فوتبــــــــــالیست دوپینگی را پیـــــــدا کنید

فوتبــــــــــالیست دوپینگی را پیـــــــدا کنید

 راست و دروغ به گردن محقق و راوی خبر اما می‌گویند یکی از فوتبالیست‌های بزرگ، برای حضور موفقیت‌آمیز در داخل زمین به صورت دائم از مواد نیروزا استفاده می‌کند و در این رابطه حتی برخی‌ها را نیز در جریان گذاشته است و از حمایت همین برخی‌ها استفاده می‌کند. این بازیکن البته در رقابت‌هایی با وسعتی بزرگ در سطح بین‌الملل، نمی‌تواند این عمل را انجام دهد و به همین دلیل در اکثر رقابت های برون مرزی نمی‌تواند بازی خود را انجام دهد اما به محض بازگشت به ایران، باز هم همان ستاره بزرگ می‌شود!
    پ . ن؛ اصلا تصور نکنید که نام این بازیکن چیست. اصلا این داستان بر فرض خیالی، آغازی بود برای باز کردن بحث دوپینگ و البته تبعات آن در فوتبال.
    
    دوپینگ چیست؟
    یک سایت مربوط به بررسی علل دوپینگ، این پدیده در ورزش را اینگونه تعریف کرده: دوپینگ از واژه‌های هلندی doop به معنی آیین غسل تعمید مسیحی گرفته شده است . قدمت دوپینگ در ورزش به دو هزار سال قبل از میلاد برمی‌گردد، جایی که هومر در نوشته‌های خود به مصرف قارچ‌های غنی از پروتئین توسط گروهی از ورزشکاران یونان باستان اشاره نموده است و یا به روایتی دیگر واژه دوپینگ از زبان آفریقای جنوبی مشتق شده است. اشاره به یک نوشیدنی الکلی باستانی دارد که به عنوان محرک در مراسم رقص استفاده می‌گردید. به تدریج این واژه استفاده گسترده‌تری کرد و در ورزش امروز به معضلی تبدیل شده است.
    این واژه در دنیای امروز به معنای استفاده ورزشکار از مواد یا روش‌هایی است که به قصد افزایش کارآیی در ورزش انجام می‌شود. برخی ورزشکاران از حدود 40 سال پیش از هورمون‌های جنسی مردانه و مشتقات آنها برای‌نیروزایی استفاده می‌کرده‌اند که امروزه بسیاری دچار عوارض آنها از جمله سرطان کبد شده‌اند. اخیرا داروهای جدیدتری مورد استفاده برخی ورزشکاران قرار می‌گیرد که هنوز حتی اثر بخشی آنها در افزایش نیروی جسمی مورد مطالعه علمی دقیق قرار نگرفته است و عوارض بسیاری از آنها هنوز ناشناخته اند.به همین دلیل برای حفظ سلامت جسمی ورزشکاران و پیشگیری از عوارضی که آنان ناآگاهانه دچار می‌شوند، کمیته بین‌المللی المپیک استفاده بسیاری از آنها را ممنوع کرده است و آزمایشات متعددی برای اطمینان از این امر برروی ورزشکاران رقابت‌های رسمی انجام می‌دهد.
    کاربرد واژه دوپینگ کمتر از صد سال قدمت دارد.نخستین مورد مرگ بر اثر مصرف دارو در سال 1886 میلادی در یک مسابقه محلی دوچرخه سواری اتفاق افتاد.در سال 1910 میلادی دوپینگ برای اولین بار جنبه رسمی و قانونی پیدا کرد به‌طوری‌که در این سال،در یک مسابقه اسب سواری، اسب‌های مسابقه از نظر مصرف مواد نیروزا مورد آزمایش قرار گرفتند. در المپیک 1954 گزارشاتی مبنی بر استفاده از دارو توسط ورزشکاران شوروی سابق انتشار یافت.مرگ کورت انمار جانسون دوچرخه سوار دانمارکی در سال 1960 خبری تکان‌دهنده برای جهان ورزش بود.تا اینکه اولین آزمایشات دارویی در المپیک به سال 1968 در المپیک زمستانی فرانسه به عمل آمد.دوپینگ در عصر جدید:در سالهای اخیر همگام با پیشرفت دانش پزشکی و داروسازی در کنار استفاده صحیحی از کشفیات روزافزون این علوم،متاسفانه عده‌ای با اهداف سودجویانه استفاده نابجا از داروها را در جامعه اشاعه می‌دهند. یکی از عرصه‌های این سودجویی کاربردی غیر از داروها در ورزش و ترویج آن بوده است که اهداف اقتصادی،اجتماعی و حتی سیاسی در ورای این موارد استفاده نابجا وجود دارد.موارد فراوان خلع مدال،عوارض زیانبار گسترده جسمی و روحی گزارش شده از ورزشکاران و بالاخره موارد مرگ و میر قابل توجه ناشی از ارتکاب دوپینگ،حاکی از گسترش تکان دهنده این ضد ارزش در صحنه ورزش می‌باشد.
    در سال1981 یک بررسی در بین دانش آموزان ورزشکار آمریکایی نشان داد که 80 درصد افراد تحت مطالعه حداقل یک مورد سابقه استفاده از الکل،20 درصد از آنها سابقه مصرف ماری جوانا و 2 درصد از این افراد تجربه مصرف استروئیدهای آنابولیزان را داشته اند.در یک بررسی دیگر بر روی رشته‌های دیگر ورزشی کمترین میزان کاربرد داروها در رشته ‌هاکی روی چمن و بیشترین میزان کاربرد در رشته‌های وزنه‌برداری و دوومیدانی ثبت شده است.در حال حاضر تمامی سازمان‌های اجرایی ورزش و در راس آنها کمیسیون پزشکی کمیته بین‌المللی المپیک که از سال 1976 فعالیت رسمی خود را شروع کرده مسئولیت مبارزه با دوپینگ را در سراسر جهان برعهده دارند. این سازمان‌ها تدوین و انتشار فهرست‌هایی همراه با تجدیدنظر مداوم را در برنامه کار خود قرار داده‌اند و به انتشار این فهرست‌ها همراه با انتشارات آموزشی دیگر و نیز انجام آزمایشات دارویی روی نمونه‌های گرفته شده از ورزشکاران نسبت به ریشه‌کنی دوپینگ اقدام می‌نمایند.
    
    رخدادهای مهم در تاریخ دوپینگ

    اولین مورد مرگ ورزشکاران در سال1886 رخ داد که یک دوچرخه سوار به نام لینتون در اثر استفاده بیش از حد داروی تری متیل درگذشت.
    در مسابقات المپیک یک دونده ماراتن به نام توماس هیکس در اثر مصرف برندی و استریکلین در شرف مرگ قرار گرفت.
    دهه 1950 روس‌‌ها از هورمون‌های مردانه برای افزایش قدرت و نیرو و آمریکایی‌ها نیز استروییدها را به این منظور استفاده نمودند.
    1960- دوچرخه سوار دانمارکی در المپیک رم به علت مصرف بیش از حد آمفتامین‌ها فوت کرد.
    1964- افزایش قابل توجهی در ظاهر عضلات ورزشکاران در المپیک دیده شد که شک در مصرف داروها را برانگیخت.
    1967- کمیته بین‌المللی المپیک بعد از مرگ تامی سیمپسون به علت مصرف غیر از آمفتامین‌ها واکنش نشان داد.
    1968- این کمیته با تعریفی از دوپینگ لیست داروهای غیرمجاز را ارایه داد و بدین ترتیب انجام آزمایش در بازی‌های المپیک شروع شد.
    1988‌- در المپیک سئول، تست بن جانسون از نظر مصرف استروئید‌های آنابولیزان مثبت و این ورزشکار از مسابقات خلع و از ورزش محروم گردید. همچنین دو وزنه‌بردار بلغاری که به مقام نخست المپیک دست یافته بودند به علت دوپینگ محروم شدند.
    1994- دیه گو مارادونا فوق ستاره فوتبال آرژانتین در مسابقات جام جهانی 1994 آمریکا به علت مصرف داروهای محرک از همراهی با تیمش محروم گردید و بدین ترتیب آرژانتین بدون مارادونا از آن دوره مسابقات حذف گردید.
    -2000برای مبارزه هر چه شدیدتر با این پدیده شوم،کمیته مبارزه با دوپینگ تشکیل شده و آماده برخورد جدی با متخلفین در مسابقات المپیک شد.
    گزارش این قسمت ما بحث پیرامون دوپینگ در فوتبال ایران، آن هم در هفته‌های پایانی لیگ برتر است اما شاید ذکر نکته ای جالب توجه در این باره خالی از لطف نباشد.
    پیش از این اشاره کرده بودیم که سازمان جهانی دوپینگ (WADA) و فدراسیون جهانی فوتبال (FIFA) بر سر نمونه‌گیری از ورزشکاران فوتبال با یکدیگر اختلاف نظر شدیدی داشتند. مهرزاد خلیلیان، رئیس سابق فدراسیون پزشکی - ورزشی و دبیر کل ستاد مبارزه با دوپینگ ایران در این خصوص می‌گوید: بله این اختلافات زیاد است و نمونه آن را در ایران هم مشاهده می‌کنید. یکی از دلایلی که باعث شد، ما در فوتبال زیاد فعالیت نکنیم اختلافات فیفا و واداست. فیفا قوانین و ادا را قبول ندارد و وادا هم به آنها اولتیماتوم داده است تا به عضویت آژانس دربیایند. اگر فیفا قبول نکند احتمال دارد کمیته بین‌المللی المپیک فوتبال را از المپیک حذف کند.
    
    *شما فکر می‌کنید در این کشمکش کدام طرف برنده می‌شود؟
    وادا: اگر فیفا قبول نکند با جبهه‌گیری شدید مجامع جهانی روبه‌رو می‌شود. الان در کشورهایی مثل فرانسه و ایتالیا دوپینگ جرم کیفری محسوب می‌شود و فرد متخلف به زندان می‌رود. اگر فیفا با وادا به توافق نرسد با چالش‌های زیادی روبه‌رو می‌شود.
    ستاد مبارزه با دوپینگ سازمان تربیت‌بدنی سال‌های زیادی است که با ستاد مبارزه با دوپیگ فدراسیون فوتبال اختلاف نظر دارد. به بیان ساده‌تر، بر اساس قوانین ورزش ایران، کلیه رشته‌های ورزشی بایستی زیر نظر ستاد مبارزه با دوپینگ سازمان ورزش فعالیت کنند تا سلامت ورزشکاران به تایید این ستاد برسد اما این قضیه با استقلال طلبی فدراسیون فوتبال، با حواشی جالبی روبرو شد. ستاد مبارزه با دوپینگ فدراسیون فوتبال، با استعلامی که از فدراسیون جهانی این رشته گرفت به سازمان تربیت بدنی اجازه نمی‌دهد تا در این خصوص دخالت کند. این فدراسیون اعتقاد دارد بایستی به صورت مستقل وضعیت دوپینگ در فوتبال را پیگیری کند.
    یک نمونه از حواشی مربوط به درگیریهای میان فدراسیون فوتبال زنان دکتر دادکان و سازمان تربیت بدنی را بخوانید :
    سوت پایان بازی، شروع ماجرا بود. دکتر علی طاهری، سخنگو و دبیر کمیته برنامه‌ریزی و نظارت ستاد ملی مبارزه با دوپینگ، منتظر شد تا بازیکنان به رختکن بروند و سپس با دستیارانش وارد عمل شد. او که با مراجعه به مهدی اربابی، مسئول برگزاری بازی پرسپولیس و استقلال اهواز، خواست تا دو بازیکن از هر تیم برای انجام آزمایش انتخاب شوند و البته با ممانعت او روبه رو شد، می‌گوید: روز پنجشنبه تیم کنترل‌کننده ستاد ملی مبارزه با دوپینگ طبق برنامه‌های منظم ستاد، برای نمونه‌گیری از لیگ فوتبال، دیدار دو تیم پرسپولیس و استقلال اهواز را برگزید که در نهایت موفق به نمونه‌گیری نشد. این بار البته بازیکنان نبودند که از آزمایش جلوگیری کردند بلکه این مهدی اربابی بود که پروسه نمونه‌گیری را در همان مرحله انتخاب بازیکن متوقف کرد. در واقع اصلا بازیکنی انتخاب نشد.
    محمد دادکان، رئیس فدراسیون فوتبال، توضیح می‌دهد: هرگونه اقدامی در زمینه انجام آزمایش دوپینگ از بازیکنان فوتبال باید با هماهنگی فدراسیون فوتبال انجام شود.
    علی کفاشیان، معاون فنی سازمان تربیت بدنی، مسئول هماهنگ کردن این اقدام ستاد مبارزه با دوپینگ بوده است. او در پاسخ به دادکان می‌گوید:ما با فدراسیون هماهنگ کرده بودیم. دو هفته پیش طی نامه‌ای به ستاد مبارزه با دوپینگ فدراسیون فوتبال اعلام کرده بودیم که هماهنگی‌های لازم را صورت دهند اما آنها در اطلاع‌رسانی به سازمان لیگ کوتاهی کرده بودند.
    کنترل دوپینگ در فوتبال پیش از این بر عهده کمیته ضد دوپینگ فدراسیون فوتبال بود که به ریاست دکتر شریف زیر نظر کمیته ملی المپیک فعالیت می‌کرد اما این ماجرا به این دلیل پدید آمد که ستاد مبارزه با دوپینگ سازمان تربیت بدنی تصمیم گرفت به طور مستقیم مسئله دوپینگ در فوتبال را زیر نظر بگیرد. دادکان خاطرشان می‌کند: <برای این دیدار کمیته پزشکی فدراسیون طی نامه‌ای به کمیته ضد دوپینگ فدراسیون درخواست انجام آزمایش دوپینگ را داد. در واقع این طور نیست که ستاد ملی مبارزه با دوپینگ بدون هماهنگی با کمیته پزشکی و ضد دوپینگ فدراسیون فوتبال بتواند کاری را انجام دهد.> اما کمیته ضد دوپینگ فدراسیون هم در پایان بازی اقدام به نمونه گیری از بازیکنان نکرد. دکتر شریف و دستیارانش منتظر بودند تا نمونه‌گیری توسط ستاد مبارزه سازمان انجام شود اما کوتاهی فدراسیون چنین ماجرایی را به دنبال داشت. علی طاهری، در این باره گزارشی نوشت و به دفتر کفاشیان فرستاد.
     گزارشی که در پایان او خواستار مجازات مسئولان مقصر در این ماجرا شده است. علی کفاشیان برای همین دادکان را برای ارائه توضیحات به سازمان تربیت‌بدنی فراخوانده است. این برای چندمین بار است که فدراسیون محمد دادکان روبه روی سازمان تربیت بدنی قرار می‌گیرد و می‌کوشد تا با اقدامات این چنینی استقلال خود را به اثبات برساند.
    از کنار تمام این حواشی، ناگهان مسائلی به وجود می‌آید که به راحتی، حاشیه ای به بزرگی نابودی یک ورزشکار برای مدت زیادی را رو می‌کند، هر چند به نقل از برخی رسانه‌های رسمی، هربار که نمونه‌های دوپینگ گرفته می‌شود نتیجه‌اش یا منفی است یا بر اساس منافع ملی مسکوت می‌ماند.
    
    خلاصه‌خبر
    1- چهار ‌نفر در لیست امیر حضور داشتند، وحید طالب‌لو، ابراهیم میرزاپور، حسن رودباریان و دروازه‌بان مورد نظر، گزینه‌هایی که از نظر بیشتر حاضران در جلسه منزل آقای سرمربی بهترین انتخاب‌ها بودند اما به یکباره افشین پیروانی خبری را اعلام کرد که همه حاضران شوکه شدند: آقا... را دعوت نکنیم.> چرا؟ او برای حرفش دلیلی قانع‌کننده داشت، <جواب آزمایش دوپینگ او مثبت اعلام شده است.>
    2- دوپینگ این بازیکن می‌تواند شروع توفانی مهیب در فوتبال کشور باشد. سال‌هاست که بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند، بسیاری از بازیکنان فوتبال دوپینگ می‌کنند ولی هربار که نمونه‌های دوپینگ گرفته می‌شود نتیجه‌اش یا منفی است یا بر اساس منافع ملی فوتبال مسکوت می‌ماند.
    این گونه بود که خبر رسمی دوپینگ مهدی واعظی، دروازه‌بان فعلی تیم فوتبال پرسپولیس، آن روزها به حاشیه‌ای بزرگ برای تیم ملی فوتبال ایران بدل شده بود. شاید هماهنگی بیشتر آژانس مبارزه با دوپینگ و فدراسیون فوتبال، اجازه نمی‌داد تا بعد از چند ماه حضور در اردوی تیم ملی، ناگهان مربی مجبور شود تا در روز آخر اسم وی را از لیست نهایی خارج کند. شاید با این کار از حاشیه جلوگیری می‌شد.
    اما شاید هیچ خبری آرامش‌دهنده‌تر از این موضوع نباشد که ستاد مبارزه با دوپینگ فدراسیون فوتبال، در این هفته‌های حساس تمرکز خود را برای انجام وظیفه به نحو احسن انجام می‌دهد.
    رییس کمیته ضددوپینگ فدراسیون فوتبال با اشاره به طرح جدید این کمیته در راستای مبارزه جدی با دوپینگ در فوتبال کشور گفت: ما بر اساس استفاده از قوانین فیفا طرحی را اجرا می‌کنیم که به صورت بالقوه از تمامی دیدارهای فوتبال کشور کنترل دوپینگ به عمل آوریم.
     در این طرح داوران بازیکنان مشکوک را به کمیته ضد دوپینگ معرفی می‌کنند. دکتر محمدرضا شریف در گفتگوی خود اظهار کرد: داوران در لیگ برتر فوتبال، این حدود و اختیارات را پیدا خواهند کرد در صورتی که به رفتار غیرمتعارف هر بازیکنی در حین بازی یا پس از پایان دیدار مشکوک شوند، بلافاصله ورزشکار را به کمیته ضددوپینگ فدراسیون معرفی کنند.
    پس از پایان دیدار، فراخوانی برای بازیکن مورد نظر صادر می‌شود که در زمان و مکان معین از آنها نمونه‌گیری شود. بدین ترتیب در هر مسابقه‌ای احتمال نمونه‌گیری به صورت بالقوه وجود دارد.
    شریف با اشاره به آموزش داوران در زمینه علائم استفاده از داروهای نیروزا خاطرنشان کرد: در این زمینه داوران نیز با موارد مختلفی در زمینه استفاده از مواد نیروزا آشنا می‌شوند. مهم‌ترین مسئله در این میان آشنایی داوران با علائم استفاده از مواد نیروزاست که به زودی با برپایی کلاس‌های مختلف اقدام به این امر خواهیم کرد.
    دکتر شریف با اشاره به نحوه نمونه‌گیری از بازیکنانی که داوران معرفی می‌کنند یادآور شد: پس از پایان هر رقابت، داور گزارش خود را به نماینده فدراسیون اعلام می‌کند و در صورت صلاحدید داور در زمینه کنترل دوپینگ از بازیکنی، سریعا بازیکن مورد نظر به کمیته ضد دوپینگ معرفی می‌شود. در نهایت در همان زمان بلافاصله کمیته ضددوپینگ از سوی نماینده فدراسیون زمان و مکان مورد نظر را به بازیکنان اعلام می‌کند تا برای تست دوپینگ آماده شود.
    در این زمینه بازیکنان باید مقررات را رعایت کنند و گفتن شفاهی نماینده فدراسیون نیز همچون دستور کتبی تلقی می‌شود. از طرف دیگر معرفی بازیکنان در زمان مقرر بسیار ضروری است و حتی نیم ساعت تاخیر نیز مشکل‌ساز می‌شود.
    رییس کمیته ضددوپینگ فدراسیون فوتبال در ادامه درباره اینکه اثر برخی داروهای مصرفی تا چند روز از بین می‌رود و این مسئله کار نمونه‌گیری را سخت خواهد کرد گفت: فراخوان کمیته به سرعت و پس از پایان دیدار خواهد بود و به گونه‌ای تنظیم نمی‌شود که اثرات برخی از داروها و به خصوص داروهای محرک از بین برود.
    
    یک نیم‌گزارش خواندنی!!
    یک نشریه سوئیسی اقدام به معرفی فوتبالیست‌های مشهور جهان که دخانیات مصرف می‌کنند کرده است.
    این نشریه با چاپ تصویری از زین الدین زیدان کاپیتان سابق تیم ملی فرانسه در حال سیگار کشیدن نوشته است: زیدان، ویلی سانیول، پاتریک ویرا و فابین بارتز فقط چند ساعت قبل از بازی فینال با ایتالیا سرگرم سیگار کشیدن بودند و چنین چیزی در اردوها و ساعات خارج از مسابقه بازیکنان عجیب نیست.
    به نوشته این نشریه هیچ یک از اعضای تیم ملی بلغارستان روز قبل از بازی با اسپانیا در جام جهانی 98 در هتل محل اقامتشان حضور نداشتند و همگی در رستورانها و اماکن تفریحی سرگرم بودند.
    در این بازی بلغارستان 1 -6 شکست خورد. هریستو استویچکوف بازیکن سابق بلغارستان یک سیگاری قهار است.در تیم فرانسه نیز فابین بارتر و لوران بلان سیگاری هستند اما هرگز به پای پل گاسکوین و تونی آدامز نمی‌رسند.
    به نوشته این نشریه قطعا این سوال مهمی برای مردم است که هشام الغروش و‌ هایله گیبرسیلاسی که رکوردداران دو جهان هستند چرا سیگار می‌کشند؟
    میروسلاو بلاژویچ مربی سابق کرواسی نیز خیلی سعی کرد که بلیچ مدافع خود را از سیگار دور کند اما نصیحتهای او هیچ تاثیری روی این بازیکن نداشت.
    دانیل پاسارلا نیز به خاطر سیگار ناچار به پایان دادن به فوتبال شد و یوهان کرایوف اعتراف کرده است که بیست سال سیگار می‌کشید. او که حتی اواخر به رکورد یک پاکت در روز هم رسیده بود، به دلیل عارضه قلبی، سیگار را ترک کرد!
    البته جالب است بدانید که تعداد علاقه‌مندان به سیگار، قلیان و... در میان ورزشکاران حرفه‌ای ایرانی هم کم نیست و برخی بازیکنان ملی‌پوش بارها در اماکن عمومی در حال استعمال دخانیات دیده شده‌اند!