحتتر می توانیم با هم صحبت کنیم اما اینکه چقدر در رای آوری من می تواند مفید باشد اصلا به این موضوع فکر نکردم. چون اصلا به انتخابات اتاق بازرگانی نگاه سیاسی ندارم. فقط تمایل دارم این نکته را بیان کنم که در جریان انتخابات اخیر ریاست جمهوری دریافتم که انتخابات آخرین روز زندگی آدم ها نیست و همه ما فردای روز انتخابات هم قرار است با همدیگر زندگی کنیم. فردا قرار است همدیگر را باز هم ببینیم. باید طوری رفتار کنیم که اگر فردی را تخریب کردیم مد نظرمان باشد شاید مجبور شدیم چند طبقه در آسانسور با او همراه باشیم و در این فاصله باید بتوانیم در چشم هم  نگاه کنیم. من چیزی که از آقای دکتر عارف هم به عنوان پدر و هم به عنوان استادم یاد گرفتم این است که واقعا نگاه ایشان به همه مسایل از جمله انتخابات اینگونه است که فردای روز انتخابات شروع یک رابطه جدید است نه انتهای همه چیز.طوری اخلاقی رفتار کنیم که بعد از انتخابات ها هم بتوانیم  با هم کار کنیم و حرف بزنیم. هر جامعه متشکل از افراد سازنده اش است. ما هستیم که جامعه را می سازیم. شعار های تقوی محور را خوب مطرح می کنیم لا اقل سعی کنیم که آنها را رعایت کنیم.

من قطعا برای فعالیت در این انتخابات منشور اخلاقی خواهم داشت که خود را ملزم به رعایت آن منشور اخلاقی میدانم و این را قبلا هم ثابت کرده ام که پایبندی به اخلاق در اولویت اول و بعد از آن خردگرایی سرلوحه برنامه های من و ائتلافی است که از من حمایت میکنند.

وقتی رسانه بی نام و نشانی که نام اتاق را روی خود میگذارد منشور اخلاقی یکی از ائتلافها را منتشر کرده که ما رقبا را تخریب نمی کنیم و بلافاصله درست زیر همان منشور موضوع کذب  تخلف اینجانب را منتشر کرده است، آن ائتلاف اگر واقعا به منشور خود پایبند بود باید اولین اعتراض را به همین رسانه نشان می داد که متاسفانه چنین نشده است و حتی همین خبر به عنوان منبع سایر رسانه های با نگرش خاص قرار گرفته است .

مردم ما نتیجه 8 سال دروغ و بی تقوایی و تخریب و سند و مدرک رو کردن را دیده اند و به اینجا رسیده ایم که دیگر به این مسائل بی اعتماد شده اند. متاسفانه درابتدای این انتخابات تخصصی نیز شاهد بداخلاقی بودیم که امیدوارم در همین جا خاتمه یابد .

اگر بخواهیم با ارائه اسناد جعلی و تخریب رقبا رشد کنیم آینده روشنی در انتظارمان نخواهد بود. با این بداخلاقیها شاید در کوتاه مدت یک نفریا یک گروه بتوانند موقتا از چند پله کوتاه بالا بروند اما در دراز مدت به ضرر همان شخص ، گروه و در نهایت مردم و منافع ملی خواهد بود.

نردبان این جهان ما و منی است

عاقبت این نردبان بشکستنی است

لاجرم هر کس که بالاتر نشست

استخوانش زودتر خواهد شکست

ما ملتی هستیم که به گواهی تاریخ به اخلاق و جوانمردی معروف بوده ایم و این فرهنگ را باید دوباره احیا کنیم و در هر رقابتی مردانه حضور پیدا کنیم و اگر شکست هم خوردیم محترمانه شکست را بپذیریم و به رقیب تبریک بگوییم.