پدر کو ندارد نشان از پدر - ماجرای من، بابام و استقلال!

پدر کو ندارد نشان از پدر -  ماجرای من، بابام و استقلال

بعضی از ضرب‌المثل‌ها هم با تمام شیرینی‌شان، گاهی اوقات باعث دردسر می‌شوند. باور نمی‌کنید؟! تا حالا چند بار این ضرب‌المثل را شنیده‌اید: پسر کو ندارد نشان از پدر، تو بیگانه خوانش نخوانش پسر؟ حتما جواب می‌دهید خیلی زیاد. قبول دارم که خیلی از پسرها شبیه پدرشان هستند اما بعضی وقت‌ها هم اینطوری نیست. چقدر نمونه تاریخی داریم که پسرها هیچ شباهتی با پدران خود نداشته‌اند. یک مثال تکراری؛ چه شباهتی بین حضرت نوح و پسرش وجود داشت؟ هیچی. از تاریخ بگذریم و برویم سر یک حکایت آشنای فوتبالی.

 ناصر حجازی را که می‌شناسید، دروازه‌بان افسانه‌ای روزگاران گذشته تیم‌ملی ایران و باشگاه تاج سابق و سرمربی فعلی آبی‌پوشان پایتخت. زمانی مرد شماره یک دروازه‌ها بود. عمرش را توی فوتبال گذراند. وقتی که اولین فرزندش به دنیا آمد، چه رویایی داشت. پسرش قرار بود جا پای پدر بگذارد؛ آتیلا بشود ناصر حجازی و نمونه ایده‌آل همان ضرب‌المثل معروف. اما پسر نشان زیادی از علایق پدر نداشت. تو دروازه نایستاد و قرار شد یک فوتبالیست معروف شود. یک سال به لطف پنالتی‌زدن‌ها تقریبا این اتفاق افتاد. پدر به عنوان سرمربی روی نیمکت استقلال نشسته بود و پسر تو زمین راه می‌رفت. نه، نه بخشید، اشتباه شد فوتبال بازی می‌کرد! او مترصد فرصت بود تا نشان دهد که آتیلا فرزند ناصر حجازی مرد افسانه‌ای فوتبال است. و عجبا که آن سال یکی‌یکی فرصت‌ها به دست می‌آمد. تیم‌ها در مقابل استقلال مرتکب خطای پنالتی می‌شدند و مرد اول پنالتی‌زن استقلال کسی نبود جز آتیلا حجازی. ناصرخان می‌گوید: آتیلا در زمان خودش خیلی بود اما فقط به خاطر این‌که فامیلش حجازی بود به حق خودش در فوتبال ایران نرسید اما ما می‌گوییم آتیلا فقط به دلیل این‌که فامیلش حجازی بود هر از گاهی از زمین فوتبال سر درمی‌آورد. در هر صورت سال 77 بود که ناصرخان به همراه پسرش رخت سفر بست و از استقلال رفت اما با این امید که یک روز برمی‌گردد. ناصرخان هنوز در سر برای آتیلا رویاهای زیادی داشت غافل از این‌که پسر کو ندارد... شاید منظور از پسر حتما فرزند پسر نیست و پسر در این شعر فرزند به معنی اعم است که اگر اینگونه بود ناصرخان به مراد خود می‌رسید چون برخلاف آتیلا، آتوسا دختر حجازی در فوتبال بانوان خوش درخشیده و بازیکنی است که با شوت‌ها و بازی‌اش بیشتر به درد فوتبال آقایان می‌خورد تا بانوان! چند سال بعد از جدایی ناصر حجازی و پسرش از استقلال، وقتی فتح‌ا...زاده بار دیگر مدیرعامل استقلال شد بازگشت حجازی هم دور از ذهن نبود. او آمد و دوباره روی نیمکت نشست و بازهم نتیجه‌ای نگرفت و بار دیگر حاجی فتح‌ا...زاده اعلام کرد که تا آخر از او حمایت می‌کند. 
     باور کنید آن‌قدر حرف و حدیث‌ها و اتفاقات تکراری است که گاهی اوقات فکر می‌کنم به چند سال پیش برگشته‌ایم. نمی‌دانم چرا قرار نیست در این فوتبال اتفاق تازه‌ای رخ دهد، دچار تسلسل شده‌ایم اما نه یک اتفاق تازه! ناصرخان برگشت بدون آتیلا. استقلال بازی می‌کرد بدون پسر سرمربی، گویا ناصرخان دست از این ضرب‌المثل بخت برگشته کشیده بود که خبر جدیدی رسید. می‌دانید چرا استقلال در فصل جدید اینقدر بد نتیجه می‌گرفت؟ چطور نمی‌دانید دوای درد آبی، پسر ناصر حجازی. نه اشتباه نکنید قرار نیست که او با پنالتی زدن، ناجی استقلال شود. او دیگر با پیراهن و شورت آبی به تیم پدر خدمت نخواهد کرد. آتیلا خیلی شیک با لباس غیرورزشی تیم پدر را آنالیز می‌کند. او قرار است بالاخره دستی در آتش فوتبال این استقلال بینوا داشته باشد. هواداران چه کار کنند؟ صبر. قرار نیست که همین سال اول نتیجه بگیرند. وقتی آتیلا یک دو سه سالی اشتباه آنالیز کند، بالاخره دستش راه می‌افتد و آنالیز کردن را یاد می‌گیرد. چه اشکالی دارد؟ فوقش استقلال کار را از دسته پایین‌تر شروع می‌کند. گویند سنگ لعل شود در مقام صبر آری شود ولیک به خون جگر شود. هواداران عزیز استقلال یک کم خون‌جگر با مقداری صبر باعث می‌شود که آتیلا آرزوی دیرینه پدر را جامه عمل پوشانده و استقلال را قهرمان کند. حالا لیگ‌برتر نشد که نشد. اشکال نداره دسته اول قهرمان می‌شه، صعود می‌کنه به لیگ‌برتر. چرا ناراحتید؟ خوب معلومه که برای یک چنین کار کارستانی باید اعلام کنه که تا پول ندهند آنالیز نمی‌کنم. از ما نشنیده بگیرید آخه ما هم اینطور شنیدیم! ما که جایی نمی‌گیم شما هم نگید که شنیده شده روز دربی وقتی تلویزیون نشان داد صادق ورمرزیار که کنار دست ناصرخان نشسته بود، داشت از طریق موبایل با آنالیزور حجازی صحبت می‌کرد نتیجه آنالیز هم رو که دیدید شاهکار بازی بوده به تساوی کشیده شد.