مخوف ترین قاتلین سریالی آمریکا

مخوف ترین قاتلین سریالی آمریکا

جان اریک ارمسترانگ آمریکایی قاتلی بی رحم بود که به دلیل به قتل رساندن زنان رعب و وحشت عجیبی در شهر و میان دوستان و اعضای خانواده خود ایجاد کرده بود.  

این ملوان پیشین نیروی دریایی امریکا با وجود جثه بزرگش که ‌نزدیک به 150 کیلوگرم وزن داشت، چنان ظاهری آرام و بچه‌گانه داشت که هم قطاران پیشین به او لقب "بچه ننر" داده بودند اما در زیر این چهره آرام و دوست داشتنی هیولایی مخوف آرمیده بود، مردی متأهل و پدر دو فرزند که قاتلی ترسناک بود.
ارمسترانگ نخستین بار زمانی مورد توجه مأموران تحقیق دترویت قرار گرفت که برای پاره توضیحات درباره پیدا شدن جسد فردی فراخوانده شد که بعدها معلوم شد قربانی خود وی بوده است.
وی به پلیس گفت هنگامی که در حال قدم زدن روی پل رودخانه بوده است جسد زنی به نام وندی جوردن را دیده است که در آب شناور است. مأموران به دلایلی نتوانستند داستان ارمسترانگ را بپذیرند و وی را زیر نظر گرفتند و وی به قتل زنانی که اخیراً اجساد آن‌ها یافت شده بود متهم شد. آزمایش دی ان ای بر روی یکی از اجساد ثابت کرد که ارمسترانک در قتل وی دست داشته است و این ملوان پیشین دستگیر شد و در بازجویی‌ها به قتل 5 زن و کشتن 12 نفر دیگر در جریان سفرهایی دریایی به نقاط مختلف دنیا با ناو هواپیما بر یو‌اس‌اس نیمیتز طی سال های 1993 تا 1998 اعتراف کرد.
گرچه ارمسترانگ اعترافاتش را پس گرفت و وکیل مدافع اعلام کرد که وی صرفا داستانی را سر هم بندی کرده است اما وی در ژانویه سال 2000 به خاطر قتل جردن 39 ساله محکوم شناخته شد. وی انگاه در سال 2001 به خاطر قتل کلی هوود 34 ساله مجرم شناخته شد و این جرم حبس ابد را برای وی به دنبال داشت که وی به دیگر قتل ها در دتروین اعتراف کرد. این در حالی است که وی به قتل سه زن دیگر به نام های رابین براون 20 ساله، روس فلت و مونیکا جانسون 31 ساله که از اهالی دترویت بودند مجرم شناخته نشد. ارمسترانگ در عین حال به حمله به دو زن دیگر مجرم شناخته شد. وی درباره دو حمله دیگر نیز در پی تجدید نظر تبرئه شد.
این در حالی است که پلیس اف بی آی و مقامات واشنگتن، هاوایی، ویرجینیا، کارلینای شمالی، هنگ کنگ، تایلند و سنگاپور در حال تحقیق درباره مرتبط کردن ارمسترانگ با قتل های حل نشده دیگر زنان هستند. با این حال انتظار نمی‌رود اتهامات دیگری برای این قاتل سریالی مطرح شود مگر آن که وضعیت قضایی وی تغییری کند.
ارمسترانگ در سال 2001 به 31 سال زندان به دلیل قتل براون، فلت و جانسون محکوم شد.
‌
قربانیانی برای هیولاهای گرسنه جو بال

جو‌ بال فردی تحصیل کرده که از دانشگاه تگزاس مدرک گرفته پیشنهاد خانواده خود برای کار در تجارت جذاب خانوادگی را رد کرد و بر عکس به ساخت و فروش قاچاقی مشروب روی آورد‌ تا این که اواخر دهه 1920 مهمانسرایی را نزدیک المنفورد تگزاس برای خود خریداری کرد. دیری نپائید که بال برای جلب مشتری‌های بیش‌تری حوضچه‌ای را در خارج از مهمانسرای خود ساخت و با آوردن تعدادی کروکودیل به این حوضچه و جنگ انداختن بین آن‌ها بر سر گوشت یا انداختن سگ و گربه‌های زنده به داخل آن مشتریان بسیاری را برای خود دست و پا کرد.
با این حال این هیولاهای گوشتخوار فراتر از ابزارهای سر‌گرم کننده برای بال مورد استفاده بودند. از این هیولاها برای تکه تکه کردن زنان، دختران از جمله دو زن وی استفاده شده بود. ممکن است بسیاری از زنانی که این قاتل سنگدل به عنوان غذا درون حوضچه ریخته باشد باردار بوده باشند. گرچه مقامات بر این باورند که شیوه ناپدید شدن زنان در تگزاس از جهاتی عجیب به نظر می‌رسد اما بی تردید هیچ یک از این مقامات جرأت به چالش کشیدن جو رعب‌آور در تگزاس را نداشتند.
حتی یک پلیس محلی به دلیل توجه به موضوع گم شدن دختران با اسلحه تهدید به مرگ شد و یک همسایه نیز که به طور اتقافی مانع از آن شده بود که بال یک قربانی خود را تکه تکه کند به گونه‌ای از سوی بال تهدید شد که کالیفرنیا گریخت و مدت‌ها از گفتن این حادثه طفره رفت تا روزی که این راز برملاء شد.
در 24 سپتامبر 1948 یک رنجر تگزاس به همراه نیروهایش به مهمانسرای بال آمد تا درباره زنان گم شده از وی تحقیق کند. بال تنها کاری که کرد این بود که کلتش را بر روی سر خود گذاشت و خودکشی کرد. کلیفورد ویلر همدست بال به کمک به بال برای مثله کردن تعدادی جسد اعتراف کرد و مقامات را به سوی محله نگهداری جسد مثله شده هازل براون که در درون بشکه‌ای ریخته شده بود تا غذای کروکودیل‌ها شود، راهنمایی کرد.
زنی دیگر به نام مین گوتهارد نیز در یک گور سطحی خاک شده بود. ویل گفت که بال حدود 20 زن را به قتل رسانده است با این حال نمی‌‌شد از هیولاهای بال پرسید چند انسان بی‌گناه را نوش جان کرده‌اند.
‌
سزار بارون، قاتل خندان

سزار بارون یکی از اعضای باند قاتلان سریالی ایالت اورگان آمریکا هم اکنون به دلیل تجاوز و قتل چهار زن ‌در بند محکومان به مرگ نگهداری می‌شود. بارون در فلوریدا به دنیا آمد و رشد کرد و نام اصلی وی «ادولف جیمز رود» بود و در عین حال مظنون اصلی در دستکم یک فقره قتل در اواخر دهه 70 محسوب می‌شود و احتمالاً به طور اشتباهی از اتهام حمله به مادربزرگ خود تبرئه شد.
بارون در آوریل 1970 مارگارت 61 ساله را در خانه‌اش در هیلزبورو به قتل رساند و قبل از قتل وی را مورد اذیت و آزار قرار داد.
وی در‌ اکتبر سال 1991 پرستاری به نام «مارتا برایانت» را در خانه‌اش با شلیک گلوله مجروح کرد و در سال 1992 نیز با حمله به زنی او را از خودرویش پائین آورده و پس از اذیت و آزار، وی را از ناحیه سر هدف گلوله قرار داد و از پای درآورد. قربانی بعدی وی زنی 23 ساله به نام «چانتی وودمن» بود که وی قبل از آن که او را با شلیک گلوله‌ای خلاص کند به شدت مورد اذیت و آزار جنسی قرار داد.
آخرین قربانی این قاتل سنگدل زنی 51 ساله به نام «بتی ویلیام» بود که در پی حمله بارون به آپاراتمانش در ژانویه سال 1993 در پورتلند دچار سکته قلبی شد و درگذشت. بارون به دلیل قتل ویلیام به 89 سال زندان محکوم شد اما به دلیل قتل اشمیت، برایانت و وودمن به مرگ محکوم شد.
بارون به دلیل حمله به زنی در فلوریدا به دو سال حبس در دارالتادیب محکوم شد اما از آن‌جا‌ که وی در بند محکومان به مرگ نگهداری می‌شد از این اتهام تبرئه شد. در عین حال گفته می‌شود که بارون برای مدتی هم سلولی تدی باندی قاتل سریالی معروف در فلوریدا بوده است.
باندی آخرین بار در سال 1979 دستگیر شد.
‌
مارتا بک و ریموند فرناندز؛ زوج مرگ

«مارتا بک» زنی فربه و متنفر از دیگر زنان و «ریموند فرناندز» که سارق پول و اشیای با ارزش زنان مجرد بود در سال 1947 با یکدیگر آشنا شدند و زوجی منحصر به فرد اما مرگبار را تشکیل دادند. جالب این‌که قرار بود بک خود یکی از قربانیان فرناندز باشد که با شیادی می‌خواست از او کلاهبرداری کند‌ اما فرناندز فریبکار خود به دام این زن افتاد و عاشقش شد و اسرارش را برای وی فاش کرد و زن بر آن شد از استعدادهای وی برای فرونشاندن خشمش علیه زنان استفاده کند.
فرناندز به فریب دیگر زنان ادامه می‌داد، اعتماد آن‌ها را جلب‌ و در فرصتی مناسب از آن‌ها کلاهبرداری می‌کرد. تنها تفاوت این بود که با به میان آمدن بک، قتل نیز به کارنامه آن‌ها افزوده شد و زنان فریب خورده نه تنها مال بلکه جان خود را ازدست می‌دادند.
برای مدتی این زوج با احتیاط به اعمال پلید خود ادامه می‌دادند اما هنگامی که فرناندز باب دوستی را با زن جوان و زیبا به نام «دلفین داولینک» ریخت بک از حسادت تبدیل به کوره‌ای از آتش شد. بک خود را به عنوان خواهر فرناندز که غالباً از این شیوه استفاده می‌کرد به داولینگ و دختر 2 ساله‌اش نزدیک کرد. مادر و فرزند ناگهان ناپدید شدند و پلیس با بررسی خانه آن‌ها در زیر زمین متوجه خاکبرداری‌هایی شدند و‌ اجساد مادر و دختر را که دفن شده بودند، پیدا کردند و سریعاً زوج قاتل دستگیر شدند.
فرناندز و بک در بازجویی‌ها به قتل مادر و دختر اعتراف کردند و در ادامه بازجویی‌ها فرناندز پرده از جنایاتی دیگر برداشت و گفت 19 نفر را به این شیوه به قتل رسانده‌اند.
داولینگ و دخترش با کمال قساوت در وان خفه شده بودند. جین تامپسون و مادرش توسط فرناندز در حادثه‌ای دیگر کشته شده بودند. فرناندز و بک با همدستی یکدیگر جانت فای را از پای درآوردند به این نحو که بک با چکش جمجمه وی را خرد و فرناندز وی را خفه کرد. اعترافات این زوج قاتل همچنان ادامه می‌یافت.
با این حال این زوج قاتل هنگامی که به قنل فای در نیویورک متهم شدند که در آن مجازات مرگ صادر می‌شد اعترافات خود را رد کردند و حتی گفتند قتل داولینگک در میشیگان کار آن‌ها نبوده است.
اما دیگر دیر شده بود و هردوی آن‌ها به مرگ‌ با صندلی الکتریکی در زندان سینگ سینگ محکوم و در 8 مارس 1951 اعدام شدند.